۰۳ دی ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۳ دی ۱۴۰۳ - ۱۴:۴۵
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۷۷۴۱۲۶
تعداد نظرات: ۲۰ نظر
تاریخ انتشار: ۱۳:۱۵ - ۱۷-۱۲-۱۳۹۹
کد ۷۷۴۱۲۶
انتشار: ۱۳:۱۵ - ۱۷-۱۲-۱۳۹۹

راز یک معما؛ گرانی در عین فراوانی/ این همه خانه و من بی‌خانه، این همه پول و من بی‌پول؟

چرا با این که جنس هست، گران است؟ اگر کمبود باشد گرانی قابل فهم است. اما وقتی هست و زیاد هم هست چرا باید گران باشد؟ شاید کالا و خدمات گران نیست. بلکه دستمزد و درآمد کم است...

 عصر ایران؛ مهرداد خدیر- این سخن رهبری در روز درختکاری که «اجناس و میوه‌ها گران اما فراوان است و برای گرانی باید چاره‌ای اندیشید»، نکته‌ای بسیار قابل تأمل است؛ واقعیتی که نزد برخی به صورت معما درآمده است. چرا که بر اساس قاعدۀ عرضه - تقاضا که مهم‌ترین محور اقتصاد آزاد و مورد استناد همه است، اگر عرضه زیاد و تقاضا کم باشد قیمت باید کاهش یابد و اگر تقاضا زیاد باشد و عرضه کم قیمت بالا می‌رود. حال آن که در بازار ایران ما شاهد کمبود و قحطی نیستیم و جنس هست اما گران است.

راز یک  معما؛ گرانی در عین فراوانی

  موضوع این نوشته هم معمای گرانی در عین فراوانی است. یعنی چرا با این که جنس هست، گران است؟ اگر کمبود باشد گرانی قابل فهم است. اما وقتی هست و زیاد هم هست چرا باید گران باشد؟

  وقتی از گرانی صحبت می‌کنیم آن را از گران‌فروشی باید جدا دانست. تلقی عمومی از گرانی اما همان گران‌فروشی است. حال آن که گرانی به معنای آن است که مصرف‌کننده قدرت خرید ندارد و تولید‌کننده یا وارد‌کننده هم نمی‌تواند به قیمت کمتر عرضه کند. گران‌فروشی اما یعنی فروشنده به سود متعارف قناعت نکند و به دنبال سود 100 درصدی یا بیشتر باشد. دربارۀ اقلام فسادپذیر مانند گل و مواد خوراکی که زود فاسد می‌شوند البته هزینۀ اتلاف و دورریز هم محاسبه می‌شود.

  وقتی موز با کیفیت آمریکای جنوبی در ایران قابل تولید نیست و واردات آن هم به صادرات سیب مشروط شده و با دلار آزاد و گران وارد می‌شود نمی‌توان عرضۀ موز به قیمت بالا را گران‌فروشی دانست و فروشنده را مقصر دانست. اما قطعا و بی هیچ تردیدی به منزلۀ گرانی است. یعنی مصرف‌کننده توان خرید ندارد.

 سؤال این است: چرا با این که جنس هست، گران است؟ چرا که اگر کمبود باشد گرانی قابل فهم است. اما وقتی هست و زیاد هم هست چرا باید گران باشد؟ این نوشته می‌خواهد این را بگوید که شاید این کالا و خدمات نیست که گران است بلکه دستمزد و درآمد است که کم است. 

 از این رو نمی‌توان علت را به سودجویی صِرف نسبت داد و می‌توان این گزاره را طرح کرد که مشکل جای دیگری است و از این زاویه ها هم به داستان نگریست:

  اول: در ایران به دلیل بالا بودن حجم نقدینگی و خلق مستمر پول و شبه پول و البته فساد و ارتشا و سپردن  خیلی از کارها به ناکاردان ها و ترجیح وفاداری و ریاکاری بر تخصص و دانش و ضعف قوانین طبقات جدیدی ایجاد شده که در کنار برخورداران سابق  وضعیتی به وجود آورده که به رغم قیمت بالا همواره عده‌ای قدرت خرید داشته باشند و اتفاقا برخی به خرید جنس گران تفاخر هم می‌کنند. منتها عرضه و تقاضا به مناطق جغرافیایی خاصی محدود می‌شود. همین چند روز پیش خودمان این خبر را منتشر کردیم که تقاضای «کله پاچه» در جنوب شهر کاهش یافته و در برخی نقاط به صفر رسیده است ولی در بعضی  مناطق تهران همچنان مشتری دارد.

