تلویزیون یک سیستم یک طرفه ارتباطی الکتریکی برای پخش تصاویر متحرک و صداها از مسافت دور است. برای بهرهگیری و دریافت امواج تلویزیون، دستگاهی به نام گیرنده تلویزیون مورد نیاز است. تلویزیون اثرگذاری فرهنگی و اجتماعی بالایی در جامعه بشری داشته است.
به گزارش اقتصاد24، در مورد اینکه چه کسی را مخترع تلویزیون بدانیم، بین مورخان و کارشناسان بحثهای زیادی وجود دارد. هیچ پاسخ قطعی و سادهای برای این سوال وجود ندارد، زیرا توسعه تلویزیون تلاشی جمعی بود که شامل مشارکتهای متعددی از افراد مختلف در طول چندین دهه بود. با این حال، میتوان از دو شخصیت برجسته به عنوان پیشگامان کلیدی در این زمینه نام برد:
«جان لوگی برد» مخترع اسکاتلندی، به طور گسترده به عنوان «پدر تلویزیون» در بریتانیا شناخته میشود. او به خاطر اختراع و توسعه سیستمهای اولیه تلویزیون که تصاویر متحرک را با استفاده از سیگنالهای الکتریکی منتقل میکردند، مشهور است.
برد در ۱۳ آگوست ۱۸۸۸ در هِلنسبورگ، اسکاتلند به دنیا آمد. او چهارمین و کوچکترین فرزند جان برد و جسی موریسون بود. پدرش نماینده کلیسای سنت براید و مادرش از اعضای یک خانواده ثروتمند بود.
او از سنین کودکی به علوم و مهندسی علاقه داشت و در مدرسه عالی ریسایلو در گلاسکو تحصیل کرد. با آغاز جنگ جهانی اول تحصیل او قطع شد و جان دیگر برای فارغ التحصیلی برنگشت و در سال ۱۹۰۶ به لندن نقل مکان کرد و در آنجا به عنوان مهندس برق کار کرد.
در سال ۱۹۱۵ برای خدمت در ارتش بریتانیا داوطلب شد، اما به دلیل مشکلات بیماری قادر به شرکت در جنگ نبود و نهایتاً در شرکت اداره برق دره کلاید مشغول به کار شد. این شرکت مسئولیت ارائه خدمات برقرسانی به منطقه دره کلاید و همجوار آن را برعهده داشت. منطقه دره کلاید یکی از مناطق مهم برقرسانی در اسکاتلند بود و برق تولید شده در این منطقه به شهرها و شهرکهای مختلف ارسال میشد.
جان لوگی برد در سال ۱۹۳۱ به آمریکا سفر کرد و با مارگارت آلبو آشنا شد و با او ازدواج کرد. ثمره این ازدواج دو فرزند به نامهای دیانا و مالکوم بود. مالکوم پس از مرگ برد به جمعآوری یادداشتها و آثار پدرش پرداخت. او مقالات متعددی در رابطه با زندگینامه پدرش بهعنوان مخترع تلویزیون منتشر کرد.
در طول دهه ۱۹۲۰، برد روی ایدههای مختلفی برای انتقال تصاویر متحرک با استفاده از سیگنالهای الکتریکی کار کرد. او در سال ۱۹۲۶ اولین سیستم تلویزیونی کاملاً الکترونیکی خود را به نام «تلفیژن مکانیکی» به نمایش گذاشت. این سیستم از یک دیسک چرخان با سوراخهایی برای اسکن تصاویر و یک لوله اشعه کاتود برای نمایش آنها استفاده میکرد.
برد در سالهای بعد به پیشرفت سیستمهای تلویزیونی خود ادامه داد و در سال ۱۹۲۹ اولین تصاویر تلویزیونی با صدای همزمان را با استفاده از فرستنده خود در کریستال پالاس لندن پخش کرد. با این حال، او با چالشهای متعددی از جمله رقابت با سایر مخترعان، کمبود بودجه و عدم حمایت مالی از سوی دولت روبرو بود.
اختراعات برد نقش کلیدی در توسعه تلویزیون داشت و او را به یکی از چهرههای پیشگام در تاریخ این فناوری تبدیل کرد. سیستمهای اولیه او پایه و اساس بسیاری از فناوریهای تلویزیون مدرن را تشکیل میدهد و کار او الهامبخش نسلهای مخترعان و مهندسان بوده است.
برد در ۱۴ آگوست ۱۹۴۶ در سن ۵۷ سالگی در لندن درگذشت. او در طول زندگی خود بیش از ۲۵۰ اختراع را ثبت کرد و جوایز و افتخارات متعددی از جمله عضویت در انجمن سلطنتی بریتانیا را دریافت کرد. میراث برد تا به امروز زنده مانده است.
