پیش‌ببنی کتیبه های ۴۰۰۰ ساله: یک فرمانروا خواهد مرد

در یکی از این کتیبه در مورد تمدن عیلام، نوشته‌ شده است که «اگر کسوف پنهان و یک‌باره نمایان شود، فرمانروا خواهد مرد، عیلام نابود خواهد شد...»؛ در لوح دیگری گفته‌شده است که «اگر کسوف در جنوب آغاز شود و سپس پاک شود، سوبارتو و آکد سقوط خواهند کرد؛ این دو منطقه نیز در آن زمان هر دو در بین‌النهرین بودند. در لوحی دیگر نیز گفته‌شده است که «کسوف در عصر نشان‌دهنده آفت است».

کتیبه‌هایی که چندین دهه قبل از منطقه ما به موزه بریتانیا رفته بود؛ سرانجام رمزگشایی شد.

به گزارش خبرآنلاین، محققان بالاخره توانستند لوح‌هایی که بیش از صدسال قبل در عراق کنونی کشف‌شده بود را رمزگشایی کنند. این لوح‌ها که به خط میخی نوشته‌شده بودند، ۴۰۰۰ سال قدمت دارند و نوعی فال یا پیش‌بینی بر اساس ماه گرفتی ها را نشان می‌دهند.

اندرو جورج، استاد بازنشسته بابلی دانشگاه لندن و جونکو تانیگوچی که محققی مستقل است بر این باورند که این لوح‌های گلی، قدیمی‌ترین نمونه فال ماه‌گرفتگی به خط میخی است که تاکنون کشف‌شده است. گویا کسانی که این لوح را ساختن، از شب، حرکت سایه‌ها و تاریخ و مدت خسوف‌ها برای پیش‌بینی شگون پدیده‌ها استفاده می‌کردند.

در یکی از این لوح‌ها در مورد تمدن عیلام، نوشته‌ شده است که «اگر کسوف پنهان و یک‌باره نمایان شود، پادشاهی خواهد مرد، عیلام نابود خواهد شد...»؛ در لوح دیگری گفته‌شده است که «اگر کسوف در جنوب آغاز شود و سپس پاک شود، سوبارتو و آکد سقوط خواهند کرد؛ این دو منطقه نیز در آن زمان هر دو در بین‌النهرین بودند. در لوحی دیگر نیز گفته‌شده است که «کسوف در عصر نشان‌دهنده آفت است».

این فال‌ها کمک می‌کنند تا محققان از تجربیات گذشته برای درک نشانه‌ها موجود در فال‌ها استفاده کنند. محققان میگویند ممکن است منشأ برخی از این فال‌ها تجربه‌های طبیعی باشد که با مشاهده پدیده‌ها و فاجعه‌ها به وجود آمده است. بااین‌حال، بسیاری از نشانه‌ها احتمالاً از طریق یک سیستم نظری تعیین‌شده‌اند که ویژگی‌های کسوف را به نشانه‌های مختلف مرتبط می‌کند.

لوح‌های خط میخی احتمالاً از سیپار آمده‌اند، شهری که در عراق کنونی شکوفا شده است. در زمان نگارش الواح، امپراتوری بابل در بخش‌هایی از منطقه شکوفا شده بود. این الواح نیز بین سال‌های ۱۸۹۲ تا ۱۹۱۴ بخشی از مجموعه موزه بریتانیا شد، اما تاکنون به‌طور کامل ترجمه و منتشرنشده بود.

تلاش برای پیش‌بینی آینده

در بابل و سایر نقاط بین‌النهرین، این اعتقاد قوی وجود داشت که رویدادهای آسمانی می‌توانند آینده را پیش‌بینی کنند.

برای مردمان باستان، رویدادهای آسمان نشانه‌های رمزگذاری شده‌اند که توسط خدایان به‌عنوان هشداری درباره آینده‌ی کسانی که روی زمین‌اند در نظر گرفته‌شده‌اند. کسانی که پادشاه را نصیحت می‌کردند، آسمان شب را زیر نظر داشتند و مشاهدات خود را با مجموعه آکادمیک متونی که برای فال آسمانی ثبت‌شده بود، مطابقت می‌دادند. اما پادشاهان در بین‌النهرین باستان برای پیش‌بینی آنچه درراه است، تنها به آن نشانه‌های کسوف تکیه نمی‌کردند.

مردم بر این باور بودند که می‌توانند مراسم خاصی را انجام دهند تا فال‌های بد را باطل کند و با نیروهای شیطانی که در پشت آن نهفته است مقابله کنند. بنابراین حتی اگر فال آن فرد بد باشد، مردم بازهم معتقد بود که می‌توان از آینده پیش‌بینی‌شده اجتناب کرد.

منبع: livescience

کانال عصر ایران در تلگرام