نقاب شخصیتی انواع مختلفی دارد و ما میتوانیم در طول روز از انواع مختلفی از آنها به عنوان یک پوشش اجتماعی استفاده کنیم. اما نقابها با آنکه میتوانند به عنوان محافظی برای عزت نفس عمل کرده و از آسیب دیدن ما جلوگیری کنند، ممکن است منجر به اضطراب، افسردگی و خستگی ما شوند.
به گزارش روزیاتو، با پوشیدن نقاب شخصیتی، شما خود واقعیتان را در تعاملات اجتماعی، کاری یا شخصی پنهان میکنید. این کار میتواند با کلمات، زبان بدن و حالات چهره یا اعمال انجام شود.
نقاب قلدری معمولاً زمانی پوشیده میشود که به خودتان شک دارید یا مورد سوءاستفاده و بدرفتاری قرار گرفتهاید. در این صورت ممکن است به قلدری کردن به عنوان راهی برای دور نگه داشتن دیگران از خود روی بیاورید.
این موضوع میتواند در قالب مسخره کردن دیگران، واکنش فیزیکی یا تحت فشار قرار دادن دیگران برای پذیرش نظر شما با هدف جبران عزت نفس پایینتان ظاهر شود.
برخی افراد برای اینکه از خندیدن دیگران به خود جلوگیری کنند از شوخطبعی به عنوان ابزاری برای محافظت از خود استفاده میکنند. پوشیدن ماسک شوخی راهی برای پنهان کردن احساس غم و اندوه نیز هست.
کسانی که نقاب قربانی بر چهره میزنند هیچ سرزنشی را نمیپذیرند و در عوض عوامل خارجی یا افراد دیگر را مقصر میدانند. چنین افرادی نسبت به مشکلات و شکستهای خود احساس مسئولیت نمیکنند و با پوشیدن این نقاب از عزت نفس خود محافظت میکنند.
برخی از افراد تقریباً در هر موقعیتی از نقاب آرامش استفاده میکنند. این کار احتمالاً برای کاهش عکسالعملهای احساسی خود صورت میگیرد. فردی که نقاب آرامش به چهره دارد ممکن است درنهایت منفجر شود یا از نظر احساسی ناپایدار شود.
صحبت کردن با خود حتی به عنوان شوخی یک مکانیسم دفاعی است که برای محافظت از خود در برابر مسخره شدن یا آسیب دیدن از آن استفاده میکنیم. خودزنی هم نقابی است که برای پنهان کردن عزت نفس پایین به صورت میزنیم؛ روشی محافظتی که خودتان را پایین میآورید قبل از اینکه دیگران این کار را انجام دهند.
فردی که این نقاب را میزند ممکن است برای کمال تلاش زیادی کند. او احتمالاً این کار را برای به دست آوردن تحسین دیگران و پذیرفته شدن از سوی آنها انجام میدهد.
با نقاب موفقیت بیش از حد، عزت نفس تا حد زیادی به کامل و بینقص بودن متکی است. این به این معنی است که شخصی که این نقاب را میزند احتمالاً اشتباهاتش را درونی میکند که میتواند باعث اضطراب شدید شود.
کسی که این نوع نقاب شخصیتی را میپوشد به دنبال نوع دیگری از کمال است. این فرد سعی میکند همه چیز را پیرامون خود تحت کنترل داشته باشد تا احساس امنیت کند.
این افراد تمام جزئیات فعالیتها را برنامهریزی میکنند و توقع دارند که برنامههایشان اجرا شود. اتاق و محل کار این افراد بسیار تمیز و مرتب است.
نقاب اجتنابی به معنای عقبنشینی و فرورفتن در خود است و به خاطر ترس از طرد شدن و قضاوت شدن به خاطر اشتباهات استفاده میشود. اگر از این نقاب استفاده میکنید ممکن است از صحبت کردن با دیگران یا همراهی با آنها اجتناب کنید که شما را از نظر اجتماعی منزوی میکند.
کسی که این نقاب را بر چهره میزند کاری را انجام میدهد که اطرافیان انجام میدهند و اصطلاحاً به دنبال این است که همرنگ جماعت شود. این افراد از پذیرفته شدن از سوی دیگران ناامیدند و آدمهای دیگر را در گروههای اجتماعی که مایلند به آن تعلق داشته باشند دنبال میکنند.
نقاب مهرطلبی معمولاً زمانی استفاده میشود که عزت نفس فرد به پذیرش دیگران بستگی دارد. چنین افرادی اغلب از مسیر خود خارج میشوند تا دیگران را راضی نگه دارند.
شاد کردن دیگران میتواند به این افراد احساس ارزشمندی بدهد اما از طرف دیگر میتواند منجر به اضطراب شدید شود زیرا باید دائما از راضی بودن اطرافیان خود مطمئن باشند.
وقتی این نقاب را میپوشید از هر فرصتی استفاده میکنید تا با همه حرف بزنید و ناامنیهایتان را پنهان کنید. در این صورت حتی اگر آشنایان زیادی داشته باشید روابط معنادار چندانی ندارید. عمدتاً به این خاطر که احتمالاً اجازه نمیدهید گفتگوهایتان بیش از حد عمیق شوند.
استفاده از نقاب شخصیتی میتواند پاسخی به موارد زیر باشد:
فارغ از علت یا انگیزه این کار، نقاب زدن، از خود واقعی شما در برابر آسیبهای عاطفی و کاهش عزت نفس محاظت میکند.
با این حال همانطور که در ابتدا گفتیم پنهان کردن خود واقعی از ما انرژی زیادی میگیرد و میتواند منجر به احساس خستگی و تنهایی شود.
یک قدم بزرگ برای جلوگیری استفاده از نقاب شخصیتی این است که بفهمید چه چیزی باعث میشود وقتی کنار دیگران هستید از آن استفاده کنید. سپس، با این خودآگاهی جدید، میتوانید نقاب خود را رها کرده و خود واقعیتان را کشف کنید.