عصر ایران؛ سروش بامداد- مخاطبان امیرتتلو در فضای مجازی رکورد جهانی کامنت اینستاگرام را با بیش از 15 میلیون کامنت شکستند. این رکورد پیش از این با 8.9 میلیون کامنت در اختیار یک فرد مشهور با 147 میلیون فالوئر بود.

او در صفحه اینستاگرام خود تهدید کرد اگر تا فلان ساعت تعداد کامنت‌ها به ده میلیون نرسد دیگر در اینستاگرام فعالیت نمی‌کند و پس از آن بود که 15 میلیون کامنت گذاشته شد و تتلو هم به پاس این همراهی موزیک تازۀ خود را منتشر کرد. البته 15 میلیون کامنت به معنی 15 میلیون مخاطب نیست اما همین که توانسته موجی به راه اندازد و عده‌ای را به تکاپو و جنب و جوش وادارد برای او یک موفقیت است.

این خبر به معنی آن است که ذائقه نسل تازه را صدا وسیما و گفتمان رسمی و تعیین نمی کند و آن قدر که فضای مجازی آن را سمت وسو می دهد، دیگران تأثیر گذار نیستند و این واقعیتی غیر قابل انکار است.

غرض از این نوشته اما این است که بگویم مدیران رسمی فرهنگی تصور می کردند با بایکوت چهره های شاخص موسیقی دستگاهی ایرانی مانند محمدرضا شجریان و شهرام ناظری، مردم را به فضاهایی که خود مایل اند سوق می دهند، حال آن که حاصل کار شده تتلو!

درست مثل انتخابات که اگر مردم را از فلان طیف زده کنید سراغ محدود کنندگان نمی روند.

20 سال پیش سعید مرتضوی روزنامه ها را بست و روزنامه نگاران شاخص را به زندان انداخت. حالا به جای این که نشریات داخلی روزانه سه میلیون تیراژ داشته باشند، تنها برای بقا می جنگند؛ و «من و تو» و « ایران اینترنشنال» به جامعه خبر تزریق می کنند. نام آن کانال تلگرامی را نمی آورم که با آمیختن راست و دروغ می تواند بر نوع گفت و گوی چهره های شاخص هم اثر بگذارد.

این تصور که ممانعت و سانسور، مردم را به سوی گزینه های مورد نظر سانسورچی ها سوق می دهد، به کلی خطاست. چرا که هر چه داخل را محدودتر کنی، دیگرانی فضا را پر می کنند که خود را به هیچ یک از چارچوب ها متعهد نمی دانند.

دربارۀ مورد خاصِ امیر حسین مقصود لو یا امیر تتلو البته آقایان باید کلاه شان را دو بار بالا بگذارند یا به دو دلیل بالاتر بگذارند.

اول به این خاطر که چهره های شاخص موسیقی را رانده یا تارانده اند و فضا به دست اینان افتاده است؛ هر چند بخشی هم به خاطر تغییر نسل و علاقه به سبک های دیگر زندگی بوده است، و البته صدای شجریان و شهرام ناظری هم شنیده می شد، اینان نیز هواداران خود را داشتند.

دوم به این سبب که یک‌چند، روی تتلو کار کردند تا در خدمت خودشان باشد و حالا خارج از همه چارچوب ها و کنترل ها، مخاطبان را تشویق یا تهدید می کنند و آنان نیز از همراهی دریغ نمی کنند.

تتلو هر که و هر چه که هست و هر نسبتی میان او و هنر قایل باشیم یا نباشیم، آیینه ای است از واقعیت های فرهنگی؛ و مهم تر از همه این که حاصل حجم عظیمی از ادعاهای کنترل و هدایت و هزینه های هنگفت فرهنگی، شده همین جناب تتلو و خیل هواداران او در اینستاگرام؛ و حقاً که بعضی‌ها باید کلاه‌شان را بالاتر بگذارند!