این در حالی است که در حال حاضر ظرفیت کارخانه های تولید پارچه چادر مشکی کشور حدود 30 میلیون مترمربع و مصرف داخلی آن سالیانه حدود 80 تا 90 میلیون متر مربع برآورد می شود.

مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در گزارشی اعلام کرد: حجم واردات رسمی پارچه چادر مشکی طی سال های 1385 تا 1392 دارای روند صعودی و در دامنه 60 تا 80 میلیون مترمربع در نوسان و ارزش واردات طی این دوره به طور میانگین سالیانه نزدیک به 42 میلیون دلار بوده است.

به گزارش ایرنا، این مرکز در گزارشی به بررسی وضعیت تولید و واردات پارچه چادر مشکی در ایران و راهکارهای برون رفت از چالش های موجود پرداخت.

هدف اصلی این مطالعه، آسیب شناسی وضعیت تولید پارچه چادر مشکی و چالش های تولید این محصول در ایران و در نهایت دستیابی به راهکارهای سیاستی و حمایتی به منظور برون رفت از چالش های موجود است.

یافته های این مطالعه نشان می دهند که کل تولید پارچه چادر مشکی تا قبل از سال 1392 فقط منحصر به کارخانه حجاب شهرکرد با تولید حدود 800 هزار تا یک میلیون مترمربع بود که با توقف تولید این واحد در سال 1392 و شروع تولید کارخانه های یزدباف و کرپ ناز، تولید کنونی پارچه چادر مشکی کشور در صورت وجود تقاضا و سفارش مشتری، حدود یک میلیون متر مربع برآورد می شود که تقریبا یک درصد نیاز مصرفی کشور را تامین می کند.

این در حالی است که در حال حاضر ظرفیت کارخانه های تولید پارچه چادر مشکی کشور حدود 30 میلیون مترمربع و مصرف داخلی آن سالیانه حدود 80 تا 90 میلیون متر مربع برآورد می شود.

نبود انگیزه سرمایه گذاری در زمینه تولید پارچه چادر مشکی توسط بخش خصوصی واقعی، قیمت تمام شده بالای تولید داخل و عدم رقابت پذیری با پارچه های وارداتی، سفارش محور بودن و تولید مقطعی آن و تعرفه پایین از مهمترین چالش ها پیش روی تولید پارچه چادر مشکی در ایران است که علت اصلی و عمده این چالش ها، فقدان سیاست صنعتی هدفمند در زمینه صنعت نساجی ، نبود برنامه عملیاتی مشخص، تضمین شده و زمانبندی شده در سطح دولت و مساعد نبودن فضای سرمایه گذاری است.

بنابراین مهمترین راهکار برای برون رفت از چالش های فراروی صنعت نساجی به ویژه تولید پارچه چادر مشکی کشور، تدوین بسته حمایتی و اعطای تسهیلات ارزان قیمت منحصرا برای توسعه کارخانه های فعال موجود یا تامین سرمایه در گردش این واحدها در اولین گام در قالب برنامه اجرایی تضمین شده و زمانبندی شده، همسان سازی حقوق ورودی تمامی پارچه های وارداتی معادل 32 درصد، ایجاد محدودیت مقداری واردات به صورت مقطعی و زمانبندی شده و ممنوعیت واردات پارچه از مناطق آزاد است.

این گزارش در پایان پیشنهاد کرد در صورت نیاز به الزامات قانونی، بسته حمایتی فوق الذکر در قالب لایحه ای با عنوان حمایت از رشد و توسعه صنعت نساجی توسط دولت تهیه و به مجلس شورای اسلامی ارائه شود.