عصرایران؛ احسان محمدی- جام حذفی مثل کوسه ای که تشنه خون باشد، یکی یکی تیم های بزرگ را بلعید! حذف نیمی از تیم های لیگ برتری در دو، سه روز شگفت انگیز و غافلگیرکننده بود!
سپاهان، ذوب‌آهن، پدیده، پیکان، پارس جنوبی جم، سایپا، سپیدرود و فولاد خوزستان هشت تیمی بودند که پرونده شان در جام حذفی بسته شد. بسیاری از این تیم ها رقابت را به تیم های دسته اولی باختند.
پارس جنوبی جم 3 - 4 نساجی قائمشهر
سایپا 1- 2 اکسین البرز
ذوب آهن اصفهان 2 - 4 فجرسپاسی
فولاد خوزستان 0 -1 ایران جوان بوشهر
پیکان 1- 3 بادران تهران
سپیدرود رشت 1 – 3 ملوان
سپاهان اصفهان 0 – 1 صنعت نفت آبادان
پدیده 1 – 2 تراکتورسازی تبریز
این نتیجه ها ممکن است با این عنوان قابل توجیه شود که جام حذفی در همه جای دنیا آبستن شگفتی هاست. بعد از بازی ایران – آرژانتین در جام جهانی مقابل که با شکست 1-0 تیم ملی بعد از مقاومتی جانانه شکل گرفت، کارلوس کی روش گفت: اگر ده بار دیگر هم مقابل آرژانتین بازی کنیم ممکن است نتوانیم به این خوبی بدرخشیم.
حالا مربیانی هستند که می گویند این شکست ها محصول اتفاق است و در تک بازی رخ می دهد. اگر بازی تکرار شود قطعاً شکست نمی خورند. هواداران ذوب آهن در بازی مقابل فجر تمام ناخن هایشان را جویدند. پیمان سلمانی که زمانی عضو تیم اصفهانی بود درون دروازه فجری ها نمایشی از خود به یادگار گذاشت شاید تا سالها از آن به عنوان بهترین بازی تمام عمرش یاد کند. چیزی مثل درخشش هادی طباطبیایی در دیدار مقابل دانمارک! اما این قصه ها فقط برای کاستن از بار اندوه شکست است. در جام حذفی هیچ چیز به عقب برنمی گردد.
این نتایج برخی را با این پرسش روبرو کرده است که آیا فاصله سرمربیان تیم های لیگ برتری و تیم های دست اولی تا این اندازه کم است؟ حتی علی دایی که از او به عنوان یک متخصص فتح جام حذفی یاد می شود هم قربانی شاگردان علی لطیفی شد. مردی که در جام جهانی 1998 به همراه تیم ملی و دایی به جام جهانی رفت. محمد ربیعی سرمربی بادران تهران هم با سه گل مچ مجید جلالی را خواباند. نتیجه ای که به کام آقا معلم به شدت تلخ آمد.
تیم صنعت نفت آبادان که تا چند روز پیش گفته می شد از جام حذفی کنار می کشد توانست سپاهان اصفهان را حذف کند. تیمی که هوادارانش کم کم دارند به جام نگرفتن اش عادت می کنند. علیرغم این ادعاها برای کنار کشیدن، چه کسی است که نداند افتخار فتح جام حذفی چیزی نیست که بتوان با عشوه از کنارش گذشت. یک راه میان بُر برای کسب عنوانی بزرگ تنها با برگزاری پنج بازی! این مسیر را مقایسه کنید با جاده پرپیچ و خم لیپ برتر که هم گرمای کُشنده تابستان را دارد و هم گردنه های برفگیر زمستان!
باورش هنوز برای برخی دشوار است اما تیم نفت تهران که که هم نام و هم سرمربی اش مدام عوض می شود نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیاست، چون آنها سال گذشته با علی دایی جام حذفی را فتح کردند.
با حذف هشت تیم لیگ برتری حالا راه برای تیم هایی چون پرسپولیس، استقلال و تراکتورسازی و استقلال خوزستان به نظر هموارتر از قبل می آید. گرچه ممکن است قرمز و آبی در یک چهارم روبروی هم قرار گیرند. یک خون بازی تمام عیار! البته گفته می شود در هر مرحله ای قرعه کشی از نو صورت می گیرد و ممکن است تمام این معادلات به هم بریزد!
در این میان ناشناس ترین تیم که از یک شانزدهم با پیروزی 4-0 مقابل نیروی زمینی به یک هشتم صعود کرد گل ابریشم است. تیمی که در ویکی پدیا صفحه ندارد و سایت باشگاه هم در دست ساخت است! جام حذفی را همین تیم ها دوست داشتنی تر می کنند. تیم هایی که می توانند مثل قشقایی، پرسپولیس را شکست دهند یا مثل مقاومت بسیج فارس در سال 85 استقلال را از گردونه خارج کنند.
آخه این چه تحلیلیه
تعداد تیم های لیگ چه ربطی به جمعیت داره
یعنی الان آمریکا با 320 میلیون جمعیت تعداد تیم هاش باید چند تا باشه
یا آلمان که 82 میلیون جمعیت داره لیگش 24 تیمیه؟