عصر ایران؛ شادی مکی/ تنظیم و فرآوری: اگر شما هم از افرادی هستید که دچار فوبیا یا ترس بیش از حضور در فضای بسته، ماندن در میان جمعیت یا دور ماندن از خانه دارید ممکن است به آگورافوبیا مبتلا باشید. این واژه از دو بخش تشکیل شده: واژه آگورا به معنی محل تجمع و واژه فوبیا به معنای ترس. ترس از جمعیت و امکان شلوغ اگر بهموقع تشخیص داده شود توسط دارو، درمان شناختیرفتاری و تغییر سبک زندگی قابل درمان است.
توجه کنید که ترس از جمعیت عملکرد روزانه شما را تحت تاثیرقرار داده و کیفیت زندگی شما را کاهش دهد. البته گاهی این ترس موقت بوده و بعد از مدتی فراموش میشود. با این حال اگر این اختلال مزمین شوده و درمان نشود میتواند باعث انزوای فرد شود. آگورافوبیا در صورت عدم درمان باعث انزاوی شما میشود. اکثر افراد مبتلا به این اختلال در بلند مدت توانایی انجام کارهای روزمره خود را به تنهایی از دست میدهند.
علائم آگورافوبیا
این اختلال در زمره اختلالات اضطرابی قرار دارد. فرد مبتلا به اختلال در صورت قرار گرفتن در محیطی که گمان کند فرار کردن از آن سخت است، ترس و اضطراب جدیدی را تجربه میکند. علائم این اختلال معمولا با ترس شدید از موقعیت خود را بروز میدهد و شامل این موارد است:
ترس از تنها بیرون آمدن از خانه
ترس از حضور در هرگونه تجمع افراد یا صفها
ترس از فضاهای بسته مانند تالار سینما و نمایش، آسانسور یا مغازههای کوچک
ترس از فضاهای بسیار باز مانند پارکها، پلها یا مراکز خرید بزرگ
ترس از حضور در وسایل حملونقل مانند اتوبوس، قطار یا هواپیما
این افراد از این موقعیتهای نمیهراسند بلکه ترس از این موضوع دارند که در صورت نیاز نتوانند از این موقعیتها فرار کنند.
مبتلایان به این اختلال معمولا نشانههایی را بروز میدهند که در ادامه میخوانید:
ترس
تعریق شدید
ناراحتی معده
ناتوانی در تنفس راحت
سرگیجه و احساس سبکی سر
ترس شدید از تنها ماندن در خانه
درد قفسه سینه و افزایش ضربان قلب
لرز یا گرگرفتگی ناگهانی
عوامل بروز آگروفوبیا
حملات پانیک درمان نشده
وجود انواع فوبیای دیگر
تجربه اضطراب شدید ناشی از حساسیت بالا
ترس و دلهره افراطی ناشی از حمله پانیک
وجود سابقه آگورافوبیا در یکی از اعضای خانواده
تجربه رویداد استرسزا مانند مرگ عزیزان، حمله یا سوء استفاده خصوصا در کودکی
درمان آگورافوبیا
تغییر شیوه زندگی میتواند در درمان این اختلال موثر باشد. اولین قدم برای ایجاد این تغییر و البته جلوگیری از عوارض این اختلال آن است که با یک متخصص سلامت روان مشورت کنید و در عین حال به برنامه درمانی ارائه شده توسط روانپزشک یا روانشناس ممتعهد بمانیم.
در راستای تغییر سیک زندگی بهتر است با وجود ترس و سختی که تحمیل میکنیم اما از موقعیتهایی که ما را دچار اضطراب میکنند فرار نکنیم و حضور در این موقعیتها را تمرین کنیم.
همچنین یادگیری مهارتهای آرام شدن و ریلکسیشن ،پرهیز از نوشیدنیهای الکلی و مواد مخدر ، داشتن خواب کافی، ورزش مناسب و تغذیه سالم و مشارکت در برنامههای گروهدرمانی در صورت صلاحدید روانشناس از جمله مواردی هستند که میتوانند به بهبود فرد مبتلا کمک کند.