من در کارم حرفه‌ای هستم ؛ اجساد باید با دست شسته و ضدعفونی شوند. در ابتدا باید خون را از رگ‌ها تخلیه کنم؛ این کار با یک سرنگ انجام می‌شود و بعد به داخل شریان‌ها مایعی را تزریق می‌کنم که در تمام بدن منتشر شده و بافت‌ها را منجمد می‌کند.

عصرایران ؛ مریم جعفری - قبل از آنکه "فردیناند مارکوس" دیکتاتور فلیپین، یا هر شخصیت دیگری در این کشور بار سفر از این جهان ببندد باید دیداری با "فرانک مالابد" داشته باشد. قهرمان ترورشده دموکراسی خواه، مردان عالیرتبه سیاسی و شخصیت‌های برجسته سوسیالیست، همه پیش از سفر از این دنیا به دستان مالابد سپرده می‌شوند.

این پدربزگ ۶۲ ساله با سیبل‌های خاص خود، از محل کارش به "خبرگزاری فرانسه" می‌گوید: "من افراد را حتی در زمان مرگ زیبا می‌کنم. مومیایی کردن یا ۱۰۰ درصد انجام می‌شود یا صفر درصد. این کار نمی‌تواند ۹۹درصد خوب انجام شود. شما یا یک جسد را به بهترین شکل مومیایی می‌کنید یا به کل از بین می‌برید. امکان تعمیر یا بازسازی یک فرش کثیف یا سبد پاره پاره شده وجود دارد اما هیچگاه نمی‌توان به خانواده‌ای گفت که جسد دیگر را جایگزین فردی کنید که به تازگی درگذشته است."

مالابد در کودکی رویای مهندسی در سر داشت، اما پدرش یک متصدی کفن و دفن بود و او تمام اوقات نوجوانی‌اش به یادگیری فنون مومیایی کردن اجساد سپری کرد؛ شغلی که خودش آن را "هنر نگهداری از مردگان" می‌نامد.

او در دهه ۶۰ میلادی هر روز با پدرش به محل کارش در "کلارک" می‌رفت و در پایگاه هوایی آمریکا در فیلیپین مشغول کفن و دفن سربازهایی می‌شد که در جنگ ویتنام کشته شده بودند و باید به زادگاه‌شان باز می‌گشتند.

پدرش زمانی که جنگ شدت گرفت، بازنشسته شد و پسر ۱۸ ساله‌اش را با جسد صدها سرباز آمریکایی که باید برای سفر به زادگاه‌شان آماده می‌شدند، تنها گذاشت.

مالابد با یادآوری شرایط سخت آن دوران و افراد فیلیپنی و آمریکایی که مسؤول تدفین مردگان بودند، درباره آن روز‌ها می‌گوید: "ما روزانه ۳۰ تا ۴۰ جسد را برای تدفین آماده می‌کردیم."

او بعد‌ها با دختر یکی از اعضای فامیلش ازدواج کرد تا تمامی زندگی‌اش را با دنیای مردگان و میراث اجدادیش گره بزند؛ حالا دیگر آماده کردن یک جسد، برای مالابد ساده‌ترین کار دنیا شده بود.

این شهروند فلیپنی با تاکید بر این نکته که درآمد این کار خوب و منطقی است، درباره شغلش می‌گوید: "این نخستین انتخاب من نبود اما وقتی وارد آن شدم، فهمیدم در این زمینه عملکرد خوبی خواهم داشت."

مالابد کاتولیک است و آن طور که خودش می‌گوید، کارش را با دعا شروع می‌کند اما به روح، جادوگری و ارواح خبیث اعتقادی ندارد. او همچنین می‌گوید که حتی اگر چندین ساعت با مرده‌ای در اتاقی تنها باشد، کابوس‌های شبانه به سراغش نمی‌آید؛ او در حقیقت به چند سرنگ تزریق زیرپوستی، یک کیت آرایش و چند ماده شیمیایی مجهز است.

