ما در مورد تلویزیونی صحبت می‌کنیم که با دست خود، ستاره‌هایش را به سمت در خروجی راهنمایی می‌کند. عادل فردوسی‌پور، رضا عطاران، اصغرفرهادی و ... امروز کجا هستند؟

عصرایران؛ مصطفی داننده-فصل جدید سریال «Game of Thrones» یا همان بازی تاج و تخت آغاز شد. بخشی از مردم جهان منتظر شروع، آخرین فصل این سریال جذاب آمریکایی بودند.

سریالی که همچون داستانش به دنبال تسخیر جهان است. از ینگه دنیا تا قلب خاورمیانه همه دوست دارند بدانند چه سرنوشتی در انتظار جان اسنو ودیگر قهرمان‌های این سریال است. سریالی که برگرفته از داستان‌های مجموعه رمان ترانه یخ و آتش است.

در ایران هم این سریال طرفداران پروپاقرصی دارد. در میان تمام خبرهای بد این روزها، آنها در اینترنت به دنبال پیدا کردن کیفیت و زیر نویس خوب از سریال بازی و تاج و تخت هستند. در گروه‌های خانوادگی و دوستانه، در مورد آن حرف می‌زنند و داستان آن را تحلیل می‌کند. صفحه اول برخی از روزنامه‌ها به این سریال اختصاص پیدا کرده است.

در این میان اما برخی دوست دارند ایرانی‌ها این سریال‌ها را نبییند و از آن الگو نگیرند. مسؤولان فرهنگی ما این سریال‌ها را نوک پیکان تهاجم فرهنگی می‌دانند که قرار است به قلب جوان ایرانی بنشیند.

خیلی‌ها می‌گویند در همین شاهنامه فردوسی ما داستان‌های جذاب‌تری داریم که در صورت پردازش درست، گوی سبقت از بازی تاج و تخت و امثال آن می‌رباید.

جوانان در تمام کشورها از جمله ایران، به دنبال جذابیت هستند. به دنبال سیراب شدن از هیجان. داستان سریال «گات» آنقدر جذاب است که برخی تمام شب را برای دیدن چند قسمت این سریال وقت می‌گذارند در حالی که شاید تمام روز را کار کرده باشند.

کشش داستانی باعث شده است همه به دنبال اتفاقات آینده باشد. همانطور سریال «Prison Break» فرار از زندان، حواس ایرانی‌ها را به خود پرت کرده بود.

حالا ما به نسل جوان ایران یا نه به همه مردم می‌گوییم این سریال‌ها را نبینید، آنها به دنبال تسخیر فرهنگ ایرانی هستند. خوب، چه برنامه‌ای برای جایگزین کردن آن داریم؟

نکند با این تلویزیون فشل می‌خواهیم مردم را جذب کنیم تا سریال‌های آمریکایی نببیند؟ یا با سریال‌های کره‌ای می‌خواهیم زهر بازی تاج و تخت را بگیریم؟

ما در مورد تلویزیونی صحبت می‌کنیم که با دست خود، ستاره‌هایش را به سمت در خروجی راهنمایی می‌کند. عادل فردوسی‌پور، رضا عطاران، اصغرفرهادی و ... امروز کجا هستند؟

برای اینکه ببینید تلویزیون ایران هیچ قدرتی در برابر سریال‌های خارجی ندارد و پیش بازنده است کافی است یک روز جمعه، از صبح تا شب پای آن بنشیند. قطعا نزدیک ظهر نشده، تلویزیون را خاموش و کنترل را به به سمت مبل پرت می‌کنید.

در رقابت برای تحمیل فرهنگ، آمریکا سوار جتی پرسرعت شده است و ما همچنان با پیکان قدیمی در حال عبور از جاده رقابت هستیم. جالب است که به مردم ایستاده در راه هم می‌گوییم آن جت را سوار نشوید و با پیکان ما به مقصد بروید.

با این مدیران فرهنگی و البته غیرفرهنگی، ما در هیچ رقابتی پیروز نخواهیم شد. آنها تفکر رقابت ندارند و فضای فرهنگی را نمی‌شناسند. هنوز فکر می‌کنند راه برتری فرهنگی در توقیف، فیلتر و دیده نشدن است بدون اینکه توجه کنند در ایران بخشی از حجم اینترنت مردم برای دانلود سریال‌های خارجی آنهم بدون سانسور خرج می‌شود.