فیلمی از زندگی ابراهیم گلستان با همراهی ژان لوک گدار

«جمعه می‌بینمت رابینسون» درواقع روایت یک دوئل ذهنی و تا حدودی اندیشه ورزانه بین گلستان به‌عنوان نویسنده و فیلمساز ایرانی مقیم فرانسه و «ژان لوک گدار» فیلمساز شهیر فرانسوی، علاوه بر مخاطب فیلم است.

۶۱ سال پس از آنکه ابراهیم گلستان با برنز جشنواره فیلم ونیز، برنده نخستین جایزه بین‌المللی سینمای ایران لقب گرفت، حالا موضوع فیلم مستندی است که در جشنواره‌های بین‌المللی مختلفی حضور دارد.

به گزارش خبرنگار ایسنا از کارلووی واری، یکی از چهار اثر ساخته فیلمسازان ایرانی که در پنجاه و ششمین دوره جشنواره کارلووی واری در جمهوری چک حضور دارد، مستندی با نام «جمعه می‌بینمت رابینسون» ساخته میترا فراهانی و محصول مشترک فرانسه، سوئیس، ایران و لبنان است. این فیلم در بخش غیررقابتی «خارج از گذشته» این جشنواره به نمایش گذاشته شده است.

میترا فراهانی که پیش‌تر در سال ۱۳۹۲ فیلم مستند «فی فی از خوشحالی زوزه می‌کشد»، روایت دو ماه آخر زندگی «بهمن محصص» نقاش و مجسمه ساز منزوی ایران را در هتلی در شهر رم ساخته بود، این بار به سراغ روایتی از حریم زندگی خصوصی «ابراهیم گلستان» رفته است.

در این فیلم که ظاهرا بیشتر آن در سال ۲۰۱۴ میلادی فیلمبرداری شده، گلستان ۹۶ سال دارد و گدار ۸۴ ساله است. موضوع فیلم به کنکاش ذهنی گذرایی از گلستان درباره زندگی و مرگ، تاریخ نسل‌ها، حیات انسان هنرمند و روابط انسانی می‌پردازد. در ادامه، با هدایت کارگردان، ارتباط ایمیلی بین گلستان و گدار شکل می‌گیرد که ضمن ابراز تمایل برای دیداری با گدار، موضوع اشاره شده هم سعی می‌شود که به بحث گذاشته شود.

فیلم، صحنه‌هایی از داخل منزل کوچک و زندگی کهنسالی گدار هم دارد اما بیشتر در منزل مجلل و قصرگونه گلستان و با حرف‌های او می‌گذرد.

از نکته‌های قابل توجه این فیلم این است که دوربین تا محل خواب ابراهیم گلستان هم نفوذ کرده و دیگر از زندگی مبهم او خبری نیست، بلکه در جای جای خانه و حتا هنگام بستری شدن گلستان در بیمارستان هم با او همراهی شده است.

دیگر نکته جالب این است که در این فیلم دیگر از ابراهیم گلستان مغرور که با حرف‌هایش باعث رنجش دیگران می‌شود، اصلا خبری نیست و نه تنها در مواجهه با شخصیت شهیری چون گدار، بلکه در دیگر جاهای فیلم هم با گلستان متفاوتی از آنچه در چند سال‌ گذشته در ذهن‌ها شکل گرفته است، رو به رو می‌شویم. ضمن آنکه طنز کلامی این چهره ادبیات و سینمای ایران که به صورت محترمانه‌ای بیان می‌شود، در فیلم حاضر، به جذابیت آن افزوده و مخاطب خارجی هم از این ویژگی فیلم لذت می‌برد.
قطعا مخاطب ایرانی نیز که با خلقیات ابراهیم گلستان از طریق اظهار نظرهای چند سال گذشته اش آشنایی دارد، از برخی صحنه‌های این فیلم متعجب می‌شود که مثلا او چگونه به روند طاقت‌فرسای قالب‌گیری صورتش و نیز اصل این قالب‌گیری برای ساخت سردیسی از خودش تن داده است.

در مستند «جمعه می‌بینمت رابینسون» به آثار ادبی ابراهیم گلستان تقریبا اصلا پرداخته نشده اما در تدوین جالب آن، از برخی از صحنه های فیلم مستند گلستان درباره کاوش باستان‌شناسی در تپه مارلیک استفاده شده است. همچنین در تدوین فیلم که نقطه قوت چشمگیر آن به شمار می‌رود، به تکرار، از آهنگ‌ها و برخی سخنان بتهون، آهنگساز شهیر آلمانی، در ارتباط با موضوع مورد بحث فیلم، استفاده شده است.

«جمعه می‌بینمت رابینسون» پیش از جمهوری چک در جشنواره‌ای در ایتالیا نیز حضور داشته و به تازگی اعلام شد که مردادماه در جشنواره‌ای در کشور لهستان نیز حاضر خواهد بود.

ایران علاوه بر این فیلم، با دو فیلم سینمایی «تابستان با امید» و «بالای آسمان، زیر آب» در بخش‌های رقابتی و با فیلم «زاوالا» نیز در بخش نمایش‌های نیمه‌شب پنجاه و ششمین دوره جشنواره فیلم کارلووی واری حضور دارد.