  دوم: داستان، منحصر به میوه نیست. سال‌ها پیش یک رانندۀ تاکسی حرفی زد که تا مدت‌ها مرا به فکر فرو برد و وقتی پیاده شدم مدتی به گفتۀ او می‌اندیشیدم و حتی به مطالعۀ چند مقاله و حتی یک کتاب در این باره ترغیب کرد.

  حرف سادۀ رانندۀ تاکسی این بود: «این همه خانه و من بی‌خانه؟ این همه بانک و من بی‌پول و لنگ 5 میلیون تومان؟ این همه دختر مجرد و من بی زن و همسر؟!»

  حرف او به نظر ساده و شاید تنها یک درد‌دل عامیانه باشد اما برای من به صورت یک پرسش فلسفی و یک گزارۀ پارادوکسیکال (تناقض‌مند/ ناسازواره) جلوه کرد.

  واقعا چرا وقتی این همه دختر در سن ازدواج وجود دارد، جوانان مجردند؟ چرا وقتی این همه خانه ساخته می‌شود و این همه خانۀ خالی وجود دارد خیلی‌ها صاحب‌خانه نیستند و وقتی این همه بانک وجود دارد که پول خرید و فروش می‌کنند و مدام از رشد نقدینگی صحبت می‌شود آرزوی اکثر جامعه پول است و از بی پولی می‌نالند؟ پوپولیست‌ها یا سوسیالیست‌های تخیلی پاسخ پرسش را با شعار «عدالت» می‌دهند و یکی که از همه گزافه‌گو‌تر و مدعی‌تر و اتفاقا امتحان پس‌داده‌تر است و عدالت را هم خیلی غلیظ تلفظ می‌کند به این انگاره ها دامن می‌زند و راهکار را در تقسیم دار و ندار می داند و کل زمین‌های ایران را هم می‌خواهد تقسیم کند. عدالت البته آرمانی بزرگ است اما عدالت واقعی فرصت‌سازی است و نمی توان با انحصار و ناکارآمدی و صرف شعارهای بی حاصل و استمرار هزینه‌های بی دلیل به عدالت رسید.

  دوستی می‌گفت تحقیقی نشان می‌دهد اگر در یک کشور اروپایی از فردی سؤال شود آرزوی اول تو چیست، مثلا ممکن است پاسخ دهد دوست دارم موسیقی‌دان شوم. یا دیگری آرزو می‌کند به دور دنیا سفر کند. یا سومی می‌گوید داروی درمان مادرش کشف یا ساخته شود و جالب این که غالبا هم امور معنوی است. در ایران اما پاسخ جامعه ای که در معرض بیشترین تبلیغات دربارۀ بی ارزش بودن زندگی مادی و چرک و کثیف بودن پول است، قابل پیش‌بینی است: پول، پول، پول! انگار ایرانیان آرزویی جز پول ندارند.

  در مورد هر یک از اینها می‌توان جداگانه نوشت ولی عجالتا و دربارۀ گرانی در عین فراوانی می توان یادآور شد:

1. با تشدید تحریم‌ها و پیش‌بینی کسانی چون مرحوم اسدالله عسگراولادی دربارۀ بروز قحطی، اولویت دولت این بود که قحطی نشود و ففسه‌ها خالی نباشد. رشد فروشگاه‌های زنجیره‌ای عرضه و فروش کالا هم تلقی قحطی را در مردم ایجاد نکرد و قفسه مغازه‌ها خالی نشد ولو قیمت‌ها بالا رفت و برخی اقلام از دست‌رس بخشی از اقشار جامعه خارج شد. از این منظر می‌توان گفت سیاست جلوگیری از قحطی موفق بوده است.

2. هر چند تولید کنندگان چاره‌ای جز افزایش قیمت نداشتند اما قبح آن ریخت و در غیاب وزارت بازرگانی که از حقوق مصرف کننده دفاع کند بازرسی و کنترلی برای تطابق افزایش اجتناب ناپذیر با سوء استفاده وجود نداشت یا کم بود.

  مگر می‌شود یک سازمان واحد هم از حقوق تولید‌کننده دفاع کند و هم مصرف‌کننده؟ این دو سازمان باید جدا باشند. وقتی برای سازمان دفاع از تولید کننده مسجل می‌شود که مثلا قیمت هر لیتر شیر کمتر از 5 هزار تومان قابل عرضه نیست و سازمان حمایت از مصرف کننده هم بر اساس متوسط دستمزد و درآمد بیش از هر لیتر چهار هزار تومان را خارج از توان مصرف‌کننده می داند به حفرۀ 1000 تومانی در فاصله این دو قیمت می‌رسند.  این را کی باید پر کند؟ دولت. معنی یارانه همین است. حالا چه به تولید کننده بدهند و چه به مصرف کننده هدف آن باید مشخص باشد. منتها چه می کنیم؟ هر ماه به 75 میلیون نفر 45 هزار تومان پرداخت می شود. در حالی که اگر حذف می شد و کل آن به یارانۀ لبنیات یا مواد پروتئینی اختصاص می یافت بخشی از مشکل حل می شد.

