اگرچه نیویورک از زیرساخت‌ها و برنامه ریزی مناسب مقابله با بحران سود می برد، اما موقعیت ساحلی و تراکم بالای جمعیت، میلون‌ها نفر را در معرض رویدادهای فاجعه بار طبیعی و افزایش سطح آب دریا به واسطه گرمایش جهانی قرار داده است.

به گزارش گروه بین الملل زیست نیوز، بنابر گزارش شهرنشینی سازمان ملل که اخیرا منتشر شده، 10 شهر بزرگ جهان که با بالاترین میزان خطر وقوع رویدادهای فاجعه‌بار طبیعی روبرو هستند به شرح زیر است:

بوینس آیرس

جمعیت بوینس آیرس برابر با 13.5 میلیون نفر بوده و با خطراتی مانند خشکسالی و سیل مواجه است. طی سال 2012 آرژانتین با خشکسالی شدیدی مواجه شد که برداشت محصول در این کشور را به میزان 10 میلیون تن کاهش داد. همچنین، بوینس آیرس طی فصل تابستان دمای بیش از 40 درجه سانتیگراد را تجربه کرده و میزان بارش باران 80 درصد کمتر از حد معمول بود. از سوی دیگر، این شهر طی ماه‌های سپتامبر و نوامبر به واسطه بارش‌های سنگین باران شاهد جاری شدن سیل بود. در مجموع، این شرایط به آسیب دیدن بخش کشاورزی کشوری منجر شد که یکی از صادرکنندگان برتر سویا در جهان محسوب می شود.

کراچی

جمعیت کراچی برابر با 13.9 میلیون نفر بوده و با خطراتی مانند توفان، خشکسالی و سیل مواجه است. افزون بر زلزله، کراچی به واسطه باران‌های سیل‌آسا طی 20 سال گذشته آسیب‌های مختلفی را تجربه کرده است. این در شرایطی است که آهنگ سریع رشد جمعیت، فقر مفرط و فساد دولتی، مقابله با چنین شرایطی را سخت‌تر کرده‌اند. همچنین، آلودگی شهرهای بزرگ مانند کراچی که در نزدیکی هیمالیا قرار دارند به ذوب شدن یخچال‌های طبیعی منجر شده و خطر جاری شدن سیل افزایش یافته است.

کلکته

جمعیت کلکته برابر با 14.4 میلیون نفر بوده و با خطراتی مانند خشکسالی، سیل و توفان مواجه است. توفان "آیلا" در سال 2009 موجب مرگ بیش از 150 نفر، مفقود شدن صدها نفر و آوارگی هزاران نفر دیگر در هند شد. طی کنفرانس آب و هوایی سازمان ملل در سال 2007 نیز کلکته به عنوان آسیب پذیرترین شهر جهان با توجه به تغییرات آب و هوایی ناشی از عواملی مانند تراکم بالای جمعیت، مناطق زاغه‌ نشین بزرگ، آلودگی بالا و بروز مکرر بادهای موسمی، معرفی شد.

داکا

جمعیت داکا برابر با 15.4 میلیون نفر بوده و با خطراتی مانند توفان، سیل و خشکسالی مواجه است. بنابر اعلام مقام‌های دولتی بنگلادش، این کشور نیازمند بودجه‌ای 10 میلیارد دلاری برای کمک به روند سازگاری با اثرات تغییرات آب و هوایی است. به عنوان یکی از فقیرترین و پرجمعیت‌ترین کشورهای جهان، بنگلادش نسبت به رویدادهای آب و هوایی شدید مانند سیل و توفان بسیار آسیب پذیر بوده که اغلب زندگی میلیون‌ها نفر را تحت تاثیر قرار می دهند.

