عصرایران ؛ مهرداد خدیر - سال هاست در صدا و سیما و تریبون های رسمی و کتاب های درسی اصرار فراوانی صورت می پذیرد تا ملی شدن صنعت نفت، تنها یادآور نام دکتر محمد مصدق نباشد و سهم غالب را به آیت الله سید ابوالقاسم کاشانی می دهند.

هیچ کس نمی تواند حمایت های اولیه او را انکار کند اما سکه ملی شدن نفت ایران به نام دکتر محمد مصدق ضرب شده است و امروز در شصت و هشتمین سالروز ملی شدن صنعت نفت ایران در پیام های معاون اول رییس جمهوری، وزیر امور خارجه و سفیر ایران در روسیه که هر سه مقامات رسمی به حساب می آیند، هر سه با نام و تصویر از دکتر محمد مصدق یاد کردند.

نه سال ها انکار نام و یاد مصدق در دوران پیش از پیروزی انقلاب 1357 و نه اصرار بر تخفیف نام او یا شریک سازی برای نهضت نفت از دهه 60 به بعد هیچ یک از نام و یاد او فرونکاست و حالا در 29 اسفند 1397 تنها فعالان سیاسی خارج از ساختار رسمی و چهره های فرهنگی و تاریخی نیستند که نام مصدق را بر زبان می آورند که دست کم سه مقام رسمی جمهوری اسلامی (اسحاق جهانگیری، محمد جواد ظریف و مهدی سنایی) روز ملی شدن صنعت نفت ایران را با نام و تصویر نخست وزیر ملی ایران گرامی می دارند.

این نوع ملی گرایی نه ناسیونالیسم افراطی است که بیم داشته باشیم با دیانت سازگار نباشد یا در رادیکال ترین شکل خود به فاشیسم بینجامد، نه انکار تکثر و تنوع فرهنگی و قومی و حتی زبانی است و نه باستان گرایی.

از این روست که در 14 و 29 اسفند تا این اندازه از او یاد می شود اما نوبت به 23 اسفند و سالروز درگذشت سید ابوالقاسم کاشانی که می رسد بحثی در نمی گیرد جز این که مطبوعات پس از کودتای 28 مرداد 1332 از نام و تصویر مصدق منع شده بودند اما با تیتر درشت خبر درگذشت کاشانی در 23 اسفند 1340 را بر صفحه نخست نشاندند چرا که محمد رضا شاه شخصا چند روز قبل به عیادت او رفته بود.

اگر هم شراکتی در کار بود با کودتای 28 مرداد از میان رفت و اکنون سکه ملی شدن صنعت نفت به رغم تکاپوی کتاب های درسی تنها به نام مصدق ضرب شده است.

این را من نمی گویم. توییت ها و پیام های معاون اول رییس جمهوری، وزیر خارجه و سفیر ایران در روسیه می گوید.