موزه ملی رسانه در بریتانیا مجموعهای از اختراعات و یادبودهای او را در اختیار دارد و نام او بر روی خیابانها، مدارس و ساختمانها در سراسر بریتانیا گذاشته شده است. همچنین کتاب Television and me، زندگینامه مخترع تلویزیون است که توسط خود لوگی برد نوشته شده است. خاطرات برد حاوی توصیههای مفید زیادی در مورد «بایدها و نبایدهای» راهاندازی یک کسب و کار کوچک، از جمله اهمیت تبلیغات و نوآوری است.
فیلو فارنزورث، مخترع آمریکایی، به طور گسترده بهعنوان «پدر تلویزیون» در ایالات متحده شناخته میشود. او به خاطر اختراع و توسعه سیستمهای اولیه تلویزیون که تصاویر متحرک را با استفاده از سیگنالهای الکتریکی منتقل میکردند، مشهور است.
فارنزورث در ۱۹ آگوست ۱۹۰۷ در بِئو، ایندیانا به دنیا آمد. او از سنین کودکی به علوم و مهندسی علاقه داشت و در مدرسه عالی ریچلند در بِئو تحصیل کرد. او در طول دوران کودکی خود از بیماری فلج اطفال رنج میبرد.
با این حال، او اجازه نداد که این بیماری مانع از رسیدن به رویاهایش شود و زمانی که دوازده ساله بود، خانواده او به مزرعهای در آیداهو نقل مکان کردند که چندین کیلومتر با نزدیکترین دبیرستان محلی فاصله داشت و فیلو برای رسیدن به مدرسه ناچار بود با اسب برود.
از آن جا که دنیای الکترون و الکتریسیته او را به شدت مجذوب خود میساخت، معلم شیمی خود را متقاعد کرد که به آموزش بیشتر نیاز دارد و اجازه شرکت در کلاسهای بالاتر را از او گرفت. با این حال، او به دلیل کمبود بودجه مالی تحصیلات خود را به پایان نرساند و در سال ۱۹۲۴ به سانفرانسیسکو نقل مکان کرد و در آنجا بهعنوان مهندس برق کار کرد.
فیلو فارنزورث در سال ۱۹۲۸ با پائولین ای. مکموری ازدواج کرد. آنها دو فرزند داشتند، یک پسر به نام ریچارد و یک دختر به نام لیندا. پائولین در تمام طول زندگی فارنزورث حامی و شریک زندگی او بود و به او در بسیاری از تلاشهایش، از جمله توسعه سیستمهای تلویزیونی و اداره شرکتش کمک کرد.
در طول دهه ۱۹۲۰، فارنزورث روی ایدههای مختلفی برای انتقال تصاویر متحرک با استفاده از سیگنالهای الکتریکی کار کرد. او در سال ۱۹۲۷ اولین سیستم تلویزیونی کاملاً الکترونیکی خود را به نام «سیستم تصویربرداری تصویر-نقطه» اختراع کرد. این سیستم از یک لوله تصویر برای اسکن و نمایش تصاویر و یک سیستم اسکن خطی برای همگامسازی تصاویر استفاده میکرد.
فارنزورث در سالهای بعد به پیشرفت سیستمهای تلویزیونی خود ادامه داد و در سال ۱۹۲۹ اولین تصاویر تلویزیونی با صدای همزمان را با استفاده از فرستنده خود در سانفرانسیسکو پخش کرد. با این حال، او با چالشهای متعددی از جمله رقابت با سایر مخترعان، کمبود بودجه و عدم حمایت مالی از سوی دولت روبرو بود.
در سال ۱۹۳۱، فارنزورث با جان لوگی برد، مخترع اسکاتلندی که سیستمهای تلویزیونی مشابهی را توسعه داده بود، درگیر یک نبرد حقوقی شد. این پرونده تا سال ۱۹۳۵ ادامه داشت و در نهایت فارنزورث برنده شد و حق اختراع سیستم تلویزیون الکترونیکی را به دست آورد.
فارنزورث در ۱۱ نوامبر ۱۹۷۱ در سانفرانسیسکو در سن ۶۴ سالگی درگذشت. او در طول زندگی خود بیش از ۳۰۰ اختراع را ثبت کرد و جوایز و افتخارات متعددی از جمله مدال ملی فناوری و نوآوری را دریافت کرد. میراث فارنزورث تا به امروز زنده مانده است. موزه ملی تاریخ آمریکا در واشنگتن دی سی مجموعهای از اختراعات و یادبودهای او را در اختیار دارد و نام او بر روی خیابانها، مدارس و ساختمانها در سراسر ایالات متحده گذاشته شده است.