عصرایران؛ احسان محمدی- سال 1400 برای هواداران پرسپولیس و استقلال با تلخ‌کامی شروع شد. دو تیم محبوب پایتخت امتیازات حساسی را از دست دادند تا علیرضا مرزبان و دوستانش در اصفهان خودشان را بیشتر برای پیاده‌روی بعد از قهرمانی سپاهان از اصفهان تا تهران آماده کنند.

سال‌ها به «جادوگری در فوتبال» می‌خندیدم اما موقعیت‌هایی که بازیکنان پرسپولیس در این فصل هدر می‌دهند باعث شده تا به عقیده‌ام شک کنم. مگر می‌شود بازیکن فوتبال بود و توپ‌هایی مثل این را گل نکرد؟ نه یک بازی، نه دو بازی بلکه تقریباً در هر بازی، بازیکنان این تیم موقعیت‌هایی را هدر می‌دهند که هواداران این تیم را تا مرز سکته پیش می‌برد.

پرسپولیس برای کسب سه امتیاز مقابل شهرخودرو/پدیده؟ (اسم این تیم تا این لحظه مشخص نیست) به مشهد لشکرکشی کرد. آن‌ها حتی عیسی آل‌کثیر را بعد از محرومیتی شش‌ماهه با خود بردند و 45 دقیقه روی دروازه خیمه زدند و موقعیت هدر دادند تا امین قاسمی‌نژاد در دقیقه 46 با یک تک ضربه آرام دروازه‌شان را باز کند. پارچ آب یخ روی سر یحیی گل‌محمدی و هواداران این تیم ریخته شد که داشتند از بازی مالکانه‌شان لذت می‌بردند!

نیمه دوم هم چیز زیادی عوض نشد. بازیکنان مهدی رحمتی به فکر حفظ تک گل بودند و گاهی ضد حملات خطرناکی انجام می‌دادند و بازیکنان پرسپولیس مشغول کار همیشگی‌شان یعنی فرصت‌سوزی شدند. به تیر زدند، دروازه خالی و بدون دروازه را بیرون زدند، به آسمان شلیک کردند و تنها یک بار میلاد سرلک گل زد.
اگر کسی حوصله داشته باشد و موقعیت‌ها صد درصدی که قرمزها در این فصل هدر داده‌اند را جمع کند قطعاً تعداد آن‌ها از 25 گلی که به ثمر رسانده‌اند بیشتر خواهد بود. عملکرد بسیار بد امید عالیشاه، احسان پهلوان و مهدی عبدی داد هواداران را درآورد. بعضی بلند بودن چمن و حتی ترکیب یحیی را زیر سوال بردند اما تقریباً همه توافق دارند با این سبک گل‌نزدن تیم رسماً دارد فرش قهرمانی را برای رقیبان پهن می‌کند. کسی به زیبا بازی کردن جام نمی‌دهد. توپ باید از خط دروازه رد شود که بازیکنان پرسپولیس این یک کار را بلد نیستند. تساوی 1-1 دردناک، گرچه آن‌ها را موقتاً به صدر رساند اما کافی است سپاهان روز دوشنبه با هر نتیجه‌ای در تهران سایپا را شکست دهد تا با دو امتیاز بیشتر جای آن‌ها را بگیرد.

تراکتور در ادامه روند ناکامی‌های خود در خانه مقابل مس رفسنجان بدون گل به تساوی رسید، ذوب‌آهن با یک گل صنعت نفت نزول کرده را شکست داد تا کمی از انتهای جدول فاصله بگیرد. تساوی 0-0 آلومینیوم اراک مقابل فولاد خوزستان هم یک اتفاق کاملاً تکراری در فوتبال ما بود. لبخند بزرگ هفته اما روی لب قائمشهری‌ها نشست. آن‌ها در مسجدسلیمان با دو گل موفق شدند نفت این شهر را شکست دهند تا به روزهای آینده امیدوار شوند گرچه هنوز با 16 امتیاز در رتبه پانزدهم ایستاده‌اند.

استقلال تهران در تهران فرصت داشت خودش را به صدر نزدیک کند. دیدار مقابل پیکان روی کاغذ دشوار به نظر نمی‌رسید اما بازی با تساوی 0-0 تمام شد. نتیجه محبوب مهدی تارتار. او با بازیکنان جوان موفق شد استقلال پر ستاره‌ای که حتی هروه میلیچ را در اختیار داشت متوقف کند تا یکی از هواداران ناراحت این تیم در توئیتر بنویسد:«تفاوت فکری و مجیدی در تیم رسانه‌ای‌شان است وگرنه تیم محمود فکری هم به همین اندازه بد بود».

استقلالی‌ها علیرغم اینکه مالکیت بازی را در اختیار داشتتند نتوانستند دروازه علیرضا رضایی را باز کنند. در این بازی شیخ دیاباته انگار به سندروم مهاجمان پرسپولیس گرفتار شده بود. او بهترین موقعیت‌های تیم را هدر داد تا نشان دهد با آقای گل فصل قبل فاصله کیلومتری دارد. عملکرد فرشید اسماعیلی و داریوش شجاعیان هم مورد نقد قرار گرفت. در چنین بازی‌هایی که تیم به سد گوشتی می‌خورد غیبت بازیکنانی مانند بابک مرادی بیشتر به چشم می‌آید.

فرهاد مجیدی بعد از پیروزی مقابل فولاد و ماشین‌سازی در لیگ و همین پیکان در جام‌حذفی هواداران استقلال حسابی امیدوار کرد اما این تساوی ترمز موفقیت او را کشید تا کماکان لیگ حساس و فشرده باقی بماند. پرسپولیس هفته آینده در آزادی مقابل نساجی به میدان می‌رود و استقلال مقابل صنعت نفت آبادان به میدان نمی‌رود. بازی آن‌ها به دلیل شرایط کرونایی لغو شد تا فرهاد مجیدی تیمش را برای بازی‌های آسیایی که از 25 فروردین در عربستان شروع می‌شود با خیال راحت‌تر آماده کند.