کیفیت خوب
عصر ایران؛ سمیه جاهد عطائیان _ «سرطان پستان» نام یک بیماری پر حاشیه در ایران است که هنوز آنطور که باید و شاید درست تلفظ نشده و گفتن یا نوشتن بی پرده در مورد آن چندان کار ساده ای نیست.
این در حالی است که سرطان پستان نوعی بیماری جدی بوده که در ابتلا و مرگ و میر زنان، گوی سبقت را از سرطان های دیگر حتی سرطان ریه در کشور گرفته است.
این سرطان سالانه زنان زیادی را قربانی می کند؛ قربانیِ کمبود اطلاعات صحیح و کافی برای پیشگیری از ابتلا.
حالا که به ماه اکتبر (آبان) یعنی ماه جهانی پیشگیری از سرطان پستان رسیدیم، رسانه ها بیش از هر زمان دیگری برای اطلاع رسانی و آگاه سازی زنان در زمینه این بیماری پیش قدم می شوند تا در مورد آن صحبت و اطلاع رسانی کنند.
این اطلاع رسانی ها اگرچه لازم است اما تا زمانی که تابوی سرطان پستان، شکسته نشده و نتوان در مورد آن به صورت کامل و بدون سانسور صحبت کرد، مفید نخواهد بود.
زنان باید بدانند که معاینه دوره ای برای چکاپ پستان بسیار اهمیت داشته و اگر برای بررسی وضعیت سلامتی خود، پیش متخصص نمی روند، باید اینکار را در منزل انجام دهند.
اما وقتی امکان تولید برنامه هایی در زمینه آموزش چگونگی بررسی سلامت پستان ها وجود ندارد، بسیاری از زنان دیر به پزشک مراجعه کرده و زمان طلایی و موثر برای بررسی دقیق پزشک و درمان به موقع را از دست می دهند.
پژوهشکده سرطان «معتمد» امسال طرح رایگان غربالگری سرطان پستان را اجرا کرده تا گامی برای آموزش زنان و یا از بین بردن بار سنگین اطلاع رسانی در این حوزه را سبک تر کند.
این گزارش میدانی به غربالگری سرطان پستان در کشور پرداخته است...
همسرم چند سال پيش دچار سرطان پستان شد و به هر كسي كه ميگفتيم تا حداقل اطلاع رساني كنيم؛ مي گفتند خوبيت نداره كه مي گوييد "پستان" . خدا رو شكر خيلي از اطرافيان رو آگاه كرديم . كاش زودتر اين تابوها بشكنه و منتج به پيشگيري بيماري بشه
جداي هزينه هاي زياد و عوارض و مشكلات زياد شيمي درماني يكي از بدترين نوع سرطان هاست كه 3 سال درگيريش بوديم و زندگي خود و اطرافيان نزديك رو مختل ميكنه .
اميدوارم كسي دچار سرطان نشه ...
پایدار باشید.
من که کلاً نمیدانم چطور قرار است آدم مجبور شود که به قول شما همچین چیزی بگوید، ولی اگر هم بنا بر این باشد خب یک روزی و یک جایی و یک طوری بروید که هیچ مرد غریبهای سر راهتان قرار نگیرد که لازم نباشد همچین چیزی بگویید. ولی بروید! راه دارد به خدا!
حرفم این است که شما در «گفتن» ماندهاید در حالی که نفس عمل یادتان رفته. بخش زیادی از خواهرانمان در این کشور «آگاهی» ندارند. بدن خود را «نمی شناسند». از مراجعه کردن به پزشک بدون هیچ دلیلی خودداری می کنند. به شما ماه را با انگشت نشان داده اند، شما ماه را وِل کردهاید و گیر داده اید به نوک انگشت برادر؟! ماه را ببین!