وی درباره محتوای این مستند، ادامه داد: مستند «کمی بالاتر» در مورد دغدغه رفتگری برای چاپ کتاب‌هایش است تا با نشر این کتاب‌ها در جهت ارتقای طبقه اجتماعی خود برآید.

پس از پخش و نمایش مستند "کمی بالاتر" لقمان خالدی در مورد رفتگر نویسنده‌ای که 20 رمان نوشته و برای چاپ آن‌ها با مشکلات موجود در راه نشر کتاب دست و پنجه نرم می‌کند، مسئولان شورای شهر و شهردار کرمانشاه را به فکر فرو برد تا در نهایت تحت تاثیر زندگی این فرد قرار گرفته و وی را به عنوان مسئول کتابخانه فرهنگسرایی در این شهر انتخاب کنند.

لقمان خالدی - مستندساز - در گفت‌وگو با ایسنا، در مورد مستند «کمی بالاتر» خود که این‌روزها زندگی "شهریار ربیعی " رفتگر کرمانشاهی را دگرگون کرد، خاطر نشان کرد: این مستند در مورد رفتگری است که 20 رمان نوشته و درگیر چاپ کتاب‌هایش با ناشران است. مستند «کمی بالاتر» در چندین جشنواره داخلی و خارجی شرکت کرده و جایزه اول فیلم جشنواره "فید مارسی" فرانسه و نیز جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره حقیقت را به خود اختصاص داده است.

این مستندساز در مورد هدفش از ساخت این فیلم، اظهار کرد: بیش از آنکه به دنبال نمایش و کسب جایزه و نیز شرکت دادن این فیلم در جشنواره‌های مختلف باشم به دنبال این بودم تا بتوانم اتفاق جدیدی در زندگی شهریار رقم بزنم.

خالدی در مورد چگونگی تصمیم شهردار و شورای شهر بر انتخاب شهریار ربیعی به عنوان مسئول کتابخانه یکی از فرهنگسراهای شهر کرمانشاه، گفت: این مستند در حضور تمامی رفتگران شهر کرمانشاه، مسئولان شورای شهر و نیز با حضور شهردار کرمانشاه به نمایش درآمد تا در نهایت مسئولان با دیدن این فیلم تحت تاثیر قرار گرفته و به دنبال اقدامی برای شهریار باشند تا با دغدغه کمتری به فعالیت نویسندگی‌اش بپردازد و بتواند با حوزه‌ای که دغدغه فکری و ذهنی‌اش است ارتباط بیشتری برقرار کند، که همین موضوع نشان دهنده دغدغه فرهنگی مسئولان شورای شهر و شهردار کرمانشاه است.

این مستندساز همچنین در مورد انتشار کتب‌ شهریار ربیعی نیز، بیان کرد: چند ناشر علاقمندی خود را برای انتشار کتابهای شهریار ابراز کرد‌ه‌اند.

به گفته خالدی، شهریار ازدواج کرده و دو فرزند نیز دارد. او متولد کرمانشاه است و پس از آنکه فیلم مستند وی در جشنواره‌های مختلف و نیز شورای شهر و کرمانشاه به نمایش درآمد با تصمیم مسئولان شهر، شغل او را تغییر کرد و او هم اکنون مسئول کتابخانه‌ای شده است.

وی تاثیر ساخت مستند بر زندگی یک شخص را بسیار مهمتر از شرکت دادن آن در جشنواره‌ها و کسب موفقیت برای فیلم دانست و گفت: به نظر من مهمترین هدف یک مستند می‌تواند تاثیر آن بر زندگی یک شخص و نیز در اجتماع و جامعه‌ای باشد که در آن زندگی می‌کند، به همین دلیل لذتی که در تغییر زندگی شهریار به وجود آمد برای من بسیار ارزشمندتر و خوشحال کننده تر از جوایز و موفقیت‌هایی بود که با نمایش این فیلم کسب کردم.