مشهور‌ترین مشتری او تاکنون فردیناند مارکوس، دیکتاتور فلیپین بوده است که دو دهه بر کشورش حکمرانی کرد و دوران قدرتش در سال ۱۹۸۶ زمانی که میلیون‌ها معترض به خیابان‌ها ریختند به پایان رسید.

پس از اینکه مالابد در دهه ۱۹۷۰ میلادی برای توسعه کارش از مانیل سفر کرد، جسد برادر و خواهر "ایملدا مارکوس" همسر فردیناند، نیز به دستان او مومیایی شد. خانواده‌ او می‌گویند که مالابد در کارش مهارت دارد و بعد‌ها مامور شد اجساد تمامی خانواده‌های مارکوس از جمله مادرش را نیز مومیایی کند.

در سال ۱۹۸۷، یک سال پس از سقوط فردیناند و تبعید او به هاوایی، مالابد تصمیم گرفت تجارت خود را راه اندازی کند، از همین رو تابوت برنزی ساخت آمریکا و خدمات ویژه سردخانه‌ای به مشتریانش پیشنهاد می‌داد. اما تجارت او زمانی به طور جدی آغاز شد که مارکوس در تبعید مُرد و خانواده‌ او تصمیم گرفتند جنازه‌اش را به فیلیپین بازگردانند.

مالابد تا سال ۱۹۹۳ هر ماه بین مانیل و هونولولو برای نگهداری از جنازه مارکوس در سفر بود تا در ‌‌نهایت دولت فیلیپین اجازه داد تا جنازه دیکتاتور به زادگاهش منتقل شود. همسر فردیناند در نظر داشت تا مارکوس مانند یک قهرمان به خاک سپرده شود اما زمانی که این تقاضا از طرف دولت رد شد، مالابد با استفاده از مواد مخصوص تضمین داد که پیکر او تا ۲۵ سال بدون تغییر باقی بماند.

در حال حاضر، بسیاری از افراد معروف و پولدار به خاطر معروفیت مالابد و دقت او در مومیایی کردن، قبل از مرگشان به سراغ او می‌روند تا در صف مشتریان او قرار بگیرند.

این مرد فیلیپینی درباره حرفه‌اش می‌گوید: "من در کارم حرفه‌ای هستم و نمی‌توانم عجله کنم. اجساد باید با دست شسته و ضدعفونی شوند. در ابتدا باید خون را از رگ‌ها تخلیه کنم؛ این کار با یک سرنگ انجام می‌شود و بعد به داخل شریان‌ها مایعی را تزریق می‌کنم که در تمام بدن منتشر شده و بافت‌ها را منجمد می‌کند. اگر خون‌ها به طور کامل تخلیه نشود، پس از مدتی پوست جسد از بین می‌رود."

او برخی از افراد مشغول به این حرفه در فلیپین را متهم می‌کند که برای درآمد بیشتر و مومیایی کردن اجساد بیشتر، از مواد نامناسب استفاده و بسیار عجله می‌کنند.

مالابد درباره مهارتش نیز می‌گوید: "فکر می‌کنم تنها مومیایی کار در فیلیپین هستم که پس از اتمام کار لباسی که از تن جسد پیش از شروع درآوردم دقیقا اندازه مومیایی جدید است.‌‌ همان لباس‌هایی که افراد برای آخرین بار زمانی که پا روی زمین خاکی گذاشته‌اند، برای پوشیدن انتخاب کرده‌اند، پس باید دست نخورده باقی بمانند."

او ادامه می‌دهد: "در ماه تنها بر روی پنج جسد کار می‌کنم و تنها نیمی از ۱۳ تا ۴۳ هزار دلاری که از این کار در می‌آورم را خرج لوازم و ابزارها می‌کنم."

فرانک مالابد سال گذشته زمانی که دچار حمله قلبی خفیفی شد، به یاد مرگ افتاد اما این مسئله او را متوقف نکرد. او می‌گوید:"می‌دانم زمانی که به سمت خالقم می‌روم به دستان توانمندی سپرده خواهم شد چرا که دو دختر من اجازه مومیایی کردن دارند و به خوبی می‌دانند که چکار باید انجام دهند."