دانشمندان با کمک اسطوخودوس لباسی ضد پشه طراحی کرده‌اند!

نیش پشه می‌تواند منجر به بیماری‌های خطرناکی مانند تب دنگی، مالاریا و تب زرد شود.

بسته به عوامل بیماری‌زایی که پشه‌ها حمل می‌کنند، نیش این حشرات می‌تواند خطرناک‌تر از یک جای نیش آزاردهنده باشد.

به گزارش فرارو به نقل از اکونومیست، تا به امروز، مواد دافع شیمیایی بهترین راه برای دور نگه داشتن پشه‌ها بودند؛ با این حال این مواد نیز خطرناک هستند و می‌توانند باعث ایجاد حساسیت، التهاب چشم و مشکلات تنفسی شوند. عوارض جانبی استفاده از مواد شیمیایی برای دور کردن پشه‌ها باعث شده است دانشمندان به دنبال راه حلی طبیعی و بدون خطر برای خلاص شدن از شر این حشرات باشند.

اسانس اسطوخودوس مدت‌هاست به عنوان راه حلی بی‌خطر برای دور نگه داشتن پشه‌ها شناخته شده است. متأسفانه، سرعت تبخیر این اساس و از بین رفتنش تحت تأثیر اشعه ماوراء بنفش، تبدیل اسانس اسطوخودوس به یک محافظت طولانی مدت را غیرممکن می‌کند

زیشان طارق و شیائوکین وانگ از دانشگاه سوچو از علم خود به در مهندسی نساجی برای تبدیل روغن اسطوخودوس به یک نوع پارچه ضد پشه استفاده کرده‌اند و یافته‌های خود را در قالب پژوهشی جدید در مجله علوم آفات منتشر کرده‌اند. این محققان برای ساخت پارچه ضد پشه خود از کرم‌های ابریشم الهام گرفتند. نخ ابریشم تولید شده توسط کرم‌های ابریشم با دوام، انعطاف پذیر و زیست تخریب پذیر است.

عنصر حیاتی این نخ‌ها، فیبروئین ابریشم است؛ پروتئینی که می‌تواند به ساختار‌هایی تبدیل شود که اجازه می‌دهد مایعات موجود در آن‌ها به آرامی نشت کنند. ایده اولیه دکتر طارق و دکتر وانگ پر کردن فیبروئین ابریشم با کپسول‌های میکروسکوپی حاوی روغن اسطوخودوس بود. با این روش روغن اسطوخودوس با سرعت بسیار کمتری از حالت مایع خود از این پارچه در هوا منتشر می‌شود.

این دو محقق با همکاری گروهی از همکارانش در دانشگاه‌های سراسر چین، محلولی از فیبروئین ابریشم و صمغ عربی، پلیمری که در شیره درختان اقاقیا یافت می‌شود، ساختند. این محلول به مواد دیگر اجازه می‌دهد تا ساختار‌های پایداری تولید کنند.

سپس این محلول در دمای بسیار بالا با روغن اسطوخودوس و آب ترکیب شد تا فیبروئین ابریشم و صمغ عربی را به کپسول‌های ریز حاوی روغن اسطوخودس تبدیل کنند. با تنظیم مقدار روغن اسطوخودوس اضافه شده، دکتر طارق و دکتر وانگ توانستند محتوای روغن اسطوخودوس را از ۵% تا ۱۵% تغییر دهند. سپس هزاران کپسول را به نوار‌هایی از پارچه نخی متصل کردند.

دکتر طارق و دکتر وانگ که مشتاق بودند ببینند آیا این پارچه پشه‌ها را دفع می‌کند یا خیر، آن را به دستکش‌هایی بلند تبدیل کردند. سپس سه داوطلب که مایل بودند مکرراً دستکش‌های خود را در محوطه‌هایی مملو از پشه‌های گرسنه بودند انتخاب شدند.

داوطلبان هر بار دست‌های خود را به مدت پنج دقیقه در این محوطه‌ها فرو بردند. از این طریق محققان توانستند تعداد پشه‌هایی که هر بار در طول آزمایش بر روی دستان داوطلبان نشستند را محاسبه کنند. برای مقایسه از هر داوطلب خواسته شد دستکشی بدون کپسول اسطوخودوس نیز بپوشد.

نویسندگان این پژوهش جدید گزارش دادند کپسول‌های حاوی ۱۵٪ محلول روغن اسطوخودوس قدرت دافعه عالی در مقابل پشه‌ها دارند. در حالی که به طور متوسط ۱۵ پشه روی هر دستکش بدون روغن اسطوخودوس فرود می‌آمدند، میانگین فرود پشه‌ها بر روی دستکش‌های معطر کمتر از یک عدد بود.

محققان همچنین مشتاق بودند میزان مقاومت پارچه در شستشو را آزمایش کنند. بنابراین، دستکش‌ها را در ماشین‌های لباسشویی معمولی انداختند و آزمایش‌ها را تکرار کردند. حتی پس از ۴۰ بار شستشو، به طور متوسط تنها ۲.۵ پشه در طول آزمایش روی دستکش‌های حاوی ۱۵ درصد روغن اسطوخودس فرود آمدند! اکنون با انتشار این تحقیق به جرئت می‌توان گفت دانشمندان توانسته‌اند برای اولین بار پارچه‌ای ضد پشه تولید کنند.