سائو پائولو

جمعیت سائو پائولو برابر با 19.9 میلیون نفر بوده و با خطراتی مانند سیل و زباله‌های شناور روی رودخانه "پین هیروس"، یکی از بزرگترین رودخانه‌های این شهر، مواجه است. همچنین، بارش باران‌های شدید، مناطق زاغه نشین سائو پائولو را به شدت تحت تاثیر قرار می دهند. به رغم رشد اقتصادی چشمگیر طی چند سال اخیر، برزیل از برنامه ریزی‌های مناسبی برای مقابله با شرایطی از این دست برخوردار نیست.

شانگهای

جمعیت شانگهای برابر با 20.2 میلیون نفر بوده و با خطراتی مانند سیل و توفان مواجه است. سال گذشته این شهر بادهای قدرتمند و باران‌های شدید ناشی از توفان "هایکوی" را تجربه کرد. سرعت بادهای این توفان به بیش از 110 کیلومتر در ساعت نیز می رسید که تخلیه دو میلیون نفر و زمینگیر شدن صدها پرواز را به همراه داشت. همچنین، در ماه آگوست سال گذشته اعلام شد که شانگهای آسیب پذیرترین شهر جهان نسبت به سیل به واسطه موقعیت ساحلی و عوامل مختلف اجتماعی و اقتصادی از جمله تعداد زیاد سالمندانی که در نزدیکی آب زندگی می کنند، است.

نیویورک

جمعیت نیویورک برابر با 20.4 میلیون نفر بوده و با خطراتی مانند توفان، گردباد و سیل مواجه است. ناحیه شهری نیویورک طی سال گذشته تحت تاثیر توفان "سندی" قرار گرفت و بار دیگر آسیب پذیری این شهر نسبت به سیل و توفان را نشان داد. اگرچه نیویورک از زیرساخت‌ها و برنامه ریزی مناسب مقابله با بحران سود می برد، اما موقعیت ساحلی و تراکم بالای جمعیت، میلون‌ها نفر را در معرض رویدادهای فاجعه بار طبیعی و افزایش سطح آب دریا به واسطه گرمایش جهانی قرار داده است.

مکزیکو سیتی

جمعیت مکزیکوسیتی برابر با 20.4 میلیون نفر بوده و با خطراتی مانند خشکسالی، سیل و رانش زمین مواجه است. پیامدهای فاجعه بار توفان سهمگین "کاترینا" به نوعی خاطرات زلزله 8.1 ریشتری سال 1985 را زنده کرد. اخیرا این شهر با رانش مرگبار زمین به واسطه بارش‌های سنگین باران و شرایط ضعیف ساخت و ساز مواجه بوده است. همانند بسیاری از شهرهای بزرگ، مکزیکوسیتی نیز منزلگاه میلیون‌ها فقیر شهری بوده که در نواحی زاغه نشین و آسیب پذیر نسبت به بلایای طبیعی زندگی می کنند.

دهلی نو

جمعیت دهلی نو برابر با 22.7 میلیون نفر بوده و با خطراتی مانند زلزله، خشکسالی و سیل مواجه است. پایتخت هند با رشد چشمگیر جمعیت مواجه بوده که طی بازه زمانی 1991 تا 2011 رشد 55 درصدی را شاهد بوده است. این رشد سریع و نامنظم فشار مضاعفی را بر زیرساخت‌های شهر وارد کرده که شامل ساختمان‌ها و سازه‌هایی کم استحکام نسبت به آتش سوزی و سیل می شوند. افزون بر این، دهلی نو در یک منطقه زلزله خیز فعال قرار دارد.

توکیو

جمعیت توکیو برابر با 37.2 میلیون نفر بوده و با خطراتی مانند گردباد، سیل و زلزله مواجه است. در مارس 2011، زلزله و سونامی ویرانگری موجب آسیب دیدن نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما شدند. بر همین اساس، تامین برق در این منطقه با اختلال مواجه شد. در شرایطی که توکیو از آمادگی بالایی برای مقابله با بلایای طبیعی برخوردار است، اما شرایط جمعیت و سن آنها - تقریبا از هر پنج نفر، یک نفر بالای 65 سال است - مدیریت بحران را برای توکیو چالش برانگیز کرده‌اند.