مردان و زنان در هر سنی روی زمین می‌نشینند و روی معدود نیمکت‌های این چادرها ازدحام می‌کنند، برخی از آنها بازو به بازو کنار هم ایستاده‌اند و به آخرین سخنران گوش می‌دهند.

گروهی از معترضان در لبنان در چادرهای به پا شده در مرکز شهر جمع شده و با هم گفت‌وگو می‌کنند. شبکه خبری فرانس 24 در گزارشی از تشکیل این خیمه‌ها و بحث درون آنها می‌گوید.

در میانه اعتراضات ادامه‌دار لبنان، معترضان در چادرهای "گفت‌و‌گو" جمع شده و در مورد زندگی آینده، ادامه اعتراضات و شرایط کشور حرف می‌زنند.

به گزارش عصر ایران، "سارا الغور" از جمله افرادی است که هر شب به دیگر شهروندان "طرابلس" -دومین شهر بزرگ لبنان- می‌پیوندد تا در مورد چگونگی اصلاح کشور و مسیر آینده اعتراضات بحث کند. او خواهان کشوری "سکولار، انتخابات زودهنگام و رفع فقر" است.

این جوان 32 ساله در میدان "النور" طرابلس می‌گوید: من ترجیح می‌دهم به جای شعار دادن و یا تشویق‌های بی‌مورد در بحث و گفت‌و‌گوها شرکت کنم.

پس از سال‌ها سرخوردگی و بی‌تفاوتیِ مردم لبنان نسبت به امور سیاسی، اقتصاد در حال سقوط لبنان باعث تظاهرات ضد دولتی در این کشور شده و لبنانی‌ها را به بحث‌های سیاسی کشانده است.

معترضان لبنان در خیمه‌های گفت‌و‌گو بحث می‌کنند/ عکس: خبرگزاری فرانسه AFP

این روزها اکثر میادین این کشور مدیترانه‌ای به صورت خودجوش به مراکز بحث معترضین علیه فساد اداری و سوء مدیریت تبدیل شده‌اند.

در طرابلس، "غور" میان چادرهای مناظره قدم می‌زند و سرانجام در برابر یکی از آنها می‌ایستد. حاضران ساکن در این چادر در مورد "نقشه راه انقلاب" بحث می‌کنند.

پس از هر سخنرانی صدای شادی، تشویق و موسیقی‌های میهن‌پرستانه فضای چادرها را پر می‌کند.

غور در این باره می‌گوید: من -در این چادرها- با قوانینی آشنا شدم که هرگز چیزی در مورد آنها نمی‌دانستم.

او در شهر فقیرنشین طرابلس لبنان می‌گوید: اینک به حقوق خود آگاه هستم.

یک جوان معترض دیگر میکروفون را گرفته و می‌گوید: "انقلاب محبوب" باید به سمت "دیالوگ سیاسی" پیش رود.

او خواستار "انتخابات زودهنگام پارلمانی" به عنوان اولین قدم در جهت ترمیم سیستم سیاسی است.

اعتماد عمومی از دست رفته است

هر شب حدود ساعت 5 تا 9 بعد از ظهر ساکنان طرابلس در زیر این خیمه‌ها جمع شده تا همزمان ایده‌های خود برای بازسازی کشورشان را اعلام کنند.

اساتید دانشگاه، فعالان و حتی اقتصاددانان نیز در این چادرها حضور می‌یابند.

آنها در کشوری که با میراث یک جنگ داخلی ویران‌کننده در سال‌های 91-1975 دست‌و پنجه نرم می‌کند، از "سکولاریسم" و "فرقه‌گرایی" صحبت می‌کنند. سیستم سیاسی لبنان در تلاش است تا تعادل شکننده قدرت بین جوامع مذهبی بی‌شمار را حفظ کند.

این گروه از معترضان از فقر سخن می‌گویند. حدود یک سوم مردم لبنان فقیر هستند و بر اساس هشدارهای بانک جهانی میزان فقر به زودی بیش از نیمی از جمعیت لبنان را در بر می‌گیرد.

معترضان در چادرهای گفت‌و‌گوی لبنان/ عکس: خبرگزاری فرانسه AFP

استقلال مشکوک قوه قضائیه، فساد اداری دولت، کاهش سرمایه‌های عمومی و در برخی موارد برنامه‌ریزی‌های شهری از موضوعات مورد بحث این مردم در این خیمه‌ها به شمار می‌آید.

در طرابلس بیش از نیمی مردم شهر زیر خط فقر زندگی می‌کنند.

تقریبا 6 هفته پس از شروع جنبش اعتراضی، تظاهرکنندگان هر روز در شمال شهر طرابلس جمع می‌شوند. حتی اگر تعداد معترضان در دیگر شهرهای لبنان کم باشد.

دولت در تاریخ 29 اکتبر سال جاری و در نتیجه اعتراضات استعفا داد. با این وجود از آن تاریخ تا کنون هیچ اقدام مشخصی در راستای درخواست‌های معترضان صورت نگرفته است.

"هلا آمون" استاد فلسفه در این باره می‌گوید: لبنانی‌ها مدت‌ها قبل دست از هر گونه فعالیت سیاسی برداشته بودند.

او به زبان کلاسیک عربی گفت: معترضان هیچ اعتمادی به طبقه سیاسی ندارند.

لبنانی‌ها مدت‌هاست که از قطعی بی‌پایان برق، شکاف طبقاتی، بیکاری و سوء استفاده‌های خانوادگی در قدرت شاکی هستند.

معترضان لبنان در چادرهای گفت‌و‌گو از نقشه راه اعتراضات در آینده می‌گویند/ عکس: خبرگزای فرانسه AFP