مرکز تحقیقات سرطان: 10 سال جوان تر؛ سن ابتلا به سرطان پستان در ایران نسبت به جهان / تفاوت ابتلا به سرطان در ایران و سایر کشورها

روند رو به رشد و افزایشی امید به زندگی در همه بیماران سرطانی به خصوص مبتلایان به سرطان پستان در کشور قابل مقایسه با کشورهای پیشرفته بوده و حتی با در نظر گرفتن مرحله بالینی بیماری بهتر از بسیاری از کشورهای دیگر است.

رئیس مرکز تحقیقات سرطان با بیان این نکته که ابتلا به سرطان پستان در بین مردان و زنان ایرانی جایگاه نخست را دارد و این در حالیست که در کشورهای غربی این جایگاه متعلق به سرطان ریه است، گفت: میانگین سن ابتلا به سرطان پستان در ایران بین 45 الی 55 سال است که در کشورهای دیگر شیوع آن از 50 الی 60 سالگی می باشد.

به گزارش خبرنگار عصر ایران؛ محمد اسماعیل اکبری رئیس مرکز تحقیقات سرطان و سخنران بیستمین کنگره کشوری و چهاردهمین کنگره بین المللی ارتقاء کیفیت خدمات آزمایشگاهی تشخیص پزشکی ایران که در روزهای 26 الی 29 اردیبهشت ماه در مرکز همایش‌های برج میلاد برگزار می‌شود، با اشاره به تفاوت های ابتلا به سرطان در ایران و سایر کشورهای جهان، اظهار داشت: ابتلا به سرطان پستان در بین مردان و زنان ایرانی جایگاه نخست را دارد و این در حالیست که در کشورهای غربی این جایگاه متعلق به سرطان ریه است.

وی با اشاره به تفاوت سنی 5 تا 10سال جوان تر ابتلا به سرطان پستان در ایران نسبت به کشورهای غربی، افزود: میانگین سن ابتلا به سرطان پستان در ایران بین 45 الی 55 سال است که در کشورهای دیگر شیوع آن از 50 الی 60 سالگی می باشد، و علت اصلی آن جوانی جامعه ایران است و این در حالیست که سرعت رشد سرطان پستان در غرب تقریبا ثابت مانده ولی در کشور ما به دلیل سالمندن شدن و همچنین افزایش ریسک فاکتورها در حال افزایش است.

رئیس مرکز تحقیقات سرطان پستان با بیان این مهم که در 10 سال گذشته امید به زندگی در مبتلایان به سرطان پستان افزایش داشته است، گفت: روند رو به رشد و افزایشی امید به زندگی در همه بیماران سرطانی به خصوص مبتلایان به سرطان پستان در کشور قابل مقایسه با کشورهای پیشرفته بوده و حتی با در نظر گرفتن مرحله بالینی بیماری بهتر از بسیاری از کشورهای دیگر است.

پروفسور اکبری با اشاره به اهمیت و نقش آزمایشگاه در تشخیص و مانیتورینگ سرطان پستان، اظهار کرد: آزمایشگاه در صورت صحت عملکرد، راهنمای مناسبی برای درمان است، امروز بدون آگاهی از ساختارهای پاتولوژیک و بیولوژیک قادر به مرحله بندی و درمان بیماران نیستیم، بعضی از تومور مارکرها در جایگاه اصلی خود نمایانگر وضعیت بیماری در طول مراقبت و پیش آگهی برای کشف موارد عود و شناخت درمان زودرس آن ها می باشند.

وی ادامه داد: تا امروز غربالگری های ملکول بیولوژی مثل ژنومیکس ترانس کریپتو میکس، بروتئومیکس و غیره تنها در قالب تحقیقات صورت می گیرد و نتوانسته است به عنوان یک روش غربالگری معرفی شود ، اما می توانند در مواردی در قالب تبین « پیش آگهی » و کمک به درمان موثر باشند.

به گفته وی، امروزه موضوع بیوپسی مایع (Liquid Biopsy) به سرعت در حال پیشرفت و جایگزینی با سایر روش ها است و انتظار می رود به زودی آزمایشگاه با گرفتن مقداری خون و یا سایر مایعات و بررسی های ژنومیکس امکان تشخیص زودرس سرطان را فراهم آورد.