یک ژل آنتیاکسیدانی، نویدبخش آیندهای است که در آن بیماران مبتلا به پانکراتیت مزمن بتوانند بدون درد یا عوارض دیابت زندگی کنند.
به گزارش ایسنا، پژوهشگران «دانشگاه نورثوسترن»(Northwestern University) یک ماده زیستی آنتیاکسیدانی جدید تولید کردهاند که شاید روزی بتواند تسکین درد مورد نیاز را برای افراد مبتلا به پانکراتیت مزمن فراهم کند.
به نقل از ساینس دیلی، جراحان پیش از برداشتن پانکراس بیماران مبتلا به پانکراتیت مزمن شدید و دردناک، ابتدا خوشههای بافتی تولیدکننده انسولین به نام «جزایر لانگرهانس» را جمعآوری میکنند و به عروق کبد پیوند میزنند. هدف از پیوند، حفظ توانایی بیمار برای کنترل سطح گلوکز خون بدون تزریق انسولین است.
این فرآیند به طور ناخواسته ۵۰ تا ۸۰ درصد جزایر لانگرهانس را از بین میبرد و یک سوم بیماران پس از جراحی به دیابت مبتلا میشوند. ۷۰ درصد بیماران سه سال پس از جراحی به تزریق انسولین نیاز دارند که با عوارض جانبی مانند افزایش وزن، هیپوگلیسمی و خستگی همراه است.
پژوهشگران دانشگاه نورثوسترن در این پروژه جدید به جای کبد، جزایری از پانکراس را موسوم به «اومنتوم»(Omentum) پیوند زدند. اومنتوم یک بافت چربی بزرگ و مسطح است که رودهها را میپوشاند.
پژوهشگران به منظور ایجاد یک محیط سالمتر برای جزایر، آنها را با یک ماده زیستی آنتیاکسیدانی و ضد التهابی به اومنتوم چسباندند. این ماده زیستی در معرض دمای بدن به سرعت از مایع به ژل تبدیل میشود.
در آزمایشهای صورتگرفته روی موش و پستانداران غیر انسان، ژل با موفقیت از بروز استرس اکسیداتیو و واکنشهای التهابی جلوگیری کرد و حفظ بقا و عملکرد جزایر پیوند زده شده را به طور قابل توجهی بهبود بخشید. این اولین بار است که از یک ژل آنتیاکسیدان مصنوعی برای حفظ عملکرد جزایر پیوندی استفاده میشود.
«گیلرمو امیر»(Guillermo Ameer) سرپرست این پژوهش گفت: اگرچه پیوند جزایر لانگرهانس طی سالهای اخیر بهبود یافته است اما نتایج بهدستآمده در بلندمدت ضعیف هستند. به وضوح نیاز به راه حلهای جایگزین وجود دارد. ما یک ماده مصنوعی پیشرفته را مهندسی کردهایم که یک ریزمحیط حمایتی را برای عملکرد جزایر لانگرهانس فراهم میکند.
وقتی این ماده روی حیوانات آزمایش شد، موفقآمیز عمل کرد، عملکرد جزایر را به حداکثر رساند و سطح قند خون را دوباره به حالت طبیعی درآورد. همچنین، ما کاهش واحدهای انسولین مورد نیاز را در حیوانات مشاهده کردیم.
«ژاکلین بورک»(Jacqueline Burke) پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: ما امیدواریم که با این روش جدید، بیماران دیگر مجبور نباشند بین زندگی همراه با درد پانکراتیت مزمن یا عوارض دیابت، یکی را انتخاب کنند.
این پژوهش در مجله «Science Advances» به چاپ رسید.