کیهان نوشت: جنگ غزه تابلویی بزرگ از ریاکاری و دروغگویی سردمداران دغلباز کشورهای غربی را به نمایش گذاشته است.
این ریاکارانِ رسواتر از همیشه که همواره سعی داشتند ژست انسان دوستی یا احترام و اعتقاد به حقوق بشر و دفاع از حقوق زنان را بگیرند، و عجیب آنکه برخی سادهلوح خوش باور در دنیا از جمله در کشورمان هم فریب آنها را میخوردند، امروز با حمایت علنی از رژیم کودککش صهیونیستی و دفاع از اقدامات سفاکانه آن، با صدایی رسا و تصویری واضح به همه مردم دنیا اعلام کردهاند که در باطن و واقعیت آنها چه میگذرد و پیش از این هم هر آنچه از تظاهر به انساندوستی و دفاع از حقوق بشر به نمایش گذاشتهاند دروغی بیش نبوده است.
مردم دنیا راحتتر میپذیرند که اشک تمساح آمریکا و غربیها برای مردم اوکراین در جنگی که خود در تهیه آتش تحریک ابتدائی، تداوم آن و فروش تسلیحات نقش مستقیم داشتهاند تا چه حد ریاکارانه است.
انبوه وجدانهای بیدار شده در سراسر دنیا به واسطه دریای خون کودکان و زنان مظلوم فلسطینی این روزها از خود میپرسند، اگر سران کشورهای غربی آمریکا ذرهای صداقت در رفتار دارند باید پاسخ دهند چه تفاوتی بین مردم اوکراین با مردم غزه است که غربیها به بهانه حمایت از اوکراینیها هر آنچه میتوانستند از انواع تحریمهای سیاسی، اقتصادی، ورزشی و... را به کار گرفتند اما در مورد اخیر هر آنچه در توان دارند برای حمایت از عامل جنایتکار کشتار زنان و کودکان فلسطینی به میدان آوردهاند؟
وجدانهای بیدار شده میپرسند؛ مگر نه اینکه کشورهای غربی در حوادث سال گذشته ایران به بهانه مرگ طبیعی یک خانم و با ادعای دروغ حقوق بشری و دفاع از زنان، بانی آشوب و شهادت دهها نیروی مدافع امنیت شدند، چطور این روزها در قبال شهادت مظلومانه و بیرحمانه چند هزار زن فلسطینی بیگناه سکوت کرده و حتی در موضع حمایت از عامل جنایت قرار گرفتهاند؟ آن سیاستمداران زن اروپایی که در حمایت از آشوب در ایران، موی خود را میبریدند؛ اکنون زبانشان بریده شده است که در برابر جنایت اسرائیل در کشتن زنان و کودکان صدایی از آنها در نمیآید؟
در داخل کشورمان نیز هرچند غاطبه (=قاطبه) مردم به واسطه تجربههای تلخ گذشته از رو شدن چهره واقعی و ریاکارانه سران کشورهای غربی تعجب نمیکنند، امروز برای آن افرادی که تاکنون فریب تظاهر این غربیها و پادوهایشان را خورده بودند، فرصت تجدیدنظر و عبرت گرفتن است.
ای کاش این افراد فریبخورده از خود بپرسند؛ مگر شعار و ادعای سردمداران غربی در حوادث سال گذشته دلسوزی برای زنان نبود، آیا امروز سکوت همراه با حمایت آنها از رژیم صهیونیستی در کشتار زنان و کودکان با آن ظاهرفریبی تناقض ندارد؟
از طرفی؛ افراد فریبخورده داخلی باید به این فکر کنند؛ آن پادوهای کاسب کار دلقکمسلکی که سال گذشته به بهانه دفاع از زنان، به دامن کشورهای غربی پناه بردند و بعد از مدتی ژست عزاداری، مشغول عیش و نوش و بزن و بکوب با پولهای ناشی از وطنفروشی شدند چرا اکنون در برابر جنایات اسرائیل صدایشان در نمیآید؟ اصلاً آیا این دست از سلبریتیهای دغلکار، جرأت کوچکترین اعتراض علیه اسرائیل را دارند یا میترسند مورد خشم کارفرمایان و میزبانانشان قرار بگیرند؟
الحق که شرف آن سلبریتی ورزشکار و خواننده و بازیگر غربی که برای دفاع از مردم فلسطین فریاد میزند و هزینه آن را هم میپردازد از این طیف سلبریتی وطنفروش خارجنشین بیشتر است.