پرشیا دایجست - مشکلات مختلفی از جمله مسائل اقتصادی باعث سخت شدن ازدواج در ایران شده به طوری که در سالهای اخیر متوسط سن ازدواج در هر دو جنس دختران و پسران بالا رفته است. طبق آمار رسمی در حال حاضر بیش از یک میلیون دختر بالای ۳۵ سال در ایران به تجرد قطعی رسیده اند. با این حال عدم ازدواج باعث نشده این دختران حس مادرانه خود را از دست بدهند.
از سوی دیگر تغییر قانون فرزندخواندگی این اجازه را به دختران مجرد داده که بدون ازدواج مادر شوند. طبق قانون وضع شده مجلس شورای اسلامی در سال ۱۳۹۲ تنها سه گروه میتوانند درخواست فرزند خواندگی کنند. اول زوجی که فرزند ندارند، دوم زنان و دختران مجرد بالای سی سال که قصد ازدواج ندارند و سوم زوجی که بچه دارند، ولی باز هم تمایل به بچه داری دارند.
در این راستا در سال گذشته ۹۳ دختر مجرد توانسته اند حضانت بچههای بی سرپرست را عهده دار شوند. دخترانی که از شغل و تمکن مالی مناسب برخوردار هستند. در این باره محمد نفریه مدیرکل امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی ایران به پرشیا دایجست میگوید: «طبق متن قانون خانمهایی که میخواهند حضانت این فرزندان را قبول کنند باید تمکن مالی داشته باشند. یعنی باید بتوانند هزینههای نگهداری از بچه را تامین کنند.»
وی در پاسخ به این سوال که حداقل درآمد دختران مجرد باید چقدر باشد تا با درخواست آنها برای فرزندخواندگی موافقت شود؟، گفت: «معمولا ما شغل ثابت و داشتن بیمه اجتماعی را شرط لازم اعلام کرده ایم. ما عدد خاص و ثابت درآمد مالی نداریم. یک کمیتهای در این باره وجود دارد که از موارد مختلفی سوال میکند و تمامی شرایط را برای سرپرستی فرزندان میسنجد.»
نفریه در پاسخ به این سوال که آیا دخترانی که تمکن مالی دارند، اما همچنان با خانواده زندگی میکنند میتوانند درخواست فرزندخواندگی بدهند؟، گفت: «بله؛ خانمهایی که استقلال مالی داشته باشند، ولی همراه با والدین خود زندگی کنند، مشکلی برای حضانت این فرزندان ندارند چراکه شرط اصلی استقلال و تمکن مالی آنها است.»
به گزارش پرشیا دایجست وی ادامه داد: «در حال حاضر برای هر بچه حدود هفت تا هشت خانواده متقاضی سرپرست وجود دارد. اولویت ما تمکن مالی و تحصیلات بالای درخواست دهنده است. یعنی هر خانوادهای که سطح سواد، فرهنگ و درآمد بالایی داشته باشد، از اولویت بیشتری برای حضانت بچه برخوردار است.»
نفریه درباره فرایند واگذاری حضانت بچهها به متقاضیان به پرشیا دایجست میگوید: «در ابتدا یک فرم اولیه پُر میشود، سپس در نوبت قرار میگیرند و بعد آزمایشهای خاص از جمله عدم اعتیاد، سلامت جسم و روان و عدم سوءپیشینه و بازدید از منزل و مرحله کمیته فرزند خواندگی را باید پشت سر بگذارند. این فرایند در مجموع و به طور متوسط با توجه به شرایط و اولویتهای موجود از ۶ ماه تا ۲ سال و حتی بیشتر ممکن است طول بکشد.»
نفریه در پاسخ به این سوال که اگر دختران مجردی که حضانت بچهای به آنها واگذار میشود بعدا ازدواج کنند تکلیف آن بچه چه خواهد شد؟، گفت: «دخترانی که قصد ازدواج دارند و در عین حال میخواهند فرزند را نگه دارند، با بررسی شرایط مرد و زن، حضانت فرزند توسط آنها ادامه خواهد یافت.»
وی ادامه داد: «ما به طور قانونی بچه را از خانواده و آن زن مجردی که اکنون ازدواج کرده است، نمیگیریم مگر آنکه خود خانواده از پس هزینههای فرزند برنیاید و فرزند را بازگرداند.»
وی در پاسخ به این سوال که آیا افزایش میزان دختران مجرد باعث تصویب این قانون شده است؟، گفت: «خیر، این قانون برای تسهیل در سرپرستی کودکان به متقاضیان مختلف تصویب شده است. ما متقاضی کم نداریم، ولی این قانون که از سال ۹۵ اجرایی شده است، روند متقاضی را بیشتر کرده است.»
نفریه در پاسخ به این سوال که آیا آقایان مجرد هم میتوانند درخواست فرزندخواندگی بدهند؟، گفت: «خیر؛ در قانون فرزند خواندگی برای آقایان حتی اگر درخواست فرزند پسر داشته باشند پیش بینی نشده است.»