عصرایران؛ مجله تصویری سلاح- Aeritalia G.222 یک هواپیمای مخصوص ترابری نظامی با اندازه متوسط و قابلیت نشست و برخاست کوتاه (فرود آمدن یا برخاستن از باندهای کوتاه که به اختصار STOL نامیده می شود) است که در اصل برای پاسخ گویی به مشخصات مد نظر ناتو توسعه یافت اما ایتالیا تنها عضوی بود که پذیرای این نمونه پیشنهادی شد. آمریکا نیز پس از خریداری تعداد محدودی G.222، از آنها برای طراحی نمونه منحصر به فرد خود تحت عنوان C-27A Spartan استفاده کرد. از طرف دیگر نسخه ای پیشرفته تر به نام Alenia C-27J Spartan هم تولید شده است که بسیاری از جنبه های هواپیمای اصلی را به همراه خود دارد. C-27J از نظر موتور و شمار زیادی از سیستم های دیگر، شباهت بالایی به نمونه بزرگتر کمپانی لاکهید مارتین (C-130J سوپر هرکولس) دارد.

Aeritalia G.222

Alenia C-27J Spartan

C-130J سوپر هرکولس

طراحی و توسعه

در سال 1962، ناتو درخواست خود مبنی بر تولید یک هواپیمای ترابری نظامی با مشخصات V/STOL (قابلیت عمود پرواز و همچنین فرود آمدن یا برخاستن از باندهای کوتاه) که قادر به پشتیبانی از جنگنده های V/STOL باشد را مطرح کرد. بدین ترتیب تیم فیات طرحی را با هدف پاسخ گویی به درخواست مذکور معرفی کرد که G.222 نام گرفت. قرار بود این هواپیما مجهز به دو موتور رولز- رویس توربوپراپ و همچنین 6 الی 8 موتور لیفت رولز- رویس RB162 برای تحقق قابلیت عمود پرواز باشد. عدد 222 که در نام این هواپیمای ترابری دیده می شود متشکل از دو بخش خواهد بود. 2 اول نشان دهنده آرایش دو موتوره و 22 بعدی مربوط به الزام نظامی پایه شماره 22 ناتو است. با این حال G.222 تغییرات قابل ملاحظه ای نسبت به مفاد درخواست ناتو را تجربه کرد. از جمله مهم ترین این دسته تغییرات می توان به حذف کامل موتورهای لیفت V/STOL و جایگزینی موتورهای معمولی با یک جفت جنرال الکتریک T64 اشاره کرد. در نهایت هواپیمای جدید فاقد توانایی V/STOL بود اما همچنان عملکرد مناسبی برای فرود آمدن یا برخاستن از باندهای کوتاه داشت.

در 18 ژوئیه سال 1970، اولین پروتوتایپ ساخته شده از هواپیمای ترابری مورد بحث پرواز آزمایشی خود را انجام داد. تا اواخر آوریل سال 1971، این پروتوتایپ مجموعا 22 پرواز شامل 50 ساعت حضور در آسمان را همانطور که انتظار می رفت، به پایان رسانده بود. در دسامبر سال 1975 نیز نخستین هواپیمای تولیدی در آسمان ظاهر شد. همین نمونه در سال 1978 به طور رسمی به خدمت نیروی هوایی ایتالیا درآمد. به دنبال معرفی هواپیما توسط نیروی هوایی ایتالیا، G.222 به عنوان یک پرنده ترابری تاکتیکی توسط کشورهای دیگری نظیر آرژانتین، سومالی، ونزوئلا و تایلند نیز مورد توجه قرار گرفت. در دسامبر سال 1978 تولید هواپیما با سرعت یک فروند در هر ماه توسط کمپانی های مختلف کلید خورد. همانطور که پیش تر نیز گفته شد، در سال 1990 آمریکا 10 فروند G.222 خریداری و به کمک شرکت چند ملیتی کرایسلر اقدام به تقویت سیستم های الکترونیک آن کرد. این نمونه ها C-27A Spartan نام گرفتند. به دنبال این موضوع نسخه ای دیگر از ورژن آمریکایی G.222 تحت عنوان Alenia C-27J Spartan معرفی شد که پیشرفته تر از مدل قبلی خود محسوب می شد.

از نقطه نظر طراحی G.222 یک هواپیمای ترابری تاکتیکی نظامی با دو موتور توربوپراپ است که با هدف جا به جایی نیرو و تجهیزات به مناطق جنگی و همچنین مشارکت جزئی در پشتیبانی از نیروهای زمینی ساخته شد. هواپیماهای تولیدی اولیه به موتور توربوپراپ جنرال الکتریک T64 مجهز شده بودند. این در حالی است که موتور مذکور از سال 1980 به بعد جای خود را به رولز- رویس تین داد. G.222 مهارت خارق العاده ای در فرود آمدن بر باندهای کوتاه حتی به کوچکی 548 متر را در اختیار دارد. عرشه حمل محموله ها می تواند تا 9،000 کیلوگرم بار را جا به جا کند که معادل 53 نیروی عادی و یا 32 نیروی چترباز خواهد بود. همچنین امکان حمل و نقل خودروهای نظامی نیز وجود دارد.

یکی دیگر از مزیت های طراحی هواپیمای ترابری G.222 مربوط به کابین خلبان است. این فضا دید خارجی مناسبی را برای هر دو خلبان تامین می کند. ضمن آن که قرار گیری کلیدهای کنترل به صورت مرکزی، منتج به سهولت دسترسی به آنها شده است. همین آرایش مرکزی کلیدها، هدایت هواپیما توسط یک خلبان در شرایط خاص را امکان پذیر می سازد. جالب است بدانید که حتی بعضی از این هواپیماها مجهز به پروب های سوخت گیری هوایی نیز هستند. شماری از G.222 های ایتالیایی نوعی سیستم محافظتی دارند که از سنسورهای مختلف برای هشدار دهی انواع تهدیدات تشخیص داده شده، بهره برداری می کند.