آویشن چه خواصی دارد؟

آویشن (Thyme) گیاهی از خانواده نعناعیان است. این گیاه دارویی استفاده‌های گسترده‌ای دارد و طبق مطالعه‌ای که سال ۲۰۱۴ منتشر شد، بیش از ۴۰۰ زیرگونه دارد. مصریان باستان از آویشن در فرایند مومیایی کردن استفاده می‌کردند، درحالی‌که یونانیان باستان آن را به عنوان بخور به‌کار می‌بردند.

به گزارش زومیت، آویشن به دلیل طعم خاصی که دارد تا به امروز به‌عنوان یکی از اجزای آشپزی باقی مانده است؛ اما آویشن خواص دارویی مفیدی نیز دارد. به‌نقل از وب‌سایت هلث‌لاین، خواص آویشن عبارت‌اند از:

• مبارزه با آکنه
• کاهش فشار خون
• کمک به تسکین سرفه
• تقویت ایمنی
• ضدعفونی‌کننده
• دفع آفات
• رایحه‌درمانی
• تقویت خلق‌وخو
• استفاده در آشپزی
• جلوگیری از عفونت‌های باکتریایی
• کمک به درمان عفونت‌های قارچی
• مبارزه با سرطان

اگر می‌خواهید درباره فواید و اثرات آویشن بیشتر بدانید، ادامه مطلب را مطالعه کنید.

آویشن به دلیل خواص ضدباکتریایی خود معروف است و می‌تواند به‌عنوان عنصر مبارزه با آکنه عمل کند. وقتی آویشن برای چند روز با چند هفته در الکل خیسانده می‌شود، به محلولی به نام تنتور تبدیل می‌شود. در مطالعه‌ای از سال ۲۰۱۰، مشخص شد روغن اسانسی آویشن فعالیت ضدباکتریایی دربرابر باکتری مسبب آکنه یعنی کوتی‌باکتریوم اکنس دارد؛ اگرچه هنوز مشخص نیست که آیا روغن آویشن واقعاً جوش‌ها را کاهش می‌دهد یا نه.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۴ نشان داد عصاره آویشن می‌تواند ضربان قلب را در موش‌های مبتلا به فشار خون کاهش دهد. عصاره آویشن کلسترول آن‌ها را نیز کاهش داد، اگرچه برای تأیید این اثرات به مطالعات انسانی نیاز است.

روغن اسانسی آویشن که از برگ‌های آن به دست می‌آید، اغلب به‌عنوان درمان طبیعی سرفه مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مطالعه‌ای از سال ۲۰۰۶، ترکیبی از برگ‌های آویشن و عشقه به تسکین سرفه و سایر علائم برونشیت حاد کمک کرد.

مطالعه‌ی انجام‌شده روی حیوانات از سال ۲۰۱۸ نشان داد ترکیبی از عصاره‌های آویشن و پامچال التهاب و مخاط را کاهش می‌دهد. بنابراین، اگر دچار سرفه یا گلودرد شدید، بد نیست کمی چای آویشن بنوشید.

دریافت کل ویتامین‌های مورد نیاز بدن در روز می‌تواند دشوار باشد. بنا به اطلاعات منتشرشده در وب‌سایت وزارت کشاورزی ایالات متحده آویشن حاوی مواد مغذی مفیدی ازجمله موارد زیر است:

• ویتامین A
• ویتامین C
• مس
• فیبر
• آهن
• منگنز

اگرچه توجه به این موضوع مهم است که آویشن منبع کافی از مواد مغذی فوق نیست، مگر اینکه در مقادیر بیش از حدی مصرف شود. برای مثال، یک قاشق چایخوری آویشن دارای ۱٫۲۸ میلی‌گرم ویتامین سی است که فقط یک درصد از مقدار مورد نیاز شما در طول روز را تأمین می‌کند.

