فرزندم ياد نمي گيرد، چه کنم؟

کودکم در کلاس اول ابتدايي درس مي خواند و اختلال يادگيري دارد چه کارهايي بايد براي درمانش انجام دهم؟

آشنايي با اختلالات يادگيري

يکي از مسائلي که دانش آموزان به طور جدي با آن روبه رو هستند ناتواني در يادگيري مطالب آموزشي است به گونه اي که اين مشکل ۸ تا ۱۰ درصد از کودکان دبستاني را درگير کرده است.

اختلالات يادگيري يعني اختلال در يک يا چند فرآيند رواني پايه که به درک يا استفاده از زبان شفاهي يا کتبي مربوط مي شود و به شکل توانايي کامل نداشتن در گوش کردن، فکر کردن، صحبت کردن، خواندن، نوشتن، هجي کردن و يا انجام محاسبات رياضي ظاهر مي شود.

معرفي علل اصلي

علل اصلي شکست اين گونه دانش آموزان عبارت است از: نداشتن انگيزش کافي، فقدان توجه و دقت لازم، دقت بيش از اندازه به جزئي از کل و فقدان هماهنگي لازم در حرکات. اين گونه از کودکان نيازمند استفاده از خدمات ويژه  اند که مي تواند در مدارس و مراکز مشاوره ارائه شود اما سهم عمده آموزش اين دانش آموزان به عهده والدين است؛ زيرا بيشترين زمان مفيد آنان در خانواده سپري مي شود.

توصيه هايي به والدين

نکات و توصيه هاي زير مي تواند راهنماي والدين براي کار با کودک در منزل باشد:

۱ - تکرار و تمرين: اين کودکان دير ياد مي گيرند و زود فراموش مي کنند؛ بنابراين تکرار و تمرين ضروري است البته مراحل يادگيري بايد در فاصله هاي زماني مشخص انجام شود، اين کار باعث مي شود که به کودک فشار زيادي وارد نشود و علاوه بر آن انگيزه يادگيري در کودک را افزايش مي دهد. مطالب درسي بايد به شيوه کاملاً عيني آموزش داده شود؛ به عنوان مثال آموزش بايد همراه با ارائه تصاوير، وسايل مختلف آموزشي و مثال هاي عملي و ملموس که کودک با آن ها آشنايي دارد، انجام شود.

۲ - پرسش و پاسخ: با کودک خود مدام صحبت کنيد. از او سوال کنيد و بگذاريد او نيز صحبت کند اين کار موجب افزايش مهارت هاي گوش دادن، فکر کردن و صحبت کردن که از اصول اوليه آموزش هستند، مي شود.

۳ - تحريک حواس: حواس پنج گانه کودک را با انجام فعاليت هاي گوناگون تحريک کنيد؛ از جمله اين تمرين ها مي توان به بازي هاي تشخيص اشکال مختلف، تشخيص بوهاي متفاوت با چشم بسته، تشخيص انواع مزه ها، تشخيص صداها و تشخيص اشياء گوناگون اشاره کرد. اين کار موجب تکامل سيستم عصبي کودک و افزايش قدرت تميز در کودک مي شود.

۴ - آموزش مفاهيم: آموزش مفاهيم، جهت يابي و تشخيص چپ و راست براي اين گروه از کودکان بسيار ضروري است. مفاهيمي از جمله بلند و کوتاه، ريز و درشت، کوچک و بزرگ، زير و رو، بالا و پايين، چاق و لاغر و...

۵ - تقويت مهارت هاي حرکتي: براي تقويت عضلات بزرگ و ظريف انجام فعاليت هايي مثل: پريدن، پرتاب کردن، گرفتن، دويدن، قيچي کردن تا کردن و مچاله کردن کاغذ، ترسيم خطوط به صورت مارپيچ و زيگزاک، برش الگو از روي کاغذ، استفاده از خمير براي فشردن در دست و به شکل لوله درآوردن آن، مهره نخ کردن و مواردي از اين قبيل توصيه مي شود.

۶ - تحريک دقت: براي افزايش دقت کودک به او دستوراتي را براي اجرا بدهيد به عنوان مثال به او بگوييد: ابتدا کتاب را بردار و سپس ده قدم به طرف تابلو برو و کتاب را روي ميز بگذار و هنگام بازگشت مداد را به من بده.

۷ - تحريک سرعت عمل: براي افزايش سرعت در انجام فعاليت هاي گوناگون و عادت کردن کودک به استفاده مفيد از زمان از او بخواهيد در مدت زمان مشخص کارهايي را براي شما انجام دهد. مثال: دو دقيقه وقت داري که اين تصوير را براي من رسم کني.

۸ - تحريک حوصله: با در نظر گرفتن اين مسئله که کودکان مبتلا به اختلالات يادگيري دامنه توجه محدودي دارند و به همين علت بسيار کم حوصله هستند، انجام فعاليت هايي در زمينه افزايش حوصله کودک ضروري است. به عنوان مثال مي توانيد از کودک بخواهيد که سکه هاي ۱۰۰ توماني را از ميان يک کيسه خاک اره پيدا کند و يا مهره هاي کوچک درون يک کيسه را از ميان ديگر مهره ها جدا کند.

۹ - تقليد: انجام بازي هاي تقليدي براي رشد تصور بدني و کنترل حرکات ضروري است مانند تقليد صداهاي مختلف و يا راه رفتن به شيوه برخي از حيوانات، مانند: اردک، خرگوش، خرچنگ و...

منبع: خراسان