در حملات ارتش رژیم صهیونیستی به نوار غزه بیش از ۳۰۰ مسجد ویران شده و اکنون نبود منارههایی که از آنها اذان پخش میشد، احساس میشود. یکی از مهمترین مساجدی که در این حملات ویران شده، مسجد تاریخی العمری است.
به گزارش ایسنا، از هفتم اکتبر در حملات ارتش رژیم صهیونیستی به نوار غزه بیش از ۳۰۰ مسجد و سه کلیسا به صورت جزئی یا کامل ویران شدند و در نتیجه آن دیگر در محلههای ویران شده صدای اذان شنیده نمیشود.
خالد ابو جامع ۲۵ ساله از ساکنان شهر خانیونس در جنوب نوار غزه در این خصوص گفت: به دلیل ویرانی کامل منطقه شرقی شهر از جمله مساجد آن دیگر صدای اذان را در محلهمان نمیشنویم، ساکنان اینجا موعد اذان را با گوشیهایشان دنبال میکنند، این جنگ شبیه به هیچ چیزی در گذشته نیست، مساجد به عنوان نماد باورهای ما به شکلی بیهدف مورد حمله قرار گرفتند.
در همین حال، وزارت گردشگری و آثار باستانی فلسطین تخریب مسجد تاریخی العمری را محکوم و تاکید کرد که این اقدام نقض قراردادهای بینالمللی از جمله توافقنامه ۱۹۰۷ لاهه، توافقنامه ژنو چهار در سال ۱۹۴۹ و توافقنامههای یونسکو برای حمایت از آثار فرهنگی است، در واقع اشغالگران به دنبال نابودی آثار فرهنگی با هدف از بین بردن هویت و تاریخ فرهنگی ملت فلسطین در نوار غزه هستند.
همچنین این وزارتخانه اعلام کرد، تاریخ مسجد العمری به قرن پنجم میلادی بازمیگردد و ویرانی آن به منزله جنایت در حق میراث فرهنگی ملت فلسطین است. این مسجد در گذشتههای دور معبدی رومی بود، سپس به کلیسا تبدیل شد و پس از ظهور اسلام مسجد شد.
این مسجد در بخش قدیمی شهر غزه در نزدیکی میدان فلسطین قرار داشته و ۴۱۰۰ متر مربع مساحت دارد، این مسجد دارای حیاطی به مساحت ۱۱۹۰ متر مربع با گنجایش بیش از ۳۰۰۰ نمازگزار بود.
ابو جامع با یادآوری خاطرات خود از این مسجد تاریخی بر نقش محوری آن در زندگی روزانه ساکنان غزه تاکید کرد و گفت: خاطرات زیبایی از این مسجد داریم، ما هر روز در آن نماز میخواندیم و نمازهای ماه رمضان و عید را در آن برپا میکردیم و قرآن میخواندیم و با دوستانمان در آنجا دیدار میکردیم.
سعید لباد، از ساکنان شهر غزه نیز ضمن ابراز تاسف از تخریب مسجد العمری گفت: اصلا فکر نمیکردم این جنگ مساجد را ویران خواهد کرد، برای هر نماز در این مسجد حضور پیدا میکردم و جای قدیمی و دوستداشتنی بود که بچههایم آن را دوست داشتند، سوال من این است چرا آن را ویران کردند؟ آیا این مسجد تهدیدی برای اشغالگران ایجاد میکرد؟
ابو جامع در بخش دیگری از سخنان خود گفت: مساجد از کودکی به منزله بخشی جداییناپذیر از زندگی ما است و اذان به منزله بانگ بیداری در صبحها است، همچنین این مسجد یک مکان ارشادی و فراتر از یک ساختمان بود بلکه قلب جامعه بود.
او در ادامه تاکید کرد: بازسازی محلهمان ارتباط تنگاتنگی با بازسازی مساجد دارد چراکه این مکانها یک مساله ثانویه نبوده بلکه موضوع اساسی در زندگی ما است.
لباد نیز گفت: دهها مسجد دیگر همانند مسجد الحساینه در نزدیکی بندر غزه ویران شدند.
او افزود: این مساجد دربردارنده خاطرات ما به ویژه در ماه رمضان هستند، این جنگ همه چیز را ویران کرد، امیدوارم که غزه پس از این جنگ بازسازی شود و بتوانم این لحظات زیبا را تکرار کنم و بار دیگر همراه با خانوادهام از این مکانها بازدید کنم.
حملات مستمر به مساجد غزه باعث شده که باور فلسطینیها به امن بودن مساجد در حملات حتی در زمان برپایی نماز از بین برود.
خالد اسلام ۳۰ ساله از ساکنان شهر خان یونس نیز در این رابطه اظهار کرد: من هرگز در مورد رفتن به مسجد تردید نخواهم کرد، اگر آنجا بمیرم، پایان زیبایی برای زندگیام خواهد بود. دیدن قرآنهای پاره و سوخته زیر آوارها دردناک بوده و حجم ظلم و ستمی که غزه با آن روبهرو است، نشان میدهد، اما مساجد هیچ خطری ایجاد نمیکنند، ما آنها را بازسازی خواهیم کرد و اذان را در میان آوارها پخش خواهیم کرد.