کپک از آلاینده‌های رایج اما بالقوه خطرناک موجود در هوا است که می‌تواند در خانه شما پنهان شود. روغن آویشن می‌تواند در مبارزه با کپک مفید باشد.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۷ نشان داد آویشن ممکن است در کنترل پوسیدگی ناشی از کپک خاکستری در میوه گواوا کمک کند. این اثرات احتمالاً روی  کپک درون خانه نیز مشاهده شود.

مطالعه‌ای از سال ۲۰۰۷ نشان می‌دهد آویشن می‌تواند در خانه‌هایی با غلظت پایین کپک به‌عنوان ضدعفونی‌کننده مؤثر باشد، اگرچه اگر مقدار زیادی کپک در خانه وجود داشته باشد، بهتر است از کارشناسان برای حذف آن کمک بخواهید.

آژانس حفاظت از محیط زیست می‌گوید تیمول  (نوعی روغن آویشن) می‌تواند از اجزای بسیاری از آفت‌کش‌ها باشد و معمولاً در مبارزه با موارد زیر استفاده می‌شود:

• باکتری‌ها
• ویروس‌ها
• موش‌ها
• سایر آفات حیوانی

مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۱ نشان داد روغن اسانسی آویشن دربرابر پشه‌های بالغ و لارو آن‌ها مؤثر است. می‌توانید با مخلوط کردن چهار قطره روغن آویشن با یک قاشق چایخوری روغن زیتون یا مخلوط کردن ۵ قطره روغن آویشن در ۶۰ میلی‌لیتر آب یک ماده دافع خانگی بسازید.

بسیاری از محصولات ارگانیک و طبیعی مراقبت از پوست حاوی آویشن هستند. آویشن همچنین یکی از مواد محبوب در دئودورانت‌های طبیعی است و اغلب در ظرف حاوی گیاهان معطر گنجانده می‌شود. می‌توانید از اسانس روغنی آویشن در منتشرکننده رایحه‌درمانی استفاده کنید تا از مزیت‌های احتمالی آن برای تقویت خلق‌وخو بهرمند شوید.

روغن اسانسی آویشن به دلیل دارای بودن ماده‌ای به نام کارواکرول اغلب برای اهداف درمانی استفاده می‌شود. در مطالعه حیوانی از سال ۲۰۱۳ نشان داده شد کارواکرول غلظت سروتونین و دوپامین را افزایش می‌دهد. این دو هورمون به تنظیم خلق‌وخو کمک می‌کنند. اگر به‌طور منظم از آویشن یا روغن آن استفاده کنید، ممکن است تأثیر مثبتی بر خلق‌وخو و احساسات شما داشته باشد.

آویشن ماده شگفت‌انگیزی است که در سراسر جهان در پخت‌و‌پز استفاده می‌شود. از آویشن می‌توان در سس‌ها و به‌عنوان چاشنی استفاده کرد. آویشن همچنین می‌تواند تأثیر مثبتی بر ایمنی و ماندگاری روغن‌های پخت‌وپز داشته باشد. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۲ نشان داد عصاره آویشن ممکن است پایداری روغن آفتابگردان را در دماهای مختلف افزایش دهد و خواص آنتی‌اکسیدانی نیز به همراه داشته باشد.

آویشن ممکن است به جلوگیری از دچار شدن به مسمومیت غذایی کمک کند. مطالعه آزمایشگاهی در سال ۲۰۱۳ نشان داد روغن آویشن به‌عنوان نگهدارنده طبیعی محصولات غذایی دربرابر چندین باکتری بیماری‌زای موجود در مواد غذایی مؤثر است. علاوه‌براین، مطالعه آزمایشگاهی در سال ۲۰۱۱ نشان داد روغن آویشن دربرابر سویه‌های مقاوم باکتری‌های استافیلوکوک، انتروکوک، اشریشیا و سودوموناس تأثیر دارد.

