به گزارش بی بی بی، "گیلبرتو اسکیرا" که رئیس بانک فورنی دی اسپورا، شهرستانی کوچک و کوهستانی در ایتالیا بود طی هفت سال حدود یک میلیون پوند از حساب مشتریان پولدار دزدیده و به عنوان وام به حساب نیازمندان واریزکرده بود.

آقای "گیلبرتو اسکیرا" این مبلغ را از حساب مشتریان پولدار برداشت و به حساب کسانی که نمی‌توانستند وام دریافت کنند، واریز می‌کرد تا بتوانند واجد شرایط دریافت وام بشوند.

این بانکدار حتی یک پنی هم به جیب خود نمی‌ریخت.

گیلبرتو اسکیرا به روزنامه کوریره دلا سرا گفت: "من همیشه فکر می‌کردم که وظیفه ما فقط حفظ پس‌انداز مشتریان پولدار نیست بلکه باید به نیازمندان هم کمک کنیم."

گیلبرتو اسکیرا به دوسال زندان محکوم شد ولی با توجه به این که قبلا سابقه ارتکاب جرم نداشت و مدت حبس او کوتاه بود، طبق قوانین ایتالیا از رفتن به زندان معاف شد.

اما این ماجرا در این جا پایان نیافت.

اقای اسکیرا که در بعضی جراید ایتالیا به او "رابین‌هود عصر مدرن" لقب داده شده، فرجام خوبی نداشت.

وکیل مدافع او به بی‌بی سی گفت که اسکیرا هم خانه و هم شغل خود را ازدست داده است:"او می خواست به کسانی که نمی‌توانستند به صورت عادی وام دریافت کنند کمک کند."

ماجرای افسانه ای گیلبرت اسکیرا در بحران مالی سال ۲۰۰۹ شروع شد.

در آن سال یکی از ساکنین شهر برای دریافت وام به او رجوع کرد اما واجد شرایط لازم نبود و اسکیرا تصمیم گرفت از موجودی پولدارها بردارد.

اسکیرا به روزنامه لارپوبلیکا گفت :"نظام بانکی حداقل ملاحظات را برای بازنشسته ها در نظر می گیرد و جوانان را بدون هیچ گونه منبعی به حال خود رها می‌کند. بحران مالی معیارها را تغییرداد و اعطای وام نه براساس ارزیابی کلی بلکه بر پایه میزان اطمینان از بازپرداخت وام انجام می‌گیرد که این منبع اطمینان، از موجودی بانکی از طریق کامپیوتر است.

اسکیرا سپس به این روزنامه گفته است که در ازای این کمک‌ها بهای سنگینی پرداخته است و فکر نمی‌کند باردیگر به اقدام مشابهی دست بزند.

مشتریان قدرشناس این رئیس بانک اکثرا وام خود را به موقع پرداخت کردند اما بعضی دیگر قادر به بازپرداخت آن نبودند.

وکیل اسکیرا در باره دلیل اقدام او گفت:" اسکیرا به مقامات ایتالیا گفته است که تصور می‌کرد این وام ها بازپرداخت می شود و به مشتریان اطمینان کرده بود اما بعضی از آن ها چنین نکردند و باعث شد که دست او رو شود."

اما این واقعیت که او هیچ مبلغی به نفع خود برداشت نکرده بود، به رهایی‌اش از رفتن به زندان کمک کرد هر چند که اطمینان او به گیرندگان وام سبب شد که هم شغل و هم خانه خود را از دست بدهد.