عصرایران؛ احسان محمدی- یک نمایش تمام عیار برای قرمزهای پایتخت. باشکوه و پر از لحظه هایی که یادمان آورد چقدر دلمان برای این سبک بازی تنگ شده بود. دویدن تا آخرین نفس، تسلیم نشدن و اشتهای سیری ناپذیر برای گلزنی.
پرسپولیس در تهران توانست با پیروزی 3-1 الدوحیل قطر را شکست دهد و به پیشروی اش در لیگ قهرمانان آسیا ادامه دهد. درست همان نتیجه ای که آرزویش را داشت. بعد از شکست 1-0 در قطر انتظار همین نمایش از سرخ پوشان می رفت اما یک گل بد در دقیقه 33 خورد. دفع ناقص و توپی که با خوش شانسی به کریم بوضیاف برخورد کرد و درون دروازه بیرانوند غلتید.
گلی که احتمالاً باعث شد بعضی از هواداران پرسپولیس تلویزیون شان را خاموش کنند. اما برانکو ایوانکوویچ که به محافظه کاری شهره است و گاهی حتی به او اتهام ترسو بودن را می زنند در نیمه دوم نشان داد که خودش و تیمش قلب شیر دارند. اصطلاحی که افشین قطبی به فوتبال ایران آورد.
اول سیدجلال حسینی مدافع تمام نشدنی پرسپولیس در شرایطی دشوار گل تساوی را زد، بعد علی علی پور با یک دریبل چشم نواز و پاسی عرضی مدافع قطری را وادار کرد که دروازه تیم خودی را باز کند و بعد نوبت به گادوین منشا مروارید سیاه پرسپولیسی ها رسید تا نامش را روی قلب هواداران پرسپولیس حک کند.
یک توپ ربایی، جا گذاشتن مدافع و بعد دریبل زدن دروازه بان ملی پوش قطر امین لکومته و گل سوم... از آن گل هایی که فراموش نمی شود. یک بازگشت تاریخی به سبک بارسلونا و لیورپول در ورزشگاهی که سالهاست تشنه افتخار است. پس از این گل بازیکنان پرسپولیس آنچنان دویدند و جنگیدند که نمونه آن را کمتر به خاطر داریم. از آن بازی هایی که «تیم» معنی پیدا کرد.
الدوحیل با افت بدنی ادمیلسون و مهار منطقه ای او توسط مدافعان سختکوس پرسپولیس عملاً از نفس افتاد. بازیکنی که هر وقت پا به توپ شد چند ده متر را به راحتی طی کرد. سوت پایان بازی رسیدن به یک رویا بود. پرسپولیس با برانکو برای دومین سال متوالی به یک چهار لیگ قهرمانان آسیا راه یافت. یک صعود دراماتیک و حماسی. از آن بازی هایی که قرمزها هر وقت آن را یاد بیاورند سرشار از غرور می شوند. تیمی که روی لباسش ستاره نداشت اما بازیکنانش مثل ستاره ها جنگیدند.
این پایان معجزه نبود، حالا چشم ایرانیان به بازی السد- استقلال بود. جایی که استقلالی ها باید کار دشوارتر را انجام می دادند. شکست دادن تیمی که ژاوی را داشت. آنها هم مثل پرسپولیس یک گل کمرشکن خوردند اما به لطف دو گل روح الله باقری و مرتضی تبریزی امیدها زنده شد. معجزه آبی در ورزشگاه جاسم بن حمد در حال وقوع بود. بهترین زمان برای تنبیه کردن تیم قطری که با سرمستی به توپ ضربه می زد.
اما کمر تیم را روزبه چشمی بازیکن ملی پوش این تیم شکست. دو کارت زرد بیهوده و اخراج ... «کی بازیکن های ما می خوان این کارت گرفتن های بچگانه را تموم کنن» این جمله سیانکی گزارشگر بازی شاید حرف دل میلیون ها ایرانی بود.
این اخراج مثل شلیک به پای اسب مسابقه استقلال را از نفس انداخت. استقلالی ها جسورانه بازی کردند اما سودی نداشت. آنها با تساوی 2-2 البته نمایشی سزاوارانه پرونده شان را در لیگ قهرمانان آسیا مختومه کردند. حالا پرسپولیس به سوی فتح یک جام می رود که کسب آن برای ایران به یک رویا تبدیل شده است.
منم همین کارو کردم