ستاد نماز جمعۀ تهران می‌تواند به جای تلاش احتمالی برای نفی گزارۀ خلوتی نماز 24 فروردین این رخداد را نشانۀ سازمان‌دهی نشدن نمازگزاران و عدالت خواهی و هوشیاری آنان بداند و با طیب خاطر به شیخ کاظم صدیقی استراحت بدهد...

عصر ایران؛ سروش بامداد- هر چند برخی رسانه‌های اصول‌گرا می‌کوشند شمار نمازگزاران آخرین جمعه به امامت شیخ کاظم صدیقی در 24 فروردین 1403 را نه اندک که مثل قبل توصیف کنند یا با توجه به فاصله زمانی کم با نماز عید فطر یا سفرهای بعد از رمضان طبیعی و عادی جلوه دهند یا ادعا کنند تصاویر منتشره مربوط به دقایق اولیه بوده اما همین که اخبار ساعت 14 شبکۀ اول سیما بر خلاف ۴۵ سال گذشته خبر نماز جمعه را در انتها و بعد از نیم ساعت -که از زمین و هوا و همه جا گزارش داده بود و داشت تمام می‌شد- پخش کرد، هیچ نمای کلی و بازی هم از جمعیت هم نشان نداد (‌در بخش‌های بعدی هم به دو فریم بسنده کردند) و دوربین بیشتر بر چهرۀ خطیب محترم متمرکز بود، نشان می‌دهد خودشان می‌دانند اوضاع از چه قرار بوده است.

راستی همین هفتۀ قبل بود که روزنامۀ وزین کیهان در صفحۀ اول و به عنوان عکس راه‌پیمایی روز قدس 1403 تصویری از تشییع پیکر شهید سلیمانی در دی 1398 را منتشر کرد و با این پیشینه بعید نیست در روزهای آتی درصدد چنین شیرین‌کاری‌هایی هم برآیند اما همان فناوری‌یی که امکان این‌گونه دست‌کاری‌ها را برای آنان فراهم می‌سازد به دیگران هم از طریق قتل‌گاه فضای مجازی (تعبیر آقای صدیقی) مجال افشاگری می‌دهد!

دربارۀ کاهش شمار شرکت‌کنندگان در نماز جمعۀ تولیت محترم حوزۀ علمیۀ ازگل تحلیل‌های مختلفی ارایه شده و غالبا توأم با ابراز تأسف است. خاصه این که او در سال 1388 جانشین آیت‌الله اکبر هاشمی رفسنجانی شد که با خطبه‌های تاریخی 26 تیر 1388 عملا با نمازگزاران وداع کرد یا بعدتر دعوت نشد.

فاصلۀ نماز جمعۀ 26 تیر 1388 تا 24 فروردین 1403 فاصلۀ دو شیخ است. یکی اکبر هاشمی رفسنجانی و دیگری کاظم صدیقی و فرد اخیرالذکر قرار بود به جای کسی نماز بخواند که عضو شورای انقلاب، امین و مشاور ارشد رهبر فقید انقلاب، زندانی سیاسی سال‌های پیش از انقلاب، سه دوره نمایندۀ تهران در مجلس شورای اسلامی با رأی بالا و سه دوره رییس مجلس شورای اسلامی، نمایندۀ استان تهران در مجلس خبرگان رهبری از ابتدای تشکیل تا هنگام مرگ و در دوره‌هایی رییس این مجلس و اداره‌کنندۀ جلسۀ آن در روز انتخاب جانشین امام خمینی و رهبر جدید جمهوری اسلامی، دو دوره رییس جمهوری ایران از 1368 تا 1376 و جانشین فرمانده کل قوا و فرمانده جنگ در سال‌های آخر و رفیق قدیمی رهبری عالی جمهوری اسلامی بود و آقای صدیقی هیچ یک از اینها نبوده است.

دو منظر متفاوت اما اینهاست:

اول این که این قلت و کم‌شماری نشان داد برای اکثر نمازجمعه‌بروها اقتدا به آقای صدیقی مورد تشکیک قرار گرفته و احساس کرده‌اند دو خطبه او به جای دو رکعت نماز محاسبه نخواهد شد یا از او رنجیده بودند. این در حالی است که در تبلیغات خارجی این گونه وانمود می‌شود که همۀ حاضران در نماز جمعه خاصه در تهران به صورت سازمان‌دهی شده شرکت می‌کنند. بله، شاهد حضور محدود زندانیان و سربازان هم هستیم ولی اگر قرار بود همه را با برنامه‌ریزی قبلی بیاورند همان‌ها که از آقای صدیقی خواستند بیاید خوب این طرف را هم سامان می‌دادند.

دوم این که نشان داد برای سنتی‌تر‌ها صبغۀ مذهبی و عبادی نماز جمعه همچنان پررنگ است و نزد جوانان عدالت‌خواه جنبۀ سیاسی و توی ذوق آنان خورده و اعتراض خود را این گونه ابراز داشتند.

بنا‌بر این ستاد نماز جمعۀ تهران می‌تواند به جای تلاش احتمالی برای نفی گزارۀ خلوتیِ نماز 24 فروردین این رخداد را نشانۀ سازمان‌دهی نشدن نمازگزاران و عدالت خواهی و هوشیاری آنان بداند و با طیب خاطر به شیخ کاظم صدیقی استراحت بدهد و به جای او سراغ روحانی دیگری بروند که نام و کلام و مرام او مردم را به یاد خود خدا و مکارم اخلاقی بیندازد نه انتقال سند حوزه به مؤسسۀ خانوادگی که البته خوش‌بختانه بعد از افشای قضیه بازگردانده شده است.