  در سال های جنگ و دولت مهندس موسوی از یک طرف با مخالفت با بانک خصوصی اجازۀ خلق تقدینگی بیشتر را نمی‌داد و از سوی دیگر یارانه را نه مستقیم که این گونه پرداخت می‌کرد. این کار اما به رشد اقتصادی کمک نمی‌کرد و تنها نرخ تورم را کنترل می‌کرد. در دولت سازندگی به عکس به رشد اقتصادی توجه شد. وقتی هم قیمت‌ها بالا رفت دستمزدها هم تا حدی بالا رفت و بخشی از تورم جبران شد. در دولت اصلاحات البته به هر دو توجه شد.  بدترین اتفاق اما رکود تورمی است. یعنی هم رونق نباشد و هم تورم باشد.

  با این توضیحات می‌توان به راز معمای گرانی در عین فراوانی رسید.

  جنس هست اما گران است. چون کالا را یا وارد می‌کنند که با دلار گران، طبعا گران تمام می‌شود. یا در داخل تولید می‌کنند. باز هم گران تمام می‌شود. چون مواد اولیه با دلار محاسبه می‌شود و ماشین آلات نوسازی نشده است.

  پس برای حل این معما یک راهکار بیشتر وجود ندارد و آن افزایش دستمزدها و بالارفتن قدرت خرید است اما نه دستوری که موجب تورم بیشتر و بیکاری شود. بلکه با سرمایه‌گذاری خارجی. سرمایه‌گذاری خارجی هم با تنش‌زدایی و از راه اصلاح سیاست‌ها به دست می‌آید.

  به زبان روشن‌تر قیمت‌ها را نمی‌توان به شکل سابق برگرداند. اما می‌توان دستمزدها را بالا برد. منتها نه در این وضعیت که کارفرماهایی در همین هم مانده‌اند. بلکه وقتی سرمایه‌گذاری خارجی یا کلان صورت پذیرد یا دست و بال دولت از محل صادرات نفت باز شود و از سوی دیگر هزینه های غیر ضرور حذف شوند. با دولت فربه و سازمان‌ها و نهادهای غیر مولد همین درآمد هم صرف آنها می‌شود حال آن که این بودجه ها یا باید صرف یارانه‌های غیر مستقیم شود یا سرمایه‌گذاری.

ارسال به دوستان
انتشار یافته: ۲۰
در انتظار بررسی: ۶۹
غیر قابل انتشار: ۱۰۵
علی
Iran, Islamic Republic of
۱۳:۳۵ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
2
151
قیمت موز همیشه دورو بر یک دلار بوده.الان دلار 25 هم باشه موز چرا بالای 50 هست؟
پاسخ ها
ناشناس
| Iran, Islamic Republic of |
۲۰:۱۹ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
عصرایران توهم دانندگی داره

