واقعا فکر می‌کنیم بچه‌ها باید «چرا رفتی چرا من بی قرارم» همایون شجریان را گوش کنند؟

این آهنگ ساسی مانکن آنقدر ریتم و شادی دارد که نه تنها حال بچه‌ها بلکه حال آدم بزرگ‌ها را هم خوب می‌کند.

عصرایران؛ مصطفی داننده- فراگیر شدن آهنگ یک خواننده لس آنجلسی در میان نسل جدید حسابی در کشور سر و صدا کرده است. بسیاری به دنبال یافتن علت این محبوبیت هستند و می‌خواهند بدانند چرا یک ترانه که شعر مناسبی ندارد این چنین مورد توجه قرار گرفته است؟ پاسخ‌های زیادی به این سوال داده شده و از منظرهای گوناگون به آن پرداخته شده است.

پاسخ این سوال اما ساده است. بچه‌ها شادی می‌خواهند و این آهنگ هم شاد بود و به خاطر همین حسابی از آن استقبال کردند. نه تنها بچه‌های ایران، بلکه در تمام جهان کودکان و نوجوانان از این جنس آهنگ‌ها استقبال می‌کنند.

چرا ما فکر می‌کنیم تافته جدا بافته‌ای هستیم؟ چرا ما فکر می‌کنیم فرهیخته ترین مردم روی زمین هستیم که فرزندانمان اشعار حافظ و سعدی را بخوانند و با هم به مشاعره بپردازند؟

واقعا انتظار داریم دانش آموزان در جشنی که برای معلم خود گرفته‌‎اند آهنگ «چرا رفتی چرا من بی قرارم» همایون شجریان را گوش بدهند؟

این آهنگ ساسی مانکن آنقدر ریتم و شادی دارد که نه تنها حال بچه‌ها بلکه حال آدم بزرگ‌ها را هم خوب می‌کند. شاید بشود به برخی از کلمات شعر این آهنگ ایراد گرفت اما بچه‌ها این آهنگ را نه به خاطر آن کلمات بلکه به خاطر ریتم شاد آن دوست دارند.

این اولین آهنگی این چنین نیست و آخرین آن هم نخواهد بود.

واقعا احتیاج به فلسفه چینی ندارد. داستان ساده است. بچه‌ها احتیاج به شادی دارند و این آهنگ توانسته است آنها را شاد کند.

با توجه به حضور ماهواره در خانه‌های ایرانیان و گسترش شبکه‌های اجتماعی این آهنگ میان مردم دست به دست شده و جامعه هم از آن استقبال کرده است.

سعی نکنیم به هر مسئله‌ای رنگ و بوی سیاسی، فلسفی و اعتقادی بزنیم. مردم شادی را دوست دارند و به خاطر همین از این آهنگ استقبال کردند.

در زمانی که ما کودک بودیم از این جنس آهنگ‌ها نبود که اگر بود ما هم از آن استقبال می‌کردیم. در زمان ما حتی کارتون‌های شاد هم نبود چه برسد به آهنگ‌های شاد. ما همیشه نگران کودکی بودیم که به دنبال مادرش می‌گشت.

سطح نسل جدید پایین نیامده است. کودک و نوجوان شادی می‌خواهد و این آهنگ شاد بود، همین. اتفاقا اگر این بچه‌ها این شعر را حفظ نبودند و با آن به پایکوبی نمی‌پرداختند باید از خود سوال می‌کردیم که چه بلایی سر این بچه‌ها آمده است که شادی نمی‌کنند و با چنین آهنگ ریتمیکی به رقص و پایکوبی نمی‌پردازند.

این استقبال نشان می‌دهد ما هر روز باید شادی را در بین نسل جدید تزریق کنیم و اجازه بدهیم آنها از زمانه لذت ببرند.