بر طبق مطالعاتی که به تازگی در مجله‌ی "Frontiers in Marine Science" منتشر شده است به نظر می‌رسد در زیر یخ‌های قطب جنوب بیش از آنچه فکر می‌کردیم حیات وجود داشته باشد.

به گزارش ایسنا و به نقل از یورک‌آلرت، در پی یک تحقیقات اکتشافی محققان ۹۰۰ متر درون یخ‌های فلیچنر رون(Filchner-Ronn) حفاری کردند. این یخ‌ها در جنوب شرقی دریای ودل(Weddell) قرار دارند در فاصله‌ی ۲۶۰ کیلومتری بخش پلاژیک اقیانوس(open ocean) در تاریکی کامل و در دمای منفی ۲.۲ درجه‌سانتی‌گراد جایی که به ندرت موجودات زنده دیده می شوند. اما در این تحقیقات برای اولین بار این موجودات عجیب که شبیه به اسفنج‌ها و گونه‌های ناشناخته‌ی قبلی هستند کشف شدند. این موجودات به تخته‌سنگی در کف اقیانوس چسبیده بودند.

دکتر هو گریفیتس(Huw Griffiths) از برنامه‌ی تحقیقات قطب جنوب بریتانیا که زیست‌شناس جغرافیایی و نویسنده‌ی اصلی این مقاله است می‌گوید: این کشف یکی از اتفاقات تصادفی خوب است که نظریات ما را به سمت و سوی دیگری هدایت می‌کند و به ما نشان می‌دهد که موجودات زنده در قطب جنوب بسیار ویژه هستند و به طرز فوق‌العاده‌ای با این جهان یخی سازگار شده‌اند.

کشف ما سوالات بسیار زیادی ایجاد می‌کند بدون آن که پاسخی داشته باشیم. به طور مثال: این موجودات چگونه به آن منطقه رسیدند؟ چه چیزی می‌خورند؟ چه مدت است که آنجا هستند؟ آیا وجود چنین تخته‌سنگ‌هایی معمول است؟ آیا این گونه‌ها مشابه گونه‌هایی هستند که خارج از سطح یخی می‌بینیم و یا جدیدند؟ و اگر این سطح یخی تخریب شود چه اتفاقی برای آنها خواهد افتاد ؟

یخ‌های شناور بزرگترین زیستگاه کشف نشده در اقیانوس جنوبگان هستند و بیش از ۱.۵ متر مکعب از فلات قاره جنوبگان را تشکیل می‌دهند اما تنها یک منطقه از آن به اندازه‌ی یک زمین تنیس تا کنون با انجام هشت حفاری مورد مطالعه قرار گرفته است.

در حال حاضر نظریه‌های موجود در مورد اینکه چه موجوداتی می‌توانند در زیر یخ‌های قطب زنده بمانند حاکی از آن است که حیات موجودات زنده با دور شدن از سطح پلاژیک و نور خورشید کمتر می‌شود.در مطالعات قبلی تعدادی لاشه‌خوار کوچک و همچنین تعدادی شکارچی مثل ماهی‌ها، کرم‌ها، عروس دریایی یا کریل‌ها در این زیستگاه‌ها کشف شد اما تصور می‌شد که پالیده‌خواران که به مواد غذایی سطح آب وابسته هستند جزو اولین گروهی باشند که هنگامیکه به بخش‌های زیرین یخ می‌رویم ناپدید شوند. بنابراین باعث شگفتی بود وقتی گروه جغرافیدانانی که در حال حفاری یخ برای برداشتن نمونه‌های رسوب بودند در کف اقیانوس به یک تخته سنگ برخورد کردند و آن‌ها بیشتر شگفت‌زده شدند وقتی هنگام تماشای فیلم ضبط شده از آن منطقه موجوداتی عجیب روی این تخته‌سنگ بزرگ مشاهده کردند.

اولین بار است که یک بستر سخت در زیر یخ‌های اقیانوس دیده می‌شود و به نظر می‌رسد این کشف جدید تمام نظریه‌های قبلی در مورد اینکه چه موجوداتی می‌توانند در این منطقه دوام بیاورند را رد می‌کند.

با توجه به جریان آب منطقه محققان تخمین می‌زنند که این موجودات ۱۵۰۰ کیلومتر با نزدیک‌ترین منبع فتوسنتز فاصله دارند.

ارگانیسم‌های دیگر مواد مغذی مورد نیاز را از ذوب یخچال‌ها و یا مواد شیمیایی حاصل از نشت متان به دست می‌آورند، اما محققان تا زمانی که ابزار لازم برای برداشتن نمونه‌ی این موجودات نداشته باشند اطلاعات کافی در این مورد نخواهند داشت. این موضوع خودش چالش بزرگی‌ است.

گریفیتس می‌گوید: برای پاسخ به سوالاتمان باید راهی برای نزدیک شدن به این موجودات و محیط‌شان پیدا کنیم یعنی زیر ۹۰۰ متر یخ و ۲۶۰ متر دورتر از کشتی‌هایمان جایی که آزمایشگاه‌ها هستند و این بدان معناست که به عنوان دانشمندان قطب باید راه‌های جدید و مبتکرانه‌ای برای مطالعه و پاسخ به سوالاتمان پیدا کنیم.

گریفیتس و گروهش همچنین بیان کردند که با وجود بحران تغییرات جوی و تخریب این یخ‌ها زمان زیادی برای مطالعه و محافظت از این اکوسیستم باقی نمانده است.