عصر ایران؛ جعفر محمدی* - آمار رسمی فوتی های کرونا، طبق آنچه وزارت بهداشت اعلام کرده است، از 34 هزار انسان گذشت؛ یک فاجعه انسانی تمام عیار!

اما آیا واقعاً 34 هزار مرگ داشته ایم یا آمار، به مراتب بالاتر است؟ دکتر مسعود مردانی، عضو کمیته علمی ستاد مقابله با کرونا، چندی پیش اعلام کرد که برای رسیدن به آمار واقعی مرگ های کرونایی، باید عدد رسمی را ضرب در 2.5 کرد. سخنان تقریباً مشابهی نیز دکتر ایرج حریرچی، معاون کل وزارت بهداشت گفته بود.

با استناد به اظهارات این دو مقام رسمی، باید گفت که از ابتدای آمارگیری مرگ و میرهای کرونایی در ایران (اول اسفند 98) تا کنون، بیش از 85 هزار ایرانی بر اثر کرونا فوت کرده اند؛ حال بماند افرادی که قبل از شناسایی کرونا در ایران مبتلا شدند و درگذشتند.

با این وصف و با توجه به جمعیت قریب به 85 میلیونی ایران، به هزاران تاسف و نگرانی باید گفت که "یک هزارم مردم ایران بر اثر کرونا درگذشته اند" و این روند مرگبار، با سرعتی رعب انگیز ادامه دارد.

البته اگر به سخنان دکتر حسین قشلاقی ،عضو شورای عالی نظام پزشکی ایران، استناد کنیم که بر اساس "گزارش‌های میدانی کادر درمان" و "بررسی آمار دفن شدگان" آمار واقعی را تا 4 برابر آمار رسمی می داند، به گزاره ترسناک تری می رسیم: "از هر 625 ایرانی، یک نفر بر اثر گرونا جان خود را از دست داده است."

اگر این اعداد و ارقام که همگی مستند به اظهارات مسؤولان رسمی عرصه پزشکی کشورند، انگیزه ای در ستاد ملی مبارزه با کرونا ایجاد نمی کند که تدابیر سختگیرانه تری برای کنترل این بیماری فراگیر اتخاذ کنند، باید از آن عالیجنابان پرسید چند درصد مردم ایران باید با کرونا بمیرند تا اقدامات جدی تری از سوی این ستاد انجام گیرد؟
(قبلاً، هم ما و هم بسیاری دیگر از دلسوزان کشور، پیشنهادهایی برای بهبود نسبی وضعیت داده ایم که اگر واقعاً گوش شنوایی باشد، می شود تا زمام امور از دست نرفته، کرونا را تا حد قابل توجهی مهار کرد.)

‍‍‍*پیشنهاد 7 ماده ای برای کاهش سرعت کرونا
و جلوگیری از قتل عام حتمی

همچنین اگر مرگ دستکم یک هزارم مردم کشور بر اثر کرونا کافی نیست تا آن عده از هموطنان بی ماسک مان را متقاعد کند که باید ماسک بزنند و موارد بهداشتی را رعایت کند، واقعاً به این جماعت عجیب و غریب دیگر چه می توان گفت و آیا زمان برخورد جدی با اینان که جان خود و دیگران را به خطر می اندازند، نرسیده است؟
این همه استدلال کردند، این همه کادر درمان را نشان دادند که از جان شان می گذرند تا بیماران را مداوا کنند، این همه جسد و قبر و غسالخانه نشان دادند، حتی در خیابان ماسک رایگان توزیع کردند تا بلکه این افراد سرعقل بیایند ولی گویا مرغ شان یک پا دارد. آیا زمان برخورد جدی با آنها و حتی بازداشت موقت شان نرسیده است؟ آیا نباید چند مغازه که پرسنل شان ماسک نمی زنند، پلمب شوند تا حساب کار دست بقیه بیاید؟ بی مبالاتی تا کی؟!

القصه، نه ستاد ملی مبارزه با کرونا ستادی مقتدر و پویا از آب درآمد و نه بخش مهمی از مردم موضوع را جدی گرفته اند. پس می ماند خودمان و خودمان که باید بیش از پیش مراقب خود و اطرافیان مان باشیم.
تاکید دلسوزانه می کتم که به امید دولت و ستاد کرونا و رعایت کامل بهداشت توسط همه مردم نباشید و تا جایی که می توانید بکوشید بدن تان را قوی کنید تا اگر خدای ناکرده کرونا گرفتید، لااقل نمیرید.

