عصرایران ؛ رضا غبیشاوی - بیمارستان گاندی تهران روز پنجشنبه گذشته دچار آتش سوزی شد اما با واکنش به موقع و تلاش نیروهای آتش نشانی، آتش خاموش و حادثه بدون خسارت جانی به پایان رسید.
این در حالی است که به هنگام حادثه، علاوه بر مراجعان و کادر بیمارستان، شماری از بیماران بستری حضور داشتند ولی تخلیه سریع مانع از بروز یک فاجعه شد.
جلال ملکی سخنگوی سازمان آتش‌نشانی تهران در زمان حادثه در کنار بیمارستان گاندی و در گفتگو با خبرنگاران اعلام کرد پیش از این بیمارستان، پنج مرتبه از آتش‌نشانی اخطار ایمنی دریافت کرده بود. به نوشته ایسنا، او گفته بود :"آخرین اخطار مربوط به آبان ماه امسال است. اما متاسفانه به این اخطارها توجهی نشده بود. ببینید بیمارستان محلی است که افراد توان‌یاب در آن حاضر می‌شوند. بنابراین باید اصول ایمنی در آن کاملا و حتی بیشتر از اماکن دیگر مورد توجه باشد، نه اینکه به اخطارهای ایمنی بی‌توجهی کنند".
این برای چندمین باری است که یک مرکز درمانی در تهران دچار آتش سوزی می شود. سال 99 هم انفجار و آتش سوزی مرکز جراحی سینا مهر تهران منجر به به کشته شدن 19 نفر شد. شماری از کادر درمان در میان قربانیان بودند.
سوالی که مطرح می شود این است چرا آتش نشانی و شهرداری تهران، ناایمن بودن بیمارستان گاندی را قبل از آتش سوزی، اعلام عمومی نکردند تا شهروندان از این موضوع مطلع باشند و در مراجعه به این بیمارستان محتاط باشند یا مراجعه نکنند؟
آیا بهتر نبود قبل از آتش سوزی این موضوع اعلام می شد و نه بعد از آتش سوزی؟ آیا بهتر نبود هر اخطاری که آتش نشانی برای بیمارستان گاندی ارسال می کرد همزمان در رسانه ها نیز منتشر می شد تا مردم مطلع شوند و فشار افکارعمومی علیه بیمارستان گاندی در کنار آتش نشانی قرار می گرفت.
معاون حقوق عامه و پیشگیری از وقوع جرم دادستانی کل کشور نیز در خرداد گذشته اعلام کرده بود: انتشار اسامی ساختمان‌های ناایمن در تهران به صورت شفاف و با ذکر موارد ناایمنی از نظر دادستانی منع قانونی ندارد. (ایرنا)
آتش نشانی امروز عکس نامه های اخطار درباره ایمنی بیمارستان گاندی را منتشر کرد. سوال اینجاست انتشار این نامه ها بعد از اتش سوزی چه فایده ای دارد؟ آیا بهتر نبود آتش نشانی و شهرداری این اسناد و مدارک را قبل از حادثه ، به صورت عمومی منتشر می کردند؟
بیمارستان خصوصی، یک ساختمان مورد استفاده عمومی است و عموم مردم حق دارند درباره ایمنی آن اطلاع داشته باشند.
آتش نشانی نهاد مسوول برای اظهارنظر درباره ایمنی ساختمان های شهر است. به ویژه ساختمان های عمومی که مردم عادی روزانه با انها سروکار دارند.
همانگونه که راهداری و پلیس به هنگام بارش شدید برف و باران، بدی آب و هوا یا بروز شرایط غیرعادی در برخی جاده ها، از طریق اطلاع رسانی عمومی به شهروندان و رانندگان درباره حرکت در این جاده ها هشدار می دهند؛ همانگونه که وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو، درباره مواد غذایی و برندهای غذا و داروی غیراستاندارد یا آسیب زا یا ناسالم، هشدار عمومی صادر می کنند تا مردم را از مصرف آنها برحذر دارند ؛ آتش نشانی هم این وظیفه حرفه ای - اخلاقی را برعهده دارد تا شهروندان و ساکنان شهر را از ناایمن بودن یا میزان ایمنی ساختمان های عمومی شهر آگاه کند؛ تا آنها در استفاده از این ساختمان ها احتیاط کنند یا اصلا استفاده نکنند.
اخطارهای مکتوب آتش نشانی درباره ایمنی بیمارستان گاندی تهران
می توان پیشنهاد کرد اتش نشانی به سرعت، نام و جزئیات همه ساختمان های ناایمن تهران را اعلام عمومی کند تا مردم از وضعیت ساختمان هایی که هر روزه مراجعه می کنند آگاه شوند.
شهروندان باید بدانند کدام ساختمان کم ایمن یا خطرناکی است تا از مراجعه به آن خودداری یا به هنگام مراجعه، متوجه خطرات باشند.
این موضوع فقط محدود به بیمارستان های شهر نیست بلکه شامل دیگر ساختمان ها و مراکز عمومی نیز می شود. از مدارس و مهد کودک ها تا کافی شاپ ها و رستوران ها و مراکز خرید و برج های مسکونی و ...، برای همه این ساختمان ها نیاز است آتش نشانی وضعیت ایمنی آنها را اعلام عمومی کند.
این اقدام می تواند در قالب اعلام "ستاره ایمنی" برای این ساختمان ها و مراکز انجام شود. مرکز خرید الف یک ستاره ایمنی (کمترین و بدترین شرایط ایمنی) و مرکز خرید ب 5 ستاره ایمنی (بیشترین و بهترین شرایط ایمنی ) دارد. در نتیجه مشتریان به هنگام مراجعه و دریافت خدمات، به صورت خودکار به سمت مراکز دارای ستاره ایمنی بالاتر یعنی ایمن تر حرکت می کنند.
در این وضعیت ستاره ایمنی اعطایی و اعلامی از سوی آتش نشانی برای این مراکز در درآمدزایی و چرخه کسب و کار آنها تاثیر منفی و مثبت خواهد داشت. در نتیجه این روند، این مراکز به صورت خودجوش برای بهبود شرایط کسب و کاری و درآمدیی خود به سمت افزایش موارد ایمنی و ایمنی سازی تاسیسات خود برای جلب نظر آتش نشانی خواهند رفت.
ایمنی ساختمان ها و مراکز مختلف باید با آبرو و وجهه عمومی این مراکز و درآمد آنها ارتباط مستقیم برقرار کند تا درخواست ها برای تقویت ایمنی، یک طرفه نباشد.
این موضوع به مراتب تاثیرگذارتر از تکرار جلساتی است که می تواند با بی توجهی مالکان و مدیران مراکز روبه رو شود و هزینه آن را شهروندان عادی و ماموران آتش نشانی با جان و امکانات خود می پردازند.
آتش نشانی در مسیر اعلام عمومی ناایمنی ساختمان های مهم عمومی در سطح شهر قطعا با حمایت و همکاری رسانه ها روبه رو خواهد شد تا فشار افکارعمومی در کنار آتش نشانان ، علیه ساختمان های ناایمن کارساز باشد.