عصر ایران- دختر جوان شادمانانه و با شتاب از یکی از شعبههای برند مشهور «زارا» در فرانسه بیرون میزند. پیداست برای انواع لباسهایی که در دست دارد وجهی نپرداخته بلکه سهم اوست از غارت فروشگاه در جریان اعتراضات اخیر در فرانسه و خصوصا در پاریس.
جالب این که دختر جوان نه سعی دارد چهره خود را بپوشاند و نه احساس شرم دارد و به عکس چنان که در عکس میبینیم بسیار هم شادمان است و نشان میدهد تنها او مبادرت به این کار نکرده و شادی او به خاطر موفقیت در مسابقه بر سر غنیمت در داخل فروشگاه هم هست! مسابقهای که گویا در داخل در جریان است و او حالا فاتحانه و با غنیمت بیرون زده...
به یاد صحنهای در سال ۱۳۵۷ افتادم. تظاهرکنندگان یک مشروب فروشی در تقاطع خیابان شاه (جمهوری) و سیمتری (کارگر) را آتش زدند. اما بلافاصله کسانی از راه رسیدند و اجازه ندادند شعلهها بیشتر درگیرد و تنها برخی از موجودی مغازه را به خیابان آوردند و دست به صندوق پول هم نزدند. مغازه هم ماند و بعد از انقلاب هم تا مدتها با عنوان اغذیهفروشی فعالیت میکرد.
سلطنتطلبانی که به انقلابیون مداراجوی ۵۷ به خاطر عملکردهای بعدی انگ شورشی میزنند شبیه چنین تصاویر را نشان دهند. لابد برخی به پارهای رفتارها با زنان بدنام قلعه اشاره میکنند. بله. از این دست حوادث هم رخ داد اما غارتی در کار نبود. شگفتا که وقتی کاخ نیاوران یا سعدآباد را گرفتند هم هجومی نشد.
آنان که به ۵۷ انگ شورش میزنند به این پرسش پاسخ نمیدهند که اگر شورش بود چرا شاه در نیمه آبان ۵۷ در توصیف آن از لفظ انقلاب استفاده کرد. این البته به دانش سیاسی نیاز دارد ولی از حیث اجتماعی اگر شورش بود کو غارت اموال عمومی؟ نگویند ۱۴ آبان که آن بازی را برای توجیه روی کار آوردن دولت نظامی به راه انداخته بودند.
البته این نوشته در راستای تبلیغات ضد غربی صدا و سیما نیست که با شوق گزارشهای خبرنگار خود از پاریس را پخش میکند در حالی که بلافاصله مخاطب با خود می گوید خبرنگاران خارجی و فرانسوی چه آزادانه تظاهرات را پوشش میدهند. خبرنگار صدا و سیما به گمان خود در حال پخش گزارش علیه فرانسه است ولی همین که آنجاست یعنی دارد درباره امکان فعالیت آزادانه حرفهای تبلیغ میکند و این همان نکتهای است که مدیران تازه صدا و سیما لابد برای آن تدبیری میاندیشند.
این اشاره هم خالی از لطف نیست که اگر نخواهیم خیلی هم برای خودمان نوشابه باز کنیم بد نیست به آتشسوزی فروشگاه کورش در چهارراه پارکوی (که در حال حاضر آتش نشانی شده) اشاره کنیم که سال ۵۴ یا ۵۵ آتش گرفت و به کورش چادری مشهور بود (زیر یک خیمه بزرگ برپا بود و سازه بتونی یا فلزی نداشت) و موجودی آن به چشم برهمزدنی به غارت رفت! در جریان انقلاب اما نه. /م.خ