درباره "حسینیه شدن کاخ سفید" ...

فرض می‌کنیم پذیرفتند. آن وقت روسای این کشورها به واسطه درخواست مردم از شما می‌خواهند کمی در مورد مسائل اقتصادی و اجتماعی ایران توضیح دهید. آن زمان چه جوابی دارید؟

عصرایران؛ مصطفی داننده- «ملت ایران امروز باید بر روی میز مذاکره فهرست بلند بالای مطالبات خودش را بگذارد. در رأس این فهرست این است که ما باید کاخ سفید را به حسینیه بدل کنیم دوم بر سر زنان‌شان حجاب می‌کنیم سوم کلیات دین اسلام را می‌بایست بپذیرند، چهارم قانون همجنس بازی را باید ملغی کنند، پنجم سیستم فساد را باید جمع کنند، شش اینکه امسال فرانسه تصویب کرد که محارم حتی بتوانند با هم ازدواج کنند به شرط اینکه بیش از ۱۵ سال داشته باشند باید ملغی شود.»

جملات بالا متعلق به حسن عباسی مدیر اندیشکده یقین و خودْ استراتژیستْ پندارِ ایرانی است. می‌دانم نباید آنها را جدی گرفت اما به نظر می‌رسد با پرداختن به آن می‌شود به برخی نکات جالب رسید.

ما فرض می‌کنیم جناب بایدن و همه روسای کشورهای طرف مذاکره ما در احیای برجام، البته به غیر از روسیه که مورد قبول آقایان است، این حرف‌ها را پذیرفتند و همه کاخ‌ها را حسینیه کردند. حجاب هم در آمریکا، فرانسه، انگلستان و... تبدیل به قانون شد. آن وقت روسای این کشورها به واسطه درخواست مردم از شما می‌خواهند کمی در مورد مسائل اقتصادی و اجتماعی ایران توضیح دهید.

آن زمان چه جوابی دارید به این مردم بدهید؟ مثلا اقتصاد ایران را چگونه تعریف می‌کنید؟ از بانکداری‌مان چه می‌گویید؟ از فرهنگ و مسائل اجتماعی هم حرف می‌زنید؟ به آنها می‌گویید که ما در ایران چه شکاف نسلی و طبقاتی عمیقی داریم؟ بیان می‌کنید که هنوز مسائل فرهنگی و اجتماعی ما حل نشده است؟

اگر یکی از آنها پرسید دلیل داشتن گشت ارشاد چیست؛ چه جوابی می‌دهید؟ اگر آمدند و دیدند خیلی از جوان‌های ایرانی به سبک غربی‌ زندگی می‌کنند و بپرسند چرا آنها باید به سبک ایرانی زندگی کنند، چه می‌گویید و چه پاسخی برای‌شان آماده کرده‌اید؟

ساترا را چگونه برای اهالی هالیوود توضیح می‌دهید؟ با چه زبانی به آنها می‌گوید که صداوسیما فقط متعلق به قشر خاصی از مردم است و تنها حرف آنها را می‎‌زند و کاری با باقی مردم و عقایدشان ندارد؟

واقعا نباید حرف‌ها حسن عباسی و امثال او را جدی گرفت. این حرف‌ها به درد همین شبکه‌های اجتماعی می‌خورد اما واقعا اگر ایران می‌خواهد فرهنگ خود را مانند کشورهایی مثل ترکیه و کره جنوبی صادر کند باید جان تازه‌ای به جامعه خود بدهد. جامعه بیمار ایران که با هزار درد سروکار دارد نمی‌تواند بشارت سلامتی بدهد.

شده‌ایم مثل مربی بدنسازی، که خودش باید کوهی از عضله باشد اما کیلو، کیلو چربی و اضافه وزن دارد و بعد انتظار دارد ورزشکارها به توصیه های او برای رژیم‌های غذایی و تمرین عمل کنند.

تا خودمان یک جامعه خوب نداشته باشیم، نمی‌توانیم دیگران را به سمت خودمان جلب کنیم، چه برسد به این که نسخه ببیچیم. بهتر است اول خانه خود را بسازیم و بعد به فکر دیگران باشیم.