«کمیته خودخوانده حقیقت‌یاب بین‌المللی امروز چهارشنبه گزارش اولیه خود درباره آنچه سرکوب اعتراضات سراسری ایران خوانده بود را در مقر شورای حقوق بشر سازمان ملل مستقر در ژنو ارائه کرد.
ادعاهایی چون نقض گسترده حقوق بشر به خصوص درباره حقوق زنان و کودکان در ایران محور اصلی این گزارش است.
«سارا حسین» رئیس هندی این کمیته، با ادعای سرکوب شدید معترضان، شکنجه در زندان‌ها، اجرای شتاب‌زده احکام سنگین برای بازداشت‌شدگان و آزار خانواده‌های قربانیان، خواهان توقف صدور و اجرای احکام اعدام در ایران شده است!
جالب اینکه؛ وقتی در حاشیه این نشست، از او درباره مستندات این گزارش سوال شده، گفته بر اساس گزارش‌های شهروندان ایرانی به این نتایج رسیده و آنها را نزد خود به‌صورت محرمانه نگه می‌داریم!
بررسی موضوعات و کلیدواژه‌های استفاده شده در این گزارش اما، نشان می‌دهد که خط به خط آن با استناد به گزارش‌های مجعول و تحریف شده رسانه‌های فارسی‌زبان معاند و حساب‌های مشخص در شبکه‌های اجتماعی که از سوی اتاق‌های عملیات روانی جریان‌های چندپاره ضدانقلاب راهبری و تغذیه می‌شوند، تهیه شده است.
صورت مسئله کاملا گویا و مشخص است؛ این گزارش بخشی از ثمره یک جنگ ترکیبی تمام‌عیار و چندلایه است که در پاییز گذشته علیه ملت ایران رقم خورد و عاملان آن امروز در پی چیدن میوه‌های آن از رهگذر این نمایش نخ‌نما و تکراری هستند.
این فرآیند برنامه‌ریزی شده چند مرحله داشت:
ـ تبدیل یک اعتراض مدنی به اغتشاش و آشوب با استفاده از عناصر میدانی آموزش دیده
ـ تحریک افکار عمومی و تغییر ادراک شهروندان طی سلسله عملیات‌های روانی و جنگ شناختی گسترده
ـ پشتیبانی گسترده رسانه‌ای با تولید محتواهای جعلی و تحریف شده
ـ تبدیل این گزارههای جعلی به مستنداتی جهت پرونده‌سازی در مجامع به اصطلاح حقوق بشری
ـ ایجاد فشار برای تشکیل کمیته‌ی مثلا حقیقت‌یاب بین‌المللی و به ظاهر بی‌طرف
ـ تجمیع گزارههای مذکور در قالب گزارش ارائه شده از سوی این کمیته بدون توجه به روایت طرف متهم
ـ و در نتیجه؛ تبدیل این گزارش به بستری برای صدور قطع‌نامه‌های حقوق بشری و سپس تحریم‌های بیشتر
نکته تاسف‌بار اینکه؛ این نمایش مضحک تبلیغاتی در مقطعی روی صحنه رفته که هم‌زمان افکار عمومی جهان شاهد خشونتی تمام‌عیار علیه شهروندان معترض فرانسوی است اما نه تنها اثری از این جنس کمیته‌ها نیست بلکه معترضین فرانسوی به گلّه‌های حیوانات وحشی تعبیر می‌شوند!
با این تفاسیر؛ بعید است که بتوان انتظار تحقق عدالت، امنیت، آزادی و آرامش را از سوی سازمان ملل به عنوان بالاترین نهاد بین‌المللی در جهانی که زورگویان و دروغ‌گویان و جنایت‌کاران حاکم هستند، داشت.»