هزاران نفر از مردم با امضای کارزاری از رئیس دولت، رئیس مجلس و وزیر ارتباطات و فناوری خواستار «افزایش سرعت و کیفیت اینترنت کشور با شکستن انحصار مخابرات» شدند.
به گزارش عصر ایران؛ امضاکنندگان این کارزار می‌گویند شیوع کرونا در کشور، وضعیت وخیم اینترنت ثابت کشور را بیشتر از هر زمان دیگری به رخ کشید و می‌خواهند با شکستن انجصار شرکت مخابرات به وضعیت سرعت اینترنت در ایران رسیدگی شود.
در متن درخواست این کارزار که تا این لحظه، ۶ هزار و ۷۰۰ نفر آن را امضا کرده‌اند، خطاب به رئیس جمهور، رئیس مجلس و وزیر ارتباطات آمده است:
«امضاکنندگان این کارزار درخواست افزایش سرعت و کیفیت اینترنت کشور از طریق شکستن انحصار شرکت مخابرات را دارند. شیوع کرونا در کشور وضعیت وخیم اینترنت ثابت کشور را بیشتر از هر زمان دیگری به رخ کشید. طبق نظر کارشناسان این حوزه تنها فیبر نوری مشکل کیفیت و کندی اینترنت کشور را حل می‌کند.
اینترنت ثابت به دلیل قیمت به‌صرفه و امکان ارائه بالاترین سرعت‌ها، در دنیا بسیار محبوب است، اما در ایران عدم توسعه زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری لازم موجب عقب‌ماندگی اینترنت ثابت شده است.
اینکه دولت‌ها برای شبکه ملی پهن باند و توسعه دسترسی پهن باند ثابت مبتنی بر فیبر سرمایه‌گذاری می‌کنند موضوعی اصولی است. اما این موضوع نباید به انحصار بیشتر اپراتور غالب کمک کند.
دولت‌ها بی‌طرف هستند و می‌توانند در زیرساخت‌های ارتباطی که نیاز به سرمایه‌گذاری زیاد دارد و بازگشت سرمایه آن‌ها بلندمدت است، سرمایه‌گذاری کنند. در ۱۰ سال گذشته فرسوده بودن شبکه مخابرات و انحصار در شبکه انتقال و فراهم نبودن زیرساخت‌های شبکه دلیل اصلی شکایت شرکت‌های اینترنتی بر سر توسعه خدمات‌شان عنوان می‌شود.
گزارش فصلی رگولاتوری که مربوط به سه ماه اول سال ۱۴۰۰ است، وضعیت نه‌چندان خوشایند ۱۷ شرکت اینترنتی بخش خصوصی یا همان FCPها را نمایان کرد. ۱۷ شرکتی که سهمشان از بازار بعد از بیش از دو دهه فعالیت به ۱۲درصد و تعداد مشترکان اینترنت ثابت به ۱۰میلیون و ۳۹۷هزار مشترک می‌رسد.
در حالی که اینترنت ثابت نزدیک به بیش از ۵۰درصد بازار ارتباطی کشور‌های بزرگ دنیا را پوشش می‌دهد، آینده فعالیت ۱۷ شرکت اینترنت ثابت کشور در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. انحصار مخابرات در اشتراک‌گذاری زیرساخت لازم به FCPها برای توسعه شبکه خودشان بر مبنای تکنولوژی‌های جدید از موانعی است که شرکت‌های اینترنت ثابت به آن اشاره می‌کنند.
کارشناسان این حوزه عمده دلیل موفق نبودن صدور پروانه FCP در کشور و جواب ندادن برنامه‌ریزی‌ها برای توسعه فیبرنوری و VDSL را عدم همکاری مخابرات و پافشاری این شرکت روی انحصار تجهیزاتی که دارد می‌دانند.
با اجرای مصوبه ۲۶۰ (بیت استریم) سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی قرار بود زیرساخت‌های فیبرنوری در بخش دسترسی شرکت مخابرات با شرکت‌های دارنده پروانه FCP و Servco به اشتراک گذاشته شود و با رفع انحصار مخابرات در این بخش، کیفیت خدمات افزایش یافته و امکان انتخاب برای مشترکان فراهم شود اما این مصوبه به دلایل مختلف تاکنون اجرا نشده.
