به گزارش عصر ایران "رامین حیدری فاروقی" رییس هیات مدیره انجمن صنفی تهیه‌کنندگان سینمای مستند به داوری نشدن فیلمهای مستند در جشنواره فجر واکنش نشان داد، متن کامل یاداشت به شرح زیر است:

«جهت ثبت در تاریخ»

رئیس محترم خانه سینما در مراسم اختتامیه جشن، اعلام کردند، آثار مستند حاضر در این دوره، در میانه‌ی جدول آرای مردمی بودند؛ این نکته بسیار مهمی است، موضوع خوبی است برای مستندی ماندگار!

و حالا، این چند جمله فقط برای ثبت در تاریخ است، چون چندان به نتیجه‌ی آن امیدی نیست، چرا؟ چون ما حرف می‌زنیم و بعد در اسرع وقت فرصت پیدا می‌کنیم فراموشش کنیم.

حیف شد که ما شاهد چنین اتفاقاتی بودیم، چه اتفاقی؟

این که جلسه‌های زیادی رفتیم و با دامنه‌ی مدیران عرصه‌ی فرهنگ و سینما، درباره‌ی سینمای مستند حرف زدیم و حرف را از این جا شروع کردیم که مستند خوب است، مستند مفید است، باید به آن توجه کرد، دوره‌اش گذشته است. این حرف‌ها تکراری شده‌اند و آن چه هر بار رخ می‌دهد، عملکرد است.

ما آن قدر که می‌گوییم، عمل نمی‌کنیم. یا هر چه بیشتر می‌گوییم کمتر عمل می‌کنیم، یا یادمان می‌رود وقتی وعده‌ای دادیم، باید به آن عمل کنیم، زیرا آورده‌اند کمی کم یا بیش از واقعیت می‌شود دروغ. واقعیت چیست؟ آثار مستند به وسیله‌ی هیات داوران دیده شده‌اند یا نه!؟ اکنون ما نمایندگان اهالی مستند دوباره در برابر این پرسش قرار داریم که چه شد که بخش مستند با حضور و نمایش و داوری و جایزه فجر، جایش را به چیز دیگری داد؟ داستانی تعریف کردیم که با عملکرد این دوره جشن، تبدیل به افسانه شد!

قرار بود در طی سه سال، تا رسیدن به شرایط رقابتی کامل، هر بار دو فیلم مستند مورد رقابت قرار گیرند و حضوری هم‌طراز داشته باشند با آثار داستانی سودای سیمرغ، تا وقت به رسمیت شناختن سینمای مستند متناسب با اکران و جلب توجه مخاطبان هر چه بیشتر برای آینده!

آیا یک نماینده از مستندسازان در هیات داوری بود؟

آیا آثار مورد قضاوت قرار گرفتند؟

آیا مستندهای حاضر در بخش سودای سیمرغ، در شرایط برابر و طی قرعه‌کشی در همه‌ی سینماهای مربوطه اکران شدند؟

آیا سازوکاری هست که در آن، بتوان به اسناد شفاهی و کتبی حوزه‌ی سیاست‌گذاری فرهنگی تکیه کرد و غافلگیر نشد؟

ما این موضوع را پیگیری و مستندنگاری خواهیم کرد و از مسئولان سینمایی کشور دعوت می‌کنیم برای تکمیل پژوهش این اثر مستند سرنوشت‌ساز و تنویر افکار عمومی که مستندسازان سهم به خصوصی در آن دارند، شرح ماوقع بگویند و پس از آن به ما کمک کند فیلم مستندی درباره‌ی سیاست‌گذاری رسمی حوزه‌ی فرهنگ در باب سرنوشت سینمای مستند اکران، تدارک بینیم!

بهشت، همان جاست که قرارست دلمان بخواهد برویم. می‌شود خیالِ اعلاء داشت و دانست که در بهشت فاصله‌ای میان حرف و عمل، ایده و اجرا، وعده و رفتار، نیست؛ اهالی فرهنگ را دچار تجربه‌ی داغِ دوزخی نکنیم؛ پُرحرارت است و سوزاننده!

رامین حیدری فاروقی

منبع : مهر