فردا علاوه بر حامد لک و رشید مظاهری که مدام رصد می‌شوند، عملکرد مهاجمان دو تیم هم در خاطره‌ها می‌ماند. هیچ چیز مثل گل زدن در این مسابقه یک بازیکن را در ذهن هواداران ماندگار نمی‌کند.

عصرایران؛ احسان محمدی- فردا پرسپولیس و استقلال برای برگزاری یک شهرآورد دیگر روبروی هم می‌ایستند. یک بازی دیگر که برخلاف کلیشه‌های معمول «سه امتیازی» نیست و باختن در آن ممکن است حتی برای کادر فنی تبعات سنگینی داشته باشد به همین دلیل برای مربیان عموماً اصل بر «نباختن» است. چنین رویکردی باعث می‌شود شهرآوردها معمولاً کم گل به پایان برسند گرچه دو دیدار آخر این دو تیم در لیگ‌برتر و جام حذفی در وقت معمول 8 گل به جای گذاشت.

یکی از نقدهایی که امسال به لیگ‌برتر وارد شده آمار پایین گل‌زنی است. اینکه تیم‌ها به شدت دفاعی بازی می‌کنند. در کنار عوامل متفاوتی مانند هزینه سنگین شکست، محافظه‌کاری مربیان، ترس بازیکنان از بازخوردها در شبکه‌های اجتماعی، نزول سطح فنی و ... می‌توان کوچ بهترین بازیکنان را هم یک دلیل دیگر عنوان کرد. اینکه ستاره‌های لیگ لژیونر شده‌اند و ظرفیت لیگ برای پر کردن خلا آن‌ها کافی نیست.

به این لیست از بازیکنان در پست‌های هجومی نگاه کنید:

مهدی طارمی در پورتو، سردار آزمون در زنیت، علیرضا جهانبخش در برایتون، سعید عزت‌اللهی در وایله، کاوه رضایی و علی قلی‌زاده در شارلوا، یونس دلفی در گوریتسا، مهرداد محمدی در العربی، الهیار صیادمنش زوریا لوهانسک، میلاد محمدی در خنت، رامین رضاییان در السلیسه، شهریار مغانلو در سانتاکلارا، کریم انصاری‌فرد در آ.ا.ک آتن، علی کریمی در الدحیل، صادق محرمی در دینامو زاگرب، علی قربانی در سومقاییت، علی علیپور در ماریتیمو، مهدی ترابی در العربی، شهاب زاهدی در المپیک دونتسک، سامان نریمان جهان در نفتچی و ...

تصور کنید آن‌ها در لیگ خودمان بازی می‌کردند. آیا لیگ هنوز هم این همه کم گل و خالی از هیجان بود؟در این لیست مهدی طارمی، علی علیپور و کریم انصاری فرد سابقه آقای گلی ایران، سردار آزمون آقای گل روسیه، علیرضا جهانبخش آقای گل هلند، مهدی طارمی آقای گل پرتغال(مشترک و با دقایق بازی بیشتر) و شهاب زاهدی آقای گل نیم فصل اوکراین را در کارنامه دارند، اگر به لیگ حضور داشتند هیجان بیشتری را تجربه نمی‌کردیم؟

لژیونر شدن یک مسیر ناگزیر است. ماهی‌ها گاهی از تُنگ بزرگتر می‌شوند و باید به دریا بروند و هنر جایگزین کردن آن‌هاست. ایران استعدادهای گم شده زیادی دارد، در این سالها تلاش شده تا سیستم‌های استعدادیابی فعال شود و بازیکنان را از نقاظ دور و نزدیک جذب کنند اما کافی نیست و هنوز مرواریدهای بسیاری هستند که هرگز کشف نمی‌شوند یا در فصل نقل و انتقالات دست به انتخاب اشتباه می‌زنند و به اصطلاح می‌سوزند.

در شهرآورد فردای تهران جای بازیکنانی مثل مهدی طارمی، علی علیپور، رامین رضاییان و کاوه رضایی خالی است. بازیکنانی که تجربه گلزنی در این دیدار بزرگ را دارند و اگر حضور داشتند این بازی احتمالاً گل‌های بیشتری داشت. با این همه باید به بازیکنان جدید امیدوار بود، آن‌ها که می‌خواهند نامشان را در تاریخ ثبت کنند و اتفاقاً چنان خوش بدرخشند که لژیونر شوند. از مهدی قایدی و ارسلان مطهری که قبلاً لذت گل زدن در این دیدار را چشیده‌اند تا مهدی عبدی و حتی آرمان رمضانی که یک گل در این دیدار می‌تواند او را چنان غسل تعمید دهد که جای همه نقدها و زخم‌های پیشین را مرهم بگذارد.

فردا علاوه بر حامد لک و رشید مظاهری که مدام رصد می‌شوند، عملکرد مهاجمان دو تیم هم در خاطره‌ها می‌ماند. هیچ چیز مثل گل زدن در این مسابقه یک بازیکن را در ذهن هواداران ماندگار نمی‌کند.