عصر ایران

با الغای امتیاز تنباکو نخستین بار است که امر همایونی در تقابل و تضاد با فتوای دینی و خواست عمومی قرار گرفت. به این اسباب است که نخستین صف آرایی شکل می گیرد و ناصرالدین شاه درمی یابد که اگر می خواد سر کم مویش با تاج بماند باید امتیاز را ملغی کند.

چگونه است که فتوایی یک سطری اندرونی دربار سلطنتی را هم برمی آشوبد؟ این نفوذ جز در سایه پیوند عمیق روحانیت شیعه با مردم کوچه و بازار ممکن بود؟