فسیل‌ بزرگ‌ترین دلفین جهان در آمازون کشف شد

این موجود باستانی بیش از ۱۱ فوت (بیش از سه متر) طول داشته و بیش از ۱۶ میلیون سال پیش در اقیانوس‌ها شنا می‌کرده است.

دیرینه شناسان دانشگاه زوریخ سوئیس (UZH) دریافتند که فسیل‌ نشان می‌دهد که این موجود باستانی با دلفین رودخانه‌ای کمیاب و در خطر انقراض که در اطراف آمریکای جنوبی زندگی می‌کند، ارتباط دارد.

به نقل از دیلی‌میل، فسیل‌ها نشان می‌دهند که دلفین پبانیستا یاکورونا (Pebanista yacuruna) که به تازگی پیدا شده است، بینایی ضعیف، پوزه‌ای کشیده و دندان‌های متعددی داشته و بیش از ۱۶ میلیون سال پیش در اقیانوس‌ها پرسه می‌زده است.

به گزارش ایسنا، محققان این گونه جدید را به افتخار مردم افسانه‌ای معروف به تاکورونا، که گفته می‌شود در شهرهای زیر آب اطراف حوضه آمازون زندگی می‌کنند، نامگذاری کردند.

محققان برای اولین بار جمجمه دلفین را در سفری به پرو در سال ۲۰۱۸ کشف کردند.

آلدو بنیتس-پالومینو (Aldo Benites-Palomino) می‌گوید که دلفین‌های رودخانه‌ای باقی‌مانده «بقایای گروه‌های دلفین‌های دریایی بسیار متنوعی بودند» و اعتقاد بر این است که آنها اقیانوس‌ها را برای رسیدن به رودخانه‌های آب شیرین برای یافتن منابع غذایی ترک کرده‌اند.

به گفته محققان، تغییر آب و هوایی باعث ناپدید شدن پبانیستا شد، زیرا طعمه آنها شروع به ناپدید شدن کرد و فقدان منبع غذایی دلفین را به سمت انقراض سوق داد. حفره‌های کوچک چشم دلفین محققان را به این باور رسانده که این دلفین بینایی ضعیفی داشته و در آب‌های واقعا گل‌آلود زندگی می‌کرده، زیرا چشمانش شروع به کاهش اندازه کرده بودند.

محققان همچنین دریافتند که پوزه‌ کشیده و دندان‌های متعدد آن نشان می‌دهد که این دلفین مانند بسیاری از گونه‌های دیگر دلفین‌های رودخانه‌ای امروزی از ماهی تغذیه می‌کرده است.

یافتن فسیل‌ در آمازون به طور فزاینده‌ای دشوار است، زیرا دیرینه‌شناسان باید تا «فصول خشک» در این منطقه که سطح رودخانه‌ها به اندازه کافی پایین می‌رود، صبر کنند تا بقایای فسیل‌شده در معرض دید قرار بگیرند. جمع‌آوری فسیل‌ها فرآیندی حساس به زمان است، زیرا اگر دیرینه‌شناسان آنها را قبل از پایان فصول خشک بیرون نکشند، افزایش جزر و مد رودخانه می‌تواند آنها را برای همیشه از بین ببرد.