.png "عصر ایران")
۱۵ آبان ۱۴۰۳
به روز شده در: ۱۵ آبان ۱۴۰۳ - ۱۰:۲۱
صاعقه چگونه کار می‌کند؟ (فیلم) در سوگ پسر و ستایش پدر/ رضا رفت، داوودنژاد ماند
او امروز عزیزترین سرمایۀ خود را خاک کرد اما از خانواده‌اش، سینمایی ساخت که سرمایه‌ای نامیرا در هنر این سرزمین است...
عصر ایران؛ رضا صائمی- امروز به خاک سپرده شد. هم یکی از اعضای خانواده سینما، هم یکی از اعضای یک خانوادۀ سینمایی. همین موقعیت است که مرگ رضا داوودنژاد را به سوگی مضاعف تبدیل می‌کند. سوگی که شاید بار سنگین آن بیش از هر کسی بر دوش علیرضا داوودنژاد باشد. پدری که هم فرزند تربیت کرد هم بازیگر. کارگردانی که تلاش کرد تا در سینمایش مصائب شیرین را روایت کند حالا در سوگی مصیبتی تلخ به سر می‌برد.
او امروز فرزندش را به خاک سپرد اما هنوز خانواده سینما، خانواده داوودنژاد را دارد. هنوز هم از این خانواده، سینماگرانی مانده‌اند تا تداوم نام داوودنژاد در سینمای ایران باشند.
گرچه این سوگ بهانۀ تلخی برای پرداختن به جایگاه علیرضا داوودنژاد در سینمای ایران است اما پشت این چهرۀ شکسته می‌توان از شکوفایی سینمایی گفت که او به بار نشانده؛ یک جهان سینمایی ویژه که به نام داوودنژاد گره خورده و او به یاری خانواده‌اش توانسته این جهان سینمایی را بنا کند.
در مراسم تشییع رضا داوودنژاد، نیما حسنی‌نسب منتقد سینما به نکته مهمی اشاره کرد و گفت: «غمی که خبر رضا ایجاد کرد نشان داد علیرضا داوودنژاد، خانواده اش را به تاریخ سینمای ایران و خاطره جمعی ما الصاق کرده است» این شاید مهم‌ترین وجه تمایز این فیلم‌ساز از فیلم‌سازانی باشد که به شکل خانوادگی فعالیت می‌کنند. مثل خانواده‌های کوثری یا شریفی‌نیا و مخملباف و هاشمی و ....
تفاوت داوودنژاد این است که با خانواده اش یک مدل و جهان سینمایی ویژه آفرید که حالا بخشی از تاریخ سینما و حافظۀ جمعی ماست. سینمایی منحصر به فرد که الگوی مستقلی در فیلم‌سازی ارائه کرد که واجد رویکردی تجربی و هنری بود. فیلم‌هایی با هزینه‌های کم و ماندگاری زیاد چنانکه فیلم «نیاز» یا «مصائب شیرین» و می‌تواند به مثابه نمونه‌ای از سینمای موفق کودک و نوجوان شناخته شود.
فیلم‌سازی که غم دید اما قدر ندید. کارنامه 16 فیلمی او با ساخت سه فیلم در سینمای قبل از انقلاب و 13 فیلم در سال‌های پس از انقلاب را که مورد خوانش قرار دهیم با سه مؤلفه مهم مواجه می‌شویم. نگاه مستقل، تنوع ژانری و خلاقیت فرمی و روایی. سینمایی که جهان داستانی‌اش به شدت به جهان زندگی واقعی و روزمره پیوند می‌خورد و با آن مماس بود.
«کلاس هنرپیشگی» نمونه‌ای بارز و موفق از این سینماست که به زندگی پیوند می‌خورد و رد دغدغه‌های طیف‌های مختلف سنی را می توان در آن پیدا کرد. اگر دو فیلم‌ساز را بخواهیم نام ببریم که توانستند تجربۀ کودکی و نوجوانی دهه پنجاه و شصتی را به خوبی و درستی در سینما به تصویر بکشند و جهان نوجوانانۀ ایرانی را به نمایش بگذارند باید از کیومرث پوراحمد و علیرضا داوودنژاد نام ببریم.
فراتر از این باید گفت وجه تمایز علیرضا داوونژاد هویت سینمای اوست؛ سینمایی هویت‌مند که امضای مستقل خود را دارد. او امروز عزیزترین سرمایۀ خود را خاک کرد اما از خانواده‌اش، سینمایی ساخت که سرمایه‌ای نامیرا در هنر این سرزمین است. سرمایه‌ای که هیچ سوگی آن را نمی‌سوزاند. آری رضا رفت اما داوودنژاد ماند و می‌ماند.
لینک کوتاه: کپی لینک
سرنخ تازه در پرونده زنی که شوهرش را با نسخه رمالان کشت روغن گردو: ۸ دلیل که چرا باید هر روز از آن استفاده کنید 4 رقیب صوری ترامپ و هریس چه کسانی هستند؟ مرگ زن باردار در مطب متخصص زنان و زایمان درمان موثر آسیبهای لب با کمک یک مدل سهبعدی اسرائیل با آتشبس در لبنان مخالفت کرد قیمت طلا جهانی نزولی شد فرمانده بلندپایه ارتش : ذره ای عقب نشینی نخواهیم کرد/ دانش آموزان باید آماده مقابله با دشمن باشند سفر به ایران قدیم؛ ماشین آخرین سفیر آمریکا در ایران چه بود؟ کودکان کار هم مهاجرت می‌کنند/ دولت سرگرم انتخاب استاندار زیکر میکس؛ داخل ون جلسه داریم! (+تصاویر) ولایتفقیه چگونه به پیشنویس قانون اساسی اضافه شد؟ نشانه کمتر شناخته شده سرطان پروستات؛ درد استخوان ماندن یا نماندن؛ امروز تکلیف فیلترینگ روشن می شود ویتامینی که سلامت قلب و استخوان را تضمین می‌کند
البته شماهم زیاد بزرگ نمایی نکنید خانواده محترم داوودنژاد سوای منش خوبشون در زمینه سینما مثل بقیه هستند لازم نیست برای دلداری این عزیزان سایر خانواده های سینمایی رد زیر سوال ببرید.