تیمی از دانشمندان در اتریش و آلمان موفق به بازسازی دیجیتالی سه بعدی صورت مومیایی کودک مصری شدند که برخی از اعضای بدن او پس از مرگ با ذات الریه برداشته شد و سپس بقایای وی در روکش های پارچه ای متقاطع پیچیده شد و تصویر صورت وی در جلوی مومیایی وی چسبانده شد.

«تصویر مومیایی» بخشی از سنت رایج برخی مصریان در دوره یونانی ـ رومی، از حدود قرن اول تا قرن سوم میلادی بود.

به گفته محقق اصلی تحقیق آندریاس نرلیچ، مدیر انستیتوی آسیب شناسی در کلینیک آکادمیک در مونیخ بوگنهاوزن به نقل از «لایف‌ساینس»، این عکس از مومیایی کاملاً دقیق رسم شده؛ اما یک نکته مهم این است که نقاش باستانی، تصویر پسر را طوری کشیده که ۳ تا ۴ سال بزرگتر از سن او را در هنگام مرگ نشان می‌دهد.

با این حال، فقط با استناد به این عکس نمی‌توان گفت که آیا این روشی معمول برای هنرمندان مصر باستان بوده است که افراد جوان در پرتره‌های مومیایی خود را بزرگتر نشان بدهند یا نه.

از تقریباً ۱۰۰۰ پرتره مومیایی بازیابی شده از مصر یونانی-رومی، فقط حدود ۱۰۰ عکس به مومیایی‌ها متصل هستند.

محققان برای این پروژه که اولین نمونه از آن برای مقایسه تصویر مومیایی کودک خردسال از مصر باستان با بازسازی صورت وی انجام شد، مومیایی این پسر را انتخاب کردند که در دهه هشتاد قرن نوزدهم در مقبره‌ای در نزدیکی هرم هوارة، جنوب غربی قاهره پیدا شد.

مومیایی ۳۰ اینچی (۷۸ سانتی متری) که از ۵۰ سال قبل از میلاد مسیح تا ۱۰۰ میلادی قدمت دارد، و اکنون در موزه مصر در مونیخ نگهداری می‌شود.

این تیم مومیایی را بررسی کردند و پرتو‌های ایکس گرفته شده از آن را در سال ۱۹۸۴ بررسی کردند تا بتوانند یک تصویر دیجیتالی و سه بعدی از بدن پسر ایجاد کنند.

با سی تی اسکن، مشخص شد که مغز پسر و برخی از اندام‌های معده وی هنگام مومیایی بدن برداشته شده‌ است و این یک روش معمول در هنگام مومیایی کردن در مصر باستان به شمار می‌رفت.

برلیچ گفت که رشد استخوان‌ها و دندان‌ها سن پسر را در هنگام مرگ نشان داد و «بقایای بافت ریه متراکم» در سی تی‌اسکن نشان می‌دهد که او به احتمال زیاد بر اثر ذات‌الریه مرده‌ است.

سپس محققان بر روی صورت پسر تمرکز کردند و در این مطالعه نوشتند که تصویر او نشان می‌دهد، مو‌های فرفری با دو رشته موی بافته شده از بالا به سمت گوش‌های او وجود داشته است.

محققان برای بازسازی ضخامت مناسب پوست، به معیار‌هایی که از کودکان امروزی بین ۳ تا ۸ سال گرفته شده‌است اعتماد کردند.

محققان گفتند شکل دیجیتالی جمجمه و دندان‌های او براساس مومیایی و رنگ پوست، رنگ مو و مدل موی پسر براساس نقاشی کشیده شده از او رسم شده‌است.

محققان در این مطالعه نوشتند که بازسازی صورت «بسیار شبیه» به تصویر است؛ جایی که ابعاد پیشانی تا خط چشم و فاصله بینی تا دهان بین تصویر و بازسازی دقیقاً یکسان است. آن‌ها ادامه دادند، با این وجود تفاوت‌هایی بین عرض پل بینی و اندازه روزنه دهان وجود داشت.