همچنان رعب و وحشــت در دل مردم اهواز و البته مردم ایران است. در این میان عکسها و فیلم های اصحاب رسانه از لحظه های خاص و رویدادهای در حال وقوع، بیانگر داستان مصور این رویداد است. عکس هایی مثل لحظه تیرخوردن و افتادن جانبازی روی زمین، لحظه هدایت مردم به اماکن امن توسط ســربازها، لحظه درآغوش گرفتن پسربچه ای خون آلود توسط پاسداران و عكســي از خانم عکاسی که خوابیده بر زمین و وحشــت زده در حال ادامه رسالتش یعنی عکاسی است.

با این عکاس كه عكس هايش عكس روي جلد روزنامه ديروز هفت صبــح و حدود 20 روزنامه ديگر بود، در رابطه با حــال و هوای آن لحظات گفت و گو کرده ایم.

از مکان تیراندازی و درگیری دور بودم
فاطمه رحيماويان متولد 1370 است، کارشناســی هنر اســامی دارد و درحال حاضر عکاس خبرگزاری فارس خوزستان است. او به عکاسی از دوران کودکی عالقه مند بوده و شــروع به کار عکاســی اش را از ســال 1392 در خبرگزاری محله ای شــروع کرده است. فاطمه که سابقه حضور در مراسم های این چنین را نداشته به همراه حدود 10 عکاس دیگر به این مراسم اعزام می شود تا عکس هایی ناب از رژه نیروهای مسلح شکار کند. اما تقدیر روز بدی را برای او و مردم اهواز رقم زده بود.

او درایــن باره می گوید: در حین رژه میخواستم از یک نمای دور تصویر خودم را ثبت کنم به همین خاطر از مکان رژه دور شدم، به سمت گروه موسیقی رفتم و دیگر نزدیک جایگاه نبودم. حوالی ساعت 9 صبح بود و همه چیز در حین رژه عادی بود، افراد نیروی انتظامی و سپاه همه جا بودند که یکباره صدای تیراندازی آمد. با شنیدن صدای تیراندازی به ما می گفتند روي زمین بخوابید و ســرتان را پایین بیاورید، مــن هم روی زمین خوابیدم درحالی که عکاسی را رها نکرده و از صحنه هایی که جلوی رویم بود عکس می گرفتم.

عکاسی، رسالتم بود و آن را رها نکردم
رحیماویان در رابطــه با آنچه رو به روی خــود و در قاب دوربینش دیده می گوید: لحظات بسیار سخت و دلهره آوری بود. من در آن زمان با پوشــش و همراهی سربازان تا حدودی از منطقه درگیــری دور بودم، فقط یک تیر در چند کیلومتری من به دیوار خورد اما متاسفانه میدیدم افراد جلوی رژه رونده به رگبار بســته شدند و روی زمین می افتادند.

در رابطه با عکسی که از او در فضای مجازی دست به دست شده میپرســم و میگویم عده ای از افراد حرف از تصنعی بودن عکس به علت زاویه عکس، میزنند و او می گوید: نظر دیگران برایم مهم نیست زیرا آنها در آن زمان جای من و همکارم نبودند، آنها درک درستی از این اتفاقات ندارند. در آن لحظه برای من رسالتی که بر عهده داشتم از هر چیز دیگری مهمتر بود و زاویه عکس همکارم آقای مهدی پدارمخو هم نشان از شجاعت و نترسی او است که توانســته من را در آن حالت ببیند و عکسی بیندازد.

فاطمه در رابطه با زنی که در عکــس به همراه او به زمین افتاده و وحشــت زده بــه رو به رویش نــگاه میکند هم میگوید که او را نمیشناســد و جزو مردم عادی بوده که در این لحظه به او پناه آورده است.

فاطمه می گوید بعد از اتمام تيراندازي به محل درگیری رفته و حدودا نیم ساعت بعد به خاطر آنکه دوربینش را نگیرند مجبور به ترک صحنه شده. صحنه ای که تا ابد در ذهنش خواهد ماند.

چه کسانی مجروح و شهید شدند؟
ســرتیپ پاســدار ابوالفضل شکارچی ســخنگوی ارشد نیروهای مســلح در تازه ترین اطلاعات درباره حمله تروریستی صبح شــنبه در بلوار قدس اهواز از هلاکت هر 5 تروریست خبر داد و به ایسنا گفت: 5 نفر تروریست از چند روز قبل از برگزاری رژه نیروهای مسلح در اهواز در نزدیکی محل برگزاری رژه سلاح هایی مخفی کرده بودند و در آن روز در پوشــش مردمی خــود را نزدیک به محل برگزاری رژه پارکی در نزدیکی جایگاه رژه کردند.

این 5 تروریست با سالح کالشینکف خود به سمت جایگاه رژه تیراندازی و مردم را به رگبار بستند که تعدادی از این تیرها به رژه روندگان و تماشاچیان حاضر در محل برگزاری رژه اصابت کرد و منجر به شهادت و مجروح شدن عدهای از این افراد شد که در میان این افراد دختری خردسال و یک جانباز دیده میشود.

علی حســین حسینزاده معاون سیاسی استانداری خوزستان نیز در رابطه با شهدای این حادثه گفته: افراد نظامی، مردم عادی که برای تماشای مراسم آمده بودند.

از فاطمه رحیماویان به عنوان یک فرد حاضر و ناظر بر صحنه میپرسم چطور بیشــتر مصدومین مردم عادی بودند و او میگوید: به این دلیل که تروریســتها خیلی بی هدف و از پشت سر جایگاه و مکان مهمانان شلیک میکردند اما خیلی ســریع شناســایی و مورد هدف قرار گرفتند وگرنه شاید اوضاع بدتر هم میشد.

تماشاخانه