مجموعه عکس های مرگ به وقت تنهایی؛ عکاس: مرتضی خیری

در زیر چند توصیه مهم برای کاهش ریسک ابتلا به کرونا و مرگ بر اثر آن را که از پزشکان متعدد جمع آوری کرده ام می آورم. این تنها کاری است که به عنوان یک فعال رسانه ای می توانم برای هموطنانم در شرایط کنونی انجام دهم:

(* برخی رفرنس های علمی این توصیه ها در انتهای مطلب آمده است. مع الوصف با پزشک تان هم مشورت کنید. این ها صرفاً پیشنهادها و تجربه های عمومی است. دقت کنید که ما چیزی تحویز نمی کنیم چرا که اساساً صلاحیت اش را نداریم، این متن صرفاً انتقال تجربیات بیماران ، توصیه های پزشکان و خلاصه نتایج پژوهشگران است که در یک جا جمع شده است.)

1 - خوردن روزانه یک قرص یا شربت تقویت کننده سیستم ایمنی بدن

2 - خوردن روزانه 1000 تا 2000 میلیگرم ویتامین C (مثلا دو قرص جوشان 1000)

3 - خوردن ماهانه یک قرص 50000 واحد ویتامین D

4 - خوردن شبانه یک قرص آسپرین 80 برای جلوگیری از غلظت خون که عامل مهمی در مرگ های کرونایی است (در برخی بیماری ها مصرف آسپرین ممنوع است؛ حتما با پزشک تان مشورت کنید.)

5 - نوشیدن مکرر دمنوش (آویشن، بابونه گاوی، پونه، دارچین، زنجبیل، سرخارگل) و آب میوه های طبیعی

6 - خوردن روزانه سیر (یک حبه سیر را به صورت نگینی ریز کنید و ته زبان تان بریزید و با دو لیوان آب بخورید تا دهان تان بوی سیر ندهد)

7 - خوردن روزانه ترکیب سیاه دانه کوبیده شده و عسل (به اندازه نصف یک قاشق چایخوری) و اندکی زردچوبه(به طور جدا) به خاطر خاصیت ضد التهابی زردچوبه (می توانید به جای زردچوبه از قرص های ضدالتهابی موجود در داروخانه ها استفاده کنید.)

8 - یکی از متخصصان معروف ریه در تهران، به دوستم که درگیر کرونا بود، توصیه کرده بود در کنار مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک معالج، هر روز "بخور جوش شیرین" و "بخور پیاز" (جداگانه) بگیرد و اثر بسیار مثبتی در روند درمان داشت. به توصیه آن متخصص افراد سالم نیز در هفته چند بار این بخورها را تجربه کنند. توصیه مشابهی نیز پزشک متخصص بیماری های عفونی به بیمار دیگری کرده بود که واقعاً موثر واقع شد. (توجه کنید که این توصیه ها توسط پزشکان متخصصی که درگیر بیماران کرونایی هستند مطرح شده نه توسط افراد متفرقه و الا در اینجا نمی نوشتم. تاجر جوش شیرین و پیاز هم نیستم! دنبال مصاحبه با این متخصصان هستیم تا اگر موافقت کنند، با اسم و رسم شان منتشر کنیم.)

9 - رعایت شدید بهداشت دهان، گلو، بینی: غرغره مستمر و شستن دهان و گلو و بینی با آب نمک رقیق یا سرم شست و شو یا به ویژه غرغره آب لیموترش تازه و خالص و سپس قورت دادن آن یا دستکم شست و شوی دهان با دهان شویه های موجود در داروخانه ها/ همچنین توصیه می شود هنگام حضور در اماکن شلوغ، آدامس در دهان تان باشد تا ترشح بزاق افزایش یابد و ویروس های احتمالی را به سمت معده ببرد. اگر هم آدامس ندارید، با زبان تان بزاق را تحریک کنید.

10 - رعایت توصیه های عمومی شامل:خواب کافی، دوری از استرس (تا حد ممکن)، خانه مانی (باز هم تا حد ممکن)، تمرینات تنفسی روزانه(لینک یک تمرین تنفسی بسیار مفید) و اصول "فشم" (فاصله،شست و شوی دست ها و ماسک)

آنچه نوشتم، هرچند ریسک ابتلا و مرگ را کاهش می دهد ولی هیچ تضمینی برای هیچ کس وجود ندارد. خواهش می کنم این ها را به طور جدی انجام دهید و به دیگران هم یاد دهید. مرگ از هر چیزی به ما نزدیک تر است، همان طور که یک هزارم ایرانی ها را در همین چند ماهه به کام خود کشید و راهی آرامگاه ها کرد و همچنان عطش دارد...!

*صاحب امتیاز و سردبیر عصر ایران