قرار بود ۵میلیون پورت VDSL تا پایان کار دولت دوازدهم واگذار شود؛ اما در نهایت تنها ۵۰۰هزار پورت در این زمینه در کشور فعال است. مخابرات برای ایجاد ۵میلیون پورت اعلام آمادگی کرده بود اما با گذر زمان هیچ اقدامی از سوی مخابرات انجام نشد و قرارداد بیت‌استریم هم با شرکت‌های بخش خصوصی با تغییر مدیریت در مخابرات تعلیق شد.
اکثر مردم به دلیل اینکه دیتای موبایل پرسرعت‌تر و باکیفیت‌تر است، به‌سمت استفاده از اینترنت سیار می‌روند و همین هم به ظرفیت‌های شبکه موبایل کشور فشار وارد می‌کند و بار‌ها از سوی اپراتور‌های همراه و کارشناسان اشباع شبکه تلفن همراه مطرح شده و در حال حاضر هم شاهد افت کیفیت شبکه آن‌ها در کشور هستیم.
در حوزه امکانات زیربنایی و پایه‌ای مانند داکت‌ها، سابداکت‌ها، کانال‌ها، سیم مسی، حوضچه‌های مخابراتی و متعلقات مربوط که هزینه‌بر است یک انحصار طبیعی وجود دارد. یعنی ایجاد این امکانات توسط یک شرکت دیگر به هیچ عنوان نه از نظر اجرایی امکان‌پذیر است و نه از نظر اقتصادی به‌صرفه.
کانال‌ها، داکت‌ها و حوضچه‌های مخابراتی در واقع مسیر عبور فیبر نوری هستند. با خصوصی شدن شرکت مخابرات ایران، این زیرساخت‌های عمومی منحصراً در اختیار این شرکت قرار گرفتند و درنتیجه، توسعه ارتباطات ثابت در کشور منوط به رفتار مخابرات شد. اما مخابرات طی سال‌های اخیر نشان داد که با وجود مصوبات سازمان تنظیم مقررات و حتی انعقاد قرارداد با شرکت‌ها، برای توسعه اینترنت پرسرعت همکاری کامل را انجام نمی‌دهد.
اشتباهات در واگذاری مجموعه مخابرات باعث ایجاد برخی انحصار‌ها شده است. این اشتباه در سال ۱۳۸۸ رخ داد و داکت‌ها و سیم مسی که جزء اموال مردم است، به مخابرات واگذار شد.
انحصار مخابرات قطعاً نقش جدی دارد و شرکت‌ها هر کاری بخواهند بکنند، نیاز به مسیر ارتباطی دارند که سیم مسی و مسیر در انحصار مخابرات است؛ چه این اتفاق بخواهد از مرکز و چه از کافو‌های مخابرات رخ دهد.
واضح است که مخابرات می‌خواهد تمام لایه‌های سرویس را خودش بدهد و طبیعی است که به شرکت‌های رقیب خود در چنین شرایطی عملاً تا آنجا که بتواند راه نخواهد داد؛ گرچه خود نه در این زمینه موفق بود و نه توانسته سودآوری ایجاد کند.
شرکت‌های دارنده پروانه ثابت هر چقدر سرمایه‌گذاری و تلاش کنند، وقتی فضای ارتباط کانکشن با مخابرات حل و فصل نشود، نتیجه‌ای در سطح امکانات و توانایی کشور به دست نمی‌آید.
از آنجایی که امکانات شرکت مخابرات مویرگی و جزء منابع ملی کشور است و نباید در انحصار یک شرکت یا اپراتور آن هم از نوع غیردولتی باشد از شما درخواست پیگیری جدی در این حوزه و شکستن انحصار این شرکت یک بار برای همیشه را داریم.»
این کارزار تا تاریخ ۳۰ اسفند ماه در آدرس اینترنتی (https://www.karzar.net/22440) در حال جمع‌آوری امضاست.