علی دایی در جریان یک نشست خبری در خصوص شرایط نابسامان فدراسیون فوتبال که موجب تاثیرگذاری در روند برنامهریزی تیم ملی ایران هم شده است، عنوان کرد: نظر خاصی در این باره نمیتوانم بدهم، اما الان فدراسیون فوتبال ما درست اداره میشود؟ جواب من را بدهید. کسی هست به مشکلات تیم ملی رسیدگی کند؟
او ادامه داد: موقعی که تیم ملی فوتبال قطر در این گرما تصمیم میگیرد در اسپانیا اردو بزند، اما تیم ملی کشور ما برای اردو به قطر میرود، شما خود به خود جواب سوالاتتان را میگیرید. من کاری به این مسائل ندارم.
سرمربی پیشین تیم ملی ایران در خصوص اینکه گفته میشود سیاسیون در ورزش و فوتبال دخالت میکنند، اظهار کرد: ما فقط شعار میدهیم که سیاست به ورزش دخالتی ندارد، اما وقتی نگاه کنید، در تمام دورهها چنین چیزی بوده است. من تا به حال نشنیدم که نمایندگان مجلس بخواهند سرمربی تیم ملی را انتخاب کنند ولی باید باور کنیم در بُرهه حساسی قرار داریم.
علی دایی در ادامه افزود: همانطور که میگوییم تیم ملی باید موجب خوشحالی و نشاط جامعه شود، باید این فکر را هم کنیم که خدایی ناکرده تیم ملی در جام جهانی نتیجه نگیرد. آن وقت چه اتفاقی میافتد؟ تنها دلخوشی مردم موفقیت تیم ملی است. من نظر خاصی درباره این شرایط ندارم چون تصمیم گیرنده و کارهای نیستم.
او در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا تیم ملی میتواند در جام جهانی قطر نتیجه بگیرد، ابراز کرد: باید ببینید امکاناتی که تیم ملی دارد، چطور است؟ همه این مسائل به مدیریت(فدراسیون) برمیگردد که باید امکانات را فراهم کند. متاسفانه ما فقط شعار میدهیم و به آن عادت کردیم ولی به عمل نمیکنیم.
پیشکسوت فوتبال ایران اضافه کرد: مثلا در نظر بگیرید سرمربی تیم ملی ما بگوید انگلیس را میبریم؛ همین مسئله موجب میشود که مردم جامعه فکر میکنند توانایی بردن انگلیس را داریم، در حالی که اینطور نیست. شما در نظر بگیرید ما از چه گروهی از مرحله مقدماتی جام جهانی بالا آمدیم و با چه تیمهایی مسابقه دادیم. خودمان را که نمیتوانیم گول بزنیم. جام ملتهای عرب نشان داد ما در چه گروهی بودیم.
علی دایی تصریح کرد: برزیل با نتیجه ۵ بر یک کره جنوبی را در زمین خودش میبرد ولی ما در همانجا ۲ بر صفر به کره جنوبی میبازیم. تیمی در دیگر گروه آسیا، یک بر صفر به برزیل میبازد. استرالیا با تیم سوم به جام جهانی میآید. ما باید به خیلی از مسائل نگاه کنیم. من این مسائل را میگویم تا مردم بیدلیل امیدوار نشوند و دچار توهم نشویم. نمیتوانیم انگلیس یا حتی ولز و آمریکا را با تیم ملی خودمان مقایسه کنیم. نتیجه گرفتن در جام جهانی با همین گروه خیلی خیلی سخت است.
او در پاسخ به اینکه آیا درباره حضورش در تیم ملی بهعنوان جانشین دراگان اسکوچیچ با او صحبت شده است یا خیر، عنوان کرد: نه، چنین چیزی نیست و این پیشنهاد نشده است.
پیشکسوت فوتبال ایران در مورد اینکه برخی اعتقاد دارند او میتواند فرشته نجات فدراسیون در وضعیت نابسامان مدیریتی فعلی آن شود، گفت: من اگر بتوانم، فرشته نجات خانوادهام خواهم بود! ریاست فدراسیون فوتبال، جایگاه من نیست. من اگر میخواستم رئیس فدراسیون شوم، خیلی وقت پیش بهعنوان وزیر ورزش انتخاب شده بودم. چندین بار به من پیشنهاد شد، اما قبول نکردم و نمیکنم. جایگاه اجتماعی خودم بین مردم را با هزار تا از این پست و مقامها عوض نمیکنم.
سرمربی سابق پرسپولیس درباره خداحافظی سید جلال حسینی از فوتبال و حضورش در عرصه مربیگری اظهار کرد: به ندرت اتفاق میافتد یک بازیکن مثل سید جلال بیاید و بتواند ۲۰ سال بازی کند. او جزو نوادر فوتبال ایران است که در فوتبال ما رشد کرد و به نظرم از نظر اخلاقی و فوتبالی جزو بهترینهای ما بود.
او با بیان اینکه اسم قراردادهای الان میلیاردی است، ابراز کرد: حدود سه، چهار سال قبل قیمت دلار ۴-۳ هزار تومان بود. الان هم اگر قرارداد فوتبالیها ۳ میلیارد باشد، چه میشود؟ به نظرم اصلا قرارداد میلیاردی معنا ندارد. میلیاردِ الان را باید با میلیون سالهای قبل مقایسه کنیم. به نظر من کسانی که الان موجب خوشحالی مردم میشوند و با تمام وجودشان کار و تمرین میکنند، از خیلی مسائل میگذرند و همچنین فاصله زمانی کوتاهی در دوران بازی و فعالیت ورزشی دارند، حقشان است چنین قراردادهای میلیاردی را بگیرند. ما نسبت به فوتبال سراسر دنیا کمتر پول میدهیم و ورزشکاران ما دریافتی کمتری دارند.
علی دایی که سابقه بازی در لیگ آلمان را دارد، با اشاره به دوران حضورش در فوتبال این کشور عنوان کرد: من اگر در آلمان میماندم و با توجه به مالیاتی که پرداخت میکردم، الان حدود ۱۰ هزار یورو بخاطر بازنشستگی پول میگرفتم ولی آیا در ورزش کشور ما چنین چیزهایی هست؟ اگر هست به من بگویید. تعداد ورزشکارانی که پول میلیاردی میگیرند، زیاد نیست. یک ورزشکار و فوتبالیست در همه جای دنیا در بهترین مکان زندگی میکند و بهترین امکانات را دارد. الان برای یک خانه صد متری در منطقه یک تهران باید ۳۵ میلیارد تومان پول بدهید. یک ورزشکار باید چند سال بدود که یک خانه صد متری بگیرد؟ یک بازیکن نهایتاً ۱۰ سال بتواند این قراردادها را ببندد.