نسل جوان و نوجوانی که الان سکاندار شبکه‌های اجتماعی شده و بر آتش عشق و نفرت در این فضا می‌افزایند آن روزها را یادشان نمی‌آید ولی اتفاق افتاد و مستندات آن موجود است.

عصرایران؛ احسان محمدی- روی کاغذ پرسپولیس بخت اول قهرمانی لیگ امسال است. فتح چهارمین جام پی‌در‌پی شبیه یک رویاست. افتخاری که تا سالها می‌توان با آن پز داد و حتی عدد «4» استقلالی‌ها را هم به چالش می‌کشاند. آنها بی‌توجه به طعنه‌هایی مثل «جام اسنپی» یا مهندسی لیگ و ... منتظر جام چهارم هستند. می‌گویند هواداران رقیب می‌توانند به همین حرف‌‌ها دلشان را خوش کنند، ما هم با شمردن جام‌هایمان مشغول می‌شویم! ملالی نیست!

اما خبر بد این است که شاید این لیگ اصلاً به پایان نرسد! مسابقات تا اطلاع ثانوی لغو شده، برنامه تیم‌ها مشخص نیست و کرونا هم نه تنها فروکش نکرده بلکه به صورت تصاعدی دارد رشد می‌کند و برابر اعلام وزارت بهداشت، هر روز نسبت به روز قبل آمار مبتلایان دوبرابر می‌شود. در چنین فضایی آیا مسابقات برگزار خواهد شد که قهرمان معرفی شود؟

تیم شاهین بوشهر تمریناتش را تعطیل کرد، پرسپولیسی‌ها در سالن تمرین می‌کنند، کادرفنی تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان با ارائه برنامه تمرینی به بازیکنان، از آن‌ها خواسته تا در شهرهایشان این تمرینات را انجام بدهند و حتی بازی‌های تیم ملی در مقدماتی جام جهانی 2022 هم تحت تاثیر قرار گرفته و کامبوج و هنگ کنگ هم گفته‌اند تمایلی به بازی مقابل ایران ندارند!

این اخبار در حالی منتشر می‌شود که فوتبال اولویت کسی نیست و مردم نگران «جان» و سلامت‌شان هستند. طبعاً بازیکنان و کادر فنی هم دغدغه‌های مشابهی دارند و ممانعت از دست دادن دو تیم رقیب به هم کفایت نمی‌کند. در همین یکی-دو هفته بسیاری از بازیکنان گفتند مگر کرونا با فوتبالیست‌ها مهربان است که ما باید بازی کنیم؟ حتی ترفند برگزاری بازی بدون تماشاگران هم پاسخ نداد و مهمترین پرونده نیم‌فصل دوم تا امروز به خاطر عدم حضور تیم سپاهان مقابل پرسپولیس رقم خورد که از تبعات کرونا بود.

پرسپولیس پیش از این هم در مقدماتی جام‌جهانی 1998 یک جام احتمالی را از دست داد. در سال 1376 وقتی پرسپولیس بازیکنانی مثل احمدرضا عابدزاده، افشین پیروانی، مهدی هاشمی نسب، مهرداد میناوند، مهدی مهدوی کیا، بهروز رهبری فرد، حسین عبدی، اسماعیل حلالی، ادموند بزیک و ... را در اختیار داشت با توافق امیر عابدینی مدیرعامل باشگاه و داریوش مصطفوی رئیس فدراسیون از لیگ کنار کشید تا در پایان آن سال استقلال بدون حضور رقیب به قهرمانی برسد.

سالی که حسین خطیبی از شهرداری تبریز آقای گل لیگ شد و بهمن کرج، استقلال اهواز، پیام مشهد و برق شیراز سقوط کردند.

تیم ملی برای حضور در جام جهانی اردوی طولانی مدت چند ماهه‌ برگزار کرد و پرسپولیس که تعداد ملی‌پوشانش دو رقمی شده بود در پایان هفته هجدهم، 10 بازی عقب افتاده داشت. آنها در 8 بازی که انجام داده بودند با 5 برد، 2 مساوی و 1 باخت شانس قهرمانی داشتند اما سرانجام کنار کشیدند چون عملاً امکان حضور در لیگ را نداشتند. تیمی که در سال‌های 74، 75، 77 و 78 به قهرمانی رسید، به خاطر آنچه «حمایت از تیم ملی» عنوان شد از لیگ کنار کشید تا نه تنها رشته پنج قهرمانی پیاپی‌شان پاره شود بلکه از سوی رقیبان متهم به فرار از لیگ شود و آنها بگویند این تیم باید به لیگ پائین‌تر سقوط می‌کرد.

نسل جوان و نوجوانی که الان سکاندار شبکه‌های اجتماعی شده و بر آتش عشق و نفرت در این فضا می‌افزایند آن روزها را یادشان نمی‌آید ولی اتفاق افتاد و مستندات آن موجود است. آیا امسال هم لیگ به چنین سرنوشتی دچار می‌شود و قرمزها یک قهرمانی احتمالی را از دست می‌دهند؟