کشور کویت به عنوان یکی از تولیدکنندگان بزرگ نفت در جهان، با چالشهای جدی اقتصادی و محیطزیستی ناشی از استفاده بیش از حد از انرژیهای تجدیدناپذیر مواجه است. افزایش مصرف داخلی نفت و وابستگی به سوختهای فسیلی نهتنها منابع این کشور را تحت فشار قرار داده، بلکه اثر منفی گستردهای بر محیط زیست و اقتصاد آن دارد. در این گزارش به بررسی این چالشها و اهمیت استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر برای آینده کویت پرداخته شده است.
به گزارش تجارت نیوز، یک گزارش دولتی در کویت به اثر منفی اقتصادی استفاده از انرژیهای تجدیدناپذیر اشاره کرده است. این گزارش تاکید میکند ادامه استفاده از این منابع میتواند به جای صادرات نفت، منجر به مصرف بیش از حد داخلی شود و به تبع آن درآمدهای نفتی کشور کاهش یابد.
این گزارش که به دست یکی از روزنامههای محلی رسیده، سرمایهگذاریهای هنگفت در نیروگاههایی که برای محیطزیست مضر هستند را از پیامدهای منفی این روند برشمرده است. به طور خاص، یارانه سوختی که برای راهاندازی این نیروگاهها مورد نیاز است، بیش از 10 درصد از درآمد نفتی سالانه کشور را تشکیل میدهد. این مساله باعث شده است در این گزارش بر اهمیت استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر با توجه به افزایش مصرف جهانی تاکید شود.
در این گزارش همچنین هشدار داده شده است استفاده از انرژیهای تجدیدناپذیر میتواند تبعات محیطزیستی جدی در پی داشته باشد. اکوسیستمها در کویت به دلیل موقعیت جغرافیایی و فعالیتهای انسانی نظیر آلودگیها و تخریب محیطزیست در معرض مشکلات بسیاری قرار دارند. افزایش جمعیت، توسعه سریع شهری و صنعتی، افزایش تعداد خودروها و تاسیسات صنعتی به افزایش نرخ آلودگی کمک کردهاند.
این گزارش همچنین به مشکلات محیطی دیگری مانند تشدید آلودگی هوا، افزایش غلظت آلایندهها و مشکلات ناشی از زبالههای جامد و مایع اشاره کرده است. آلودگی هوا در کویت که شامل آلایندههایی مانند دیاکسید گوگرد، دیاکسید نیتروژن و مونوکسید کربن است، یکی از معضلات جدی محیطزیستی محسوب میشود.
به نقل از zawya، کویت به عنوان کشوری که بهشدت به منابع نفتوگاز طبیعی برای تولید برق وابسته است و در حال حاضر به دلیل تولید ناکافی گاز، مجبور به واردات گاز طبیعی مایع شده است. در این گزارش تاکید شده هدف آینده کشور باید دستیابی به تولید 15 درصد انرژی از منابع تجدیدپذیر و پاک تا سال 2030 باشد، هدفی که شیخ صباح آل احمد تعیین کرده است.
کویت با چالشهای بزرگی در زمینه مدیریت منابع انرژی و حفاظت از محیط زیست مواجه است. با توجه به آثار منفی اقتصادی و محیطزیستی استفاده از انرژیهای تجدیدناپذیر، این کشور نیازمند تغییرات اساسی در سیاستهای انرژی خود است. استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر نهتنها میتواند به حفظ منابع طبیعی کمک کند، بلکه باعث کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی و بهبود شرایط محیطزیستی نیز خواهد شد. هدفگذاری برای دستیابی به تولید 15 درصد انرژی از منابع تجدیدپذیر تا سال 2030 میتواند گامی مهم در جهت تحقق این اهداف باشد.