عصرایران؛ مصطفی داننده- احتمالا تجربه گرفتن وام را داشته‌اید. وقتی به بانک می‌روید و مدارک را تکمیل و ضامن‌ها را به صف می‌کنید، به شما وام می‌دهند. بعد از اینکه پول به حساب شما واریز شد، یک ماه بعد باید قسط اول را پرداخت کنید. با سودی هم که بانک‌ها می‌دهند، این قسط‌ها سال‌ها ادامه دارد.

برای نامزدهای انتخابات مجلس در شهرهای و استان‌های کوچک که در حال ولخرجی برای رسیدن به کرسی‌های سبز پارلمان هستند نیز درست مثل وام گیرندگان بعد از پیروزی قسط اول فراخواهد رسید.

شما فکر می‌کنید آنهایی که اسب خود را برای انتخابات زین کرده‌اند و شهر را پر از پوسترها و ستادها می‌کنند، از جیب خود هزینه می‌کنند؟ نه! یک سری آدم در این میان نقش بانک را بازی می‎‌کنند و به کاندیداهای مجلس وام می‌‍دهند و انتظار دارند که بعد از انتخابات به انحای مختلف این لطف پولی جبران شود.

آنها جیب نامزدهای انتخابات را پُر از پول می‌کنند تا وقتی به قدرت رسیدند، معامله انجام شده را به سرانجام برسانند.  نمایندگانی که با پول سرمایه‌گذاران به بهارستان می‌روند، رای‌های خود را خرج مردم نمی‌کنند و برای حامیان مالی خود قیام و قعود می‌کنند.

وقتی قسط وام را پرداخت نکنی، به شما زنگ می‌زنند، ضامن‌ها را پای کار می‌آورند و در نهایت حکم توقیف اموال را می‌گیرند( البته به شرطی که شما از دسته از ما بهتران نباشید) این نمایندگان اگر از حامیان مالی خود حمایت نکنند و برای خواسته‌های آنها تره هم خرد نکنند، ممکن است با افشای اسناد، محرمانه‌ها و رابطه‌ها روبرو شوند.

به آنهایی که می‌خواهند رای بدهند توصیه دارم:
به کسانی که در ایام انتخابات هزینه‌های میلیاردی می‌کنند رای ندهید. آنها برای شما کار نمی‌کنند. یک لحظه از خودتان بپرسید که این آدم از کجا آورده است هر روز به مردم شام و ناهار می‌دهد؟ از کجا آورده است این همه پوستر به در و دیوار چسبانده است؟

نمایندگانی که با هزینه‌های گزاف وارد مجلس می‌‎شوند بعد از جاگیر شدن در مجلس و مشخص شدن وضعیت‌‎شان در کمیسیون‌ها برای فامیل‌ها، دوستان و حامیان اقتصادی خود وارد آستین بالا می زنند و به شمایی که رای دادید کاری ندارند.

دربرابر درخواست‌های شما یک پاسخ خواهند داد. این درخواست شما در توان من نیست. این در حوزه اختیار من نیست اما وقتی دوستان حامی درخواستی دارند سریع آن را عملیاتی می‌کنند.

برخی از رای دهندگان فکر می‌کنند هر کسی که بیشتر تبلیغ می‌کند، حتما در مجلس نماینده بهتری خواهد بود. در این نوشتار می‌گویم هرکسی بیشتر تبلیغ کرد شک نکنید برای مردم کاری نخواهد کرد. کسی که آنقدر پول دارد که برای یک هفته میلیارد‌‎ها هزینه کند، وارد مجلس نمی‌شود و در بازار پول در می‌آورد. پس عقل سلیم می‌گوید یک بدهکار به افراد را وارد مجلس نکنیم. او بدهکار افراد خاص است نه مردم.

وضعیت مجلس در دوره‌های اخیر را نگاه کنید تا متوجه منظور این نوشتار شوید. نامزد انتخاباتی که خرج یک هفته تبلیغات انتخاباتش از خرج سالانه زندگی مردم یک شهر کوچک بیشتر است قطعا برای مردم کاری نخواهد کرد، خیالتان جمع.

________________________

بیشتر بخوانید:

آغاز رسمی تبلیغات نامزدهای مجلس/ باید ها و نبایدها

رییس ستاد انتخابات کشور: رقابت بیش از ۷ هزار نفر برای ورود به مجلس

آغاز تبلیغات نامزدهای مجلس از 24 بهمن

تماشاخانه

بحران آب در شمال شرقی سوریه: اتهامات سنگین علیه ترکیه / بی‌برقی و بی‌آبی برای یک میلیون سوری (فیلم)

تراژدی در یک دریاچه، از فریاد کمک تا حبس ابد / مادری که دو بچه‌اش را کشت حالا چه می‌خواهد؟ (فیلم)

فیلم های دیگر