مرتیکه های آشغال انگار عمه من بود از روحانی حمایت میکرد
مهدی
Iran, Islamic Republic of
۱۳:۴۵ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
11
125
وقتی همه چیر گرون میشه یعنی ربطی به عرضه و تقاضا نداره.یعنی پول ملی داره ارزشش رو از دست میده.اما چرا پول ملی ارزشش رو از دست میده؟دلایل مختلفی داره از جمله سیاست و تصمیم گیری های غلط مثل دلار 4200تومانی
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۳:۵۱ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
32
268
فقط خدا خدا میکنم زودتر خرداد ماه بشه کارای اقامتم درست شه برم ازین مملکت حتی جنازمم گفتم بر نگردونن اینجا
پاسخ ها
ناشناس
| Iran, Islamic Republic of |
۱۴:۴۲ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
اینکارو نکن با ما
ناشناس
| Iran, Islamic Republic of |
۱۵:۵۳ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
صبر کن این دولت بره
ناشناس
| Iran, Islamic Republic of |
۲۲:۵۸ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
کاش میشد بیشتر یه بار لایک کرد این حرفو
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۳:۵۵ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
5
92
وقتی دلار 3200 تومنی میشه 25000 تومن یعنی 8 برابر چرا دیگه خودتون رو به اون کوچه میزنید ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ اگه 32000 تومن می موند چی می شد
مردم
Iran, Islamic Republic of
۱۳:۵۸ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
25
135
دانشمند مردم نتونن بخرن فراوانی میشه دیگه تا هنوز نفهمیدی اینو یا خودتو زدی به اون راه؟
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۴:۰۱ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
17
111
چرا می گویید کارفرماها در همین مانده اند؟ وقتی اجناس را تا 200 درصد و 300 درصد گران کردند، در پرداخت حقوق کارگرانشان مانده اند؟ نکند برادر بزرگوار ما فریب ننه من غریبم بازی های این آقایان را در بحبوحه مذاکرات مزد کارگری خورده است؟ کار خوب می گیرند باید حقوق خوب بدهند. نمی توانند؟ کسی مجبورشان نکرده! تشریف ببرند کاری را انجام دهند که از عرضه اش بر می آیند.
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۴:۳۳ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
1
27
ارزش پول ما در حد خاک است.
هاشم
Iran, Islamic Republic of
۱۹:۲۴ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
0
24
سلام
این عکس صفحه اول چقدر تلخه و اگر شکار لحظه باشه چقدر دردناک
ابوالفضل
Iran, Islamic Republic of
۲۰:۱۰ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
0
13
کاش در آینده و در مقاله‌ی دیگری ، به موضوعاتی که در این مقاله سربسته ماند و صرفا به ذکر آن‌ها اکتفا شد بپردازید.
خسته نباشید‌.
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۲۰:۲۸ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
16
5
لازم نیست در مورد موضوعی که تخصصش رو ندارید نظر بدید.
شما به مطالب تاریخیتون توجه کنید و در موضوعات دیگه خودتون رو زیر سوال نبرید ‌چون مطالب تاریخی شما هم زیر سوال میره
حسین
Iran, Islamic Republic of
۲۰:۳۱ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
7
15
جواب ساده تر به این سوالات:
اگر «هرکس » سر جای خود باشد مشکلات ،خود به خود حل میشود.
شما هم بهتره تحلیل سیاسی کنی که بلدی،نه تحلیل اقتصادی
علیرضا
Iran, Islamic Republic of
۲۳:۱۰ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
1
16
جواب معما خیلی ساده است: بی‌ارزش بودن پول ملی، تورم افسار گسیخته
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۲۳:۳۸ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۷
6
5
قبول ندارم! مشکل اصلی سیستم هوشمند مالیات دهی است! مالیات دهی همه عرضه کننده ها
مصطفی
Iran, Islamic Republic of
۰۰:۰۲ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۸
5
6
کلا با مقاله مخالفم نظری نمی‌دم چون حذف میشه
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۰۰:۲۵ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۸
0
24
همه اینا رو گفتی که به این جمله برسی : درامد به ریال ، هزینه به دلار
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۰۹:۰۳ - ۱۳۹۹/۱۲/۱۸
0
32
آپارتمان متری 100 میلیون . خیار 30 هزار تومان . پرتقال 25 هزار تومان . پیچ گوشتی 50000 تومان. ماشین 1 میلیارد به بالا . تورم ونزوئلایی
دیگر خرید خانه نداریم/ مردم فقط قیمت مسکن را می پرسند مراحل دیدنی طراحی و تولید گلس گوشی در چین (فیلم) ماجرای نظافت اجباری مدرسه توسط والدین در مشهد چیست؟ ژاله علو بازیگر و گوینده درگذشت امضای تفاهم‌نامه خیرین با بیش از ۲ هزار مدرسه جهت راه اندازی نیروگاه خورشیدی تهران ششمین شهر در فهرست شهرهای آلوده جهان شد (+عکس) سفر وزیر خارجه اردن به سوریه / دیدار با جولانی (+ عکس) لحظات دلهره‌آور صعود پسر جوان از دکل فشار قوی (فیلم) مشاور ترامپ: اگر ایران به سلاح هسته‌ای دست پیدا کند، سعودی‌ها و ترک‌ها هم خواهان سلاح هسته‌ای خواهند شد سیستان بلوچستان/ تصادف تانکر حامل سوخت با اتوبوس، ۳۰ مصدوم ورود معاونان نخست وزیر روسیه به ایران برای دیدار با پزشکیان اقلیت های جنسی؛ قربانیان بی‌صدا قالیباف : دشمنان داخلی می گویند وقت آن است تسلیم شویم اما ما قابلیت دفاع و جنگیدن داریم و بدون شک پیروزیم خواص شگفت‌ انگیز چهار تخمه برای بدن؛ از بهبود سرماخوردگی تا کاهش وزن سازمان امور اداری و استخدامی: خبر خوش برای نیروهای شرکتی ادارات