عصرایران؛ فاطمه صابری - ساعتی بعد از اعلام مدیر ورزشگاه آزادی مبنی بر امکان تماشای خانوادگی بازی ایران و پرتغال از ورزشگاه آزادی، عبدالعظیم رضایی معاون فرمانداری تهران به خانواده‌های علاقه‌مند فوتبال مژده داده که مقرر شد با ایجاد لژ (جایگاه) خانوادگی، خانواده‌ها از مراجعین مجرد جداسازی شوند!

آقای معاون با بیان اینکه مجموعه وزارت کشور از جمله استانداری تهران کاملا موافق حضور خانواده‌ها برای تماشای بازی در ورزشگاه آزادی است گفته است «برخی دغدغه‌های دلسوزان نیز مدنظر قرار گرفته که تفکیک خانواده‌ها از افراد مجرد از جمله آن‌ها است».

رضایی مانند اکثر افرادی که هنگام پخش بازی ایران و اسپانیا در ورزشگاه آزادی حضور داشتند تاکید کرده است که «مردم در تجربه قبلی اغلب به‌صورت خانوادگی در ورزشگاه حضور یافتند، شئون اخلاقی از سوی همه رعایت شد و موردی از ناهنجاری گزارش نشد».

ده‌ها نفر از شهروندان و مسئولان بعد از پخش بازی ایران و اسپانیا در ورزشگاه آزادی گزارش دادند که علی‌رغم ساعت‌ها ایجاد حاشیه برای ورود فوتبال دوستان و کیفیت پایین پرده نمایش کمترین حاشیه‌ای از سوی حاضران در ورزشگاه ایجاد نشد و آن‌ها صبورانه بازی تیم ملی را دنبال کردند اما باز هم خبر می‌رسد که «دل افرادی که مشخص نیست چه کسانی هستند به لرزه درآمده و سوخته است؟»

سوالی که می‌توان از مدیران امر پرسید آن است که آیا اطمینان دارند اجرای این قبیل طرح‌های داوطلبانه پایان دغدغه‌های مشابه است یا ادامه همان مخالف خوانی با خواسته‌های جمعی؟

در ایران موارد متعددی از تصمیم مدیرانی وجود دارد که نص صریح قانون و تصمیمات رسمی را کنار گذاشته و گوش سپرده‌اند به تهدیدات و وامصیبت‌های پنهانی.

پخش بازی و حضور خانوادگی در ورزشگاه آزادی هم مصوبه رسمی شورای تامین استان تهران را دارد و طبیعتا نباید هیچ مشکلی برای ورود خانوادگی به ورزشگاه وجود داشته باشد. البته در بازی اول خانواده‌های بلیت به دست حدود 4 ساعت پشت درهای ورزشگاه آزادی با رفتارهای عجیب و ممانعت از ورود به ورزشگاه روبه‌رو شدند و هزاران تن علی‌رغم خرید بلیت به خانه‌هایشان بازگشتند.

حالا هم که مجریان تماشای خانوادگی بازی‌ها در ورزشگاه در مقابل اما و اگرها کوتاه آمده و دستور تفکیک تازه بین مردم ایران را صادر کرده‌اند.

اگر تماشاگران مجرد! بازی ایران و اسپانیا برای متأهلین و خانواده‌ها مشکلی ایجاد کرده بودند از چشم ده‌ها دوربین رسانه‌ها و هزاران موبایل به دست و مسئولان پنهان نمی‌ماند و مخالفان با استناد به آن‌ها مدافعان ورود خانواده‌ها به ورزشگاه را سرزنش می‌کردند و اساسا برای بار دوم اجازه ورود خانوادگی به ورزشگاه صادر نمی‌شد.

وقتی به گواهی مدیران و نمایندگان مجلس حاضر در ورزشگاه، گزارشی مبنی بر وجود مشکل در ورزشگاه به نیروی انتظامی و مجریان واصل نشده چرا باید چنین طرح‌های شکست‌خورده‌ای باز هم کلید بخورد؟

اگر موضوع دغدغه شرعی است مگر تمام خانواده‌های حاضر در صندلی‌های ورزشگاه باهم صیغه محرمیت می‌خوانند؟ مگر مردم ایران هنگام حضور در هواپیما، اتوبوس، مترو، سینما، پیاده‌روهای شلوغ و روزهای راهپیمایی و عزاداری و... کنار هم نمی‌نشینند و راه نمی‌روند؟ مگر در شب‌های قدر (ماه رمضان) که مردم در محوطه های بیرون مساجد و حسینه ها قرآن بر سر می‌گذرانند طرح تفکیک خانواده‌ها از مجردها صادر می‌شود؟

آیا مدیران و مجریان این قبیل طرح‌ها به افرادی که گویا از خود خانواده‌ها نسبت به وضعیت دنیوی و اخروی‌شان دلسوزترند توضیح داده‌اند افرادی که درصدد ایجاد آنچه ازن ظر این افراد مفسده است، به خود زحمت حضور در ورزشگاه را نمی‌دهند چون ورزشگاه جایی است که هزاران چشم و دوربین رفتار افراد را زیر نظر دارد.

درحالی‌که هزاران تماشاگری که روز چهارشنبه گذشته با خرید بلیت بازی ایران و اسپانیا شاهد نابسامانی‌های زیادی بودند و انتظار داشتند از آنها عذرخواهی شود و توضیح مجریان طرح ورود خانوادگی به ورزشگاه آزادی برای کاستی‌ها و رفتارهای نامناسب را بشنوند نه‌ تنها این اتفاق روی نداد که معاون فرماندار تهران خبر از تفکیک تازه بین مردم ایران را داده است.

یعنی 37 سال بعد از ممانعت ورود زنان به ورزشگاه حالا که زنان با مشقت فراوان موفق شده‌اند یک بازی فوتبال را از روی پرده نصب‌شده در ورزشگاه تماشا کنند باید به‌نوعی دیگر شنونده اظهارات و طرح‌های عجیب باشند که در ظاهر برای حفاظت از آن‌ها اتخاذشده اما واقعیت آن است که در پس پرده آنها افرادی فاقد قدرت و بسیار آسیب‌پذیر حتی درجایی به شلوغی ورزشگاه و کنار دیگر اعضای خانواده و دوستانشان فرض شده‌اند.

همچنین این توهینی آشکارا به افراد مجرد ایران است که قبل از ارتکاب هیچ جرمی درباره‌شان پیش‌داوری شده است که ممکن است برای زنان مزاحمت ایجاد کنند. آنهم افرادی که دنبال یکی از سالم‌ترین تفریحات موجود در دنیا یعنی تماشای فوتبال کنار خانواده‌ها هستند.

مانند بازی ایران و اسپانیا که مشخص نشد چه کسی ساعت‌ها تصمیم رسمی شورای تامین استان تهران را ملغی کرد و باعث نارضایتی هزاران شهروند کشور شد، پیشنهاد تفکیک بین خانواده‌ها و افراد مجرد هم مشخص نشده و احتمال زیاد نمی‌شود. فقط باز هم باید شاهد واکنش‌های مردم در شبکه‌های اجتماعی و بازتاب یک موضوع منفی دیگر در رسانه‌های جهان با محوریت ایران باشیم.آنهم تصمیمی که روشن نیست پشت کدام درهای بسته و از طرف کدام فرد و ارگان اتخاذ شده است و در زندگی روزمره میلیون‌ها ایرانی جایی ندارد.