توجه داشته باشید این بدان معنا نیست که مصرف روغن آویشن از مسمومیت غذایی شما جلوگیری می‌کند. اگر به‌طور منظم مکمل آویشن مصرف می‌کنید، احتمالاً بسیاری از باکتری‌های مفید روده شما نیز از بین خواهند رفت.

آویشن ممکن است علاوه بر باکتری‌ها، در برابر قارچ‌ها نیز مؤثر باشد. مطالعه آزمایشگاهی از سال ۲۰۲۱ نشان داد مقادیر پایین روغن اسانسی آویشن دربرابر کاندیدا آلبیکانس (از علت‌های شایع عفونت‌های قارچی)، مؤثر است. با‌این‌حال، برای درک تأثیر مصرف خوراکی روغن آویشن در درمان عفونت قارچی به پژوهش‌های بیشتری نیاز داریم.

مطالعه آزمایشگاهی در سال ۲۰۱۸ نشان داد روغن اسانسی آویشن و میخک صدپر باعث مهار رده‌های سلولی سرطان سینه در آزمایشگاه می‌شوند. در مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۱ این نتایج تکرار شد. این مطالعات شواهد ضعیفی از مزیت احتمالی آویشن در رابطه با سرطان ارائه می‌دهند و برای تأیید اثرات احتمالی به مطالعات انسانی نیاز است.

داروهایی که لخته شدن خون را کند می‌کنند (داروهای ضدانعقاد، ضدپلاکت)

آویشن می‌تواند لخته شدن خون را کند کند. مصرف آویشن همراه با داروهای ضد انعقاد خون ممکن است خطر کبودی و خونریزی را افزایش دهد.

داروهایی که موجب خشکی دهان یا بدن می‌شوند (آنتی‌کولینرژیک‌ها)

آویشن می‌تواند مقدار استیل کولین را در بدن افزایش دهد. استیل کولین نقش مهمی در بسیاری از عملکردهای بدن دارد. داروهای آنتی‌کولینرژیک اثرات استیل کولین را در بدن مهار می‌کنند. مصرف آویشن ممکن است اثرات این داروها را کاهش دهد.

استروژن

آویشن ممکن است در بدن مانند استروژن عمل کند، بنابراین مصرف آویشن همراه با استروژن می‌تواند اثرات استروژن را کاهش دهد.

داروهای مختلف مورد استفاده برای گلوکوم، بیماری آلزایمر و سایر شرایط (داروهای کولینرژیک)

آویشن می‌تواند ماده شیمیایی به نام استیل کولین را در بدن افزایش دهد. برخی از داروهایی که برای گلوکوم، بیماری آلزایمر و بیماری‌های دیگر مصرف می‌شوند، سطح استیل کولین را نیز افزایش می‌دهند. مصرف آویشن همراه این داروها ممکن است احتمال عوارض جانبی را افزایش دهد.

آویشن گیاهی از خانواده نعناعیان است که به دلیل خواص دارویی و عطری خود شهرت دارد. این گیاه با داشتن خاصیت‌های ضدباکتریایی می‌تواند به کاهش آکنه کمک کرده و همچنین در تسکین سرفه مؤثر باشد. روغن آویشن به‌عنوان ضدعفونی‌کننده طبیعی و دافع حشرات کاربرد دارد و می‌تواند در بهبود خلق‌وخو نیز مؤثر باشد. در حالی که آویشن فواید متعددی دارد، اما شواهد علمی در بسیاری از موارد هنوز محدود به مطالعات آزمایشگاهی و حیوانی است و برای تأیید قطعی آن‌ها به تحقیقات بیشتری نیاز داریم.

مصرف آویشن نباید جایگزین مراقبت‌ها و درمان پزشکی شود. آویشن می‌تواند با برخی داروها مانند داروهای ضدانعقاد، استروژن و داروهای کولینرژیک تداخل داشته باشد و باید در مصرف همزمان آن‌ها دقت کرد.