عصر ایران؛ جعفر محمدی - روزهای گذشته، برخی شهرهای ایران شاهد تجمعات اعتراضی بوده که بعضاً کار به درگیری و تنش هم کشیده است.
در این باره نکاتی چند قابل تأمل است:
1 - "حتی اگر با نگاه امنیتی هم به موضوع نگاه کنیم، باید در کنار مردم باشیم" ؛ این جمله را نه یک رسانه اصلاح طلب و نه یک چهره مدافع آزادی های مدنی که یکی از رسانه های جریان اصولگرا نوشته و منتشر کرده است.
از وقتی که تجمعات اعتراضی در برخی شهرها شکل گرفته، جریانی که تا دیروز مخالف هر گونه تجمع اعتراضی مردم در هر زمینه ای بود، یا چرخشی آشکار نسبت به موضع تاریخی خود، حمایت از این اعتراضات را در دستور کار خود قرار داده است.
این استقبال بی سابقه از برگزاری تظاهرات ضد دولتی، بسیار معنی دار است و این گمانه زنی را در برخی تحلیلگران تقویت می کند که جریان دلواپس، معرکه گردان وقایع اخیر است. بر اساس این تحلیل، "محدودسازی فضای سیاسی کشور به بهانه اعتراضات اخیر" و "به شکست کشاندن سریع تر دولت روحانی" دو هدف این طراحی سیاسی است.
2 - هر چند تحلیل فوق، با توجه به دلایل و قرائن فراوان می تواند قابل تأمل باشد ولی حتی در صورتی که کاملاً هم مقرون به واقع باشد، بزرگ ترین اشتباه دولت می توان این باشد که در همین تحلیل باقی بماند.
فارغ از این که چه جریانی و با چه هدفی اعتراضات اخیر را شکل داده است، آنچه مسلم است این که بستر اجتماعی این نارضایتی ها به طور ملموسی وجود دارد. مردم به شدت از وضع موجود ناراضی هستند و بیش از نارضایتی از وضع امروز، نگران فردایشان هستند.
ندیدن علت اصلی اعتراضات و بسنده کردن به عوامل محرک، خطایی راهبردی با عواقبی غیر قابل پیش بینی خواهد بود.
3 - جریان محافظه کار نیز می کوشد این اعتراضات را به گرانی و بیکاری محدود نماید؛ قطعاً این دو مورد مردم را می آزارد ولی دامنه اعتراضات مردم، فراتر از این هاست و اصلاح برخی رویکردهای سیاسی و مدیریتی در راستای کارآمدی و نیز مبارزه با فساد سازمان یافته، خواسته های مهم تری هستند.
یادمان نرود که همه کسانی که در تظاهرات چند روز گذشته حضور داشته اند، بخش هایی از مردم ایران بوده اند که مطالبات خود را فریاد می زدند. باز یادمان نرود که عموم مردم، اصولاً خطر نمی کنند و در کوچه و خیابان خود را در معرض برخورد و بازداشت قرار نمی دهند مگر آن که واقعاً مستأصل شوند و به این نتیجه برسند که صدایشان شنیده نخواهد شد جز با فریاد. همه باید صدای این مردم را بشنوند؛ کسانی که دل نگران نظام هستند به خاطر نظام، مدافعان دولت به خاطر دولت و دوستداران ایران به خاطر ایران... .
باید به تدریج بازم میگم به تدریج یارانه ها قطع و هدف مند به نیازمند ها داده میشد
بنزین باید به تدریج سالی ۱۵ درصد گرون میشد
نه یکدفعه گرون شه
باید نظارت کنه
جلوی فساد اقتصادی رو بگیره
وامهایی که کلان داده با توقیف اموالشون و دولتی کردن پول رو پس بگیره
زالو صفتاتی که فقط به اسم حمایت از تولیدداخلی خون مردم را می مکند از صحنه اقتصاد این مملکت خارج شوند .
در یک کلام مردم مردم ومردم قبل از اینکه خدای نکرده دیر شود.
درضمن واکنش برخي اصلاح طلبان واقعا جاي تاسف داشت .. بدانيد مردم ميبينند و ميفهمند!
سپاس پاينده ايران
واقعا هیچ امیدی به این مملکت ندارم.
ما مردم هیچ دلسوزی نداریم.
پدران ما بعد ۸۰ سال الان یه خانه کوچولو و یه ماشین بدرد نخور. داخلی داره حالا مسولین ما بعد دوسال کار دعواشون روی متراژ خانه هاشون تو شمال تهران یا فلان کشوره... مگه چیکار کردن ؟از پدران ما بیشتر زحمت کشیدن؟ جز اختلاس اموال بیت المال چیز دیگه ای هم بلدن؟
از بی ارزش شدن پول ملی مون از اختلاسهای میلیاردی از بخور بخور اقازاده ها از برنامگی وبی کفایتی از تحریم ودشمنی با دنیا یعنی این کشور کلا باید همه چیش با بقیه جاهای دنیا فرق داشته باشه
طبق معمول مختصر و مفید بود.با تاکید بر عامل معیشتی که در شرایط فعلی حساسترین و خطرناکترین بخش را تشکیل میدهد.
این اعتراض ممکنه به فقر باشه، به آلودگی هوا باشه، به عدم امنیت در هنگام زلزله باشه، به خاطر آزادی های اجتماعی باشه.
حالا هر کی اعتراض کرد بندازیم گردن خارجی و بیگانه این نمی تونه عاقلانه باشه.
اون چیزی که مشخصه فرصت صبر و منابع ایران و ایرانی رو به اتمامه. آلودگی که قبلا مختص چند کلان شهر می شد الان همه جایی شده. حالا شما هر چی بگو تعداد روزهای پاک بیشتری نسبت به 8 سال پیش داشتیم.
کار باید به کاردان سپرده بشه. کاردانم اونیه که تخصصش ربط به موضوع داره. به خاطرش دانشگاه معتبر رفته و تجربه داره و حرفی برای زدن داره. دلسوزه و فقط منافع مالی رو نمی بینه.
ای کاش قبل از اینکه دیر شود اقدام کنند
با همین تفکر فتنه رو درست کردند
چند روزی بود منتظر تحلیل شما بودم از این اتفاقات. باز هم منصفانه ترین نظرات